خانه
فهرست مطالب مقدمه خانه مدنی تحلیل و بررسی موقعیت بنا اقلیم بنا نقشه سید رضا خان موقعیت بنا در شهر موقعیت بنا در محله موقعیت « خانۀ تاریخی مدنی» در محله و بسترشهری موقعیت بنا نسبت به همجواری ها عناصر مهم و تاثیر گذار تحلیل تغییرات دوره ای بنا الحاقات بنا علل تغییرات تحلیل فرم و عملکرد فضا طبقه زیر زمین طبقه همکف طبقه اول نما آنالیز هندسی تناسبات فضایی بررسی کیفیات فضایی جهت تابش خورشید نورگیری ساختمان تهویه تزئینات کلی تزيینات شاهنشین شمالی شربت خانه تزيینات شاهنشین جنوبی سیرکولاسیون ورودی خانه (هشتی و ورودی اصلی) دالان ورودی قرینگی بنا خط آسمان نمای شمال خط آسمان نمای جنوبی خط آسمان نمای شرقی خط آسمان نمای غربی آسیب شناسی آسیب نگاری گوشواره شرقی اتاق جنوب شرقی زیرزمین غربی شاه نشین جنوبی شربت خانه طرح مرمت نم دیوارها دیتیل ناکش مسیر ناکش در بنا ویژگی های سازه ای بنا سقف های موجود در بنا عوامل باربر سازه پوشش تخت بام اتاق ها سقف ضربی آهنی سازه خرپا شاهنشین طاق ضربی طاق وتویزه طاق چهار بخشی مصالح راهنمای تیپ بندی پنجره ها ایده احیاء بررسی و نقد ایده های احیاء پلان طبقه اول اولویت اداری پلان همکف اولویت اداری پلان زیرزمین اولویت اداری) پلان طبقه اول اولویت مسکونی پلان همکف اولویت مسکونی پلان زیرزمی اولویت مسکونی مقطع نما منابع
بخشی از مطلب مساحت کل زمین « خانۀ تاریخی مدنی» 840 متر مربع می‌باشد که 300 متر مربع مربوط به حیاط آن است و 540 متر مربع سطح اشغال این پلاک را تشکیل می‌دهد. همچنین مساحت کل زیر بنای این خانه 1112 متر مربع می‌باشد که از این مقدار 540 متر مربع مربوط به طبقۀ همکف، 151 متر مربع مربوط به طبقۀ اول و 121 مترمربع نیز مربوط به زیرزمین موجود می‌باشد. در فاصله پانصد متری جنوب غربی مسجد جامع اصفهان و شمال خیابان جمال الدین عبدالرزاق، محله‌ای قراردارد که قدمت آن به قبل از دورۀ صفویه می‌رسد. این محله که وسعتی معادل 117 هکتار دارد، دارای ارزش‌های ویژه‌ای از نمادهای معماری، شهرسازی، ابنیه عمومی، بافت مسکونی، راسته‌ها و گذرهای ارتباطی، بازارچه‌ها، فضاهای عمومی و خصوصی می‌باشد. در کم‌تر محله‌ای این همه امکانات شهری را به صورت یکجا می‌توان دید. این محله که از دیرباز به نام «جماله» نامیده می‌شود، زیرمجموعه‌ای از محله دردشت بزرگ اصفهان به حساب می‌آید که خود، سه بازارچه دیگر را به عنوان مراکز محله‌ای در بردارد. هرچند درگذشته این چنین نبوده است. بازارچه «حاج محمد جعفر آباده‌ای» با قدرت بیشتر، بازارچه «وزیر» با جاذبه کم‌تر که قبلاً با مرکزیت اول پیوستگی داشته و بازارچه، « دومنار» ، با قدرتی در همین حد که مشخصاً در گذشته دور، بخشی از بازار در دشت بزرگ را تشکیل می‌داده است