عکس هایی از اطراف آرامگاه
 
 
در میان دره سمت غرب تپه ای که آرامگاه بر آن استوار گردیده است محوطه باستانی وجود دارد که به استناد سفالینه های پراکنده بر سطح آن می توان مربوط به قرون اولیه اسلامی منسوب نمود. به گفته اهالی روستا در دل تپه مرتفع مقابل آرامگاه اتاقک هایی وجود دارد که می توانند پناعگاهی دخمه ای باشد.
 
 
شرح حالی از عبدالرحمن گهواره گر
 
 
مقبره خواجه عبدالرحمن گهواره گر دارای سنگ قبری بوده که موقوفات مقبره را معلوم می ساخته است. ولی عده ای به خاطر منافع شخصی این سنگ را از بین برده اندکه عکس روبه رو سنگ قبر جدید مقبره است.
 
 
 
گهواره گر در اواخر قرن هشتم و نیمه اول قرن نهم هجری در قید حیات بوده است که عارفان هم دوره او شیخ حافظ بهاء الدین عمر ابردهی و مولانا رضی الدین علی مایانی بوده اند .  در جواهر الاسرار و الحائق کنیه وی ابوالقاسم ذکر گردیده است و به گهواره گر یعنی گهواره ساز معروف بوده است.
 
 
مختصری از شرح بنا
 
 
مقبره ی عبدالرحمن گهواره گردرجوارروستای نوزاد و در نزدیکی شهرستان چناران است. بررسی کالبدبنااحتمال ساخت آن رادردومرحله ی زمانی درذهن متبادر می سازد. به نظرمی رسدمقبره ی اولیه عبدالرحمن گهواره گر بنایی کوچک بوده که دردوره ی بعدبدون تخریب ودخل و تصرف, گنبدوبارگاهی به آن اضافه شده است.
 
 
سردراصلی آرامگاه
 
 
ازسردراصلی آرامگاه فقط نیمی ازآن برجای مانده است که مصالح آن آجروملات است .
 
 
ورودی های محوطه آرامگاه
 
 
آرامگاه عبد الرحمن گهواره گر دارای چهار وجه می باشد که فقط از دو وجه آن یکی در نمای شمالی و دیگری در نمای جنوبی می توان وارد محوطه ی ارامگاه شد .  چون در دو وجه دیگر نرده های فلزی بدون بازشو قرار داده اند.