مطالعات طراحی مركز نمايش های آیینی شهر تهران
 
بخشی از مطلب
باورهای ریشه دار آیینی و مذهبی در کشور ما دارای پیشینه ای چند هزار ساله است و همین قدمت به غنای آن افزوده است.
هنر امروز جهان به سمت یافتن  زبانی مشترک برای داد و ستدهای فرهنگی میان اقوام مختلف جهان در حرکت است و آیین های ایرانی به دلیل مفاهیم انسانی و جهان شمول خود می توانند در خط مقدم تولیدات فرهنگی بین المللی قرار بگیرند. هنرمندان ایرانی هم می توانند از این اقیانوس عمیق فرهنگی  برای تولید آثار متعدد هنری  در عرصه های بین المللی بهره ی فراوان ببرند و با استفاده از داشته های فرهنگی به ثبت نام فرهنگ ایرانی همت بگمارند.
بدیهی است در گام نخست باید با اتکا به دارایی های عظیم فرهنگی مان به جریان سازی در حوزه های هنری بپردازیم و در صورت توفیق به انجام این مهم حتی گام های جهانی شدن هنر ایران به راحتی برداشته خواهد شد .اکنون نیز اگر به فکر تاثیر گذاری و جریان سازی هنری در کشور و هم چنین در سطح جهانی هستیم ، لازم است که دیدگاه های سنتی خود را با تغییرات زمانی و شرایط جدید تطبیق دهیم تا بتوانیم بار دیگر به سطحی مطلوب از جریان سازی های فرهنگی از طریق هنر های آیینی غنی خود دست یابیم.
چکیده:
ایجاد یک فضای معمارانه در جهت پاسخگویی به نیازهای فرهنگی و آموزشی و در راستای اطلاع رسانی هنری کاملا محسوس است. فضایی که علاوه بر ارائه ی آثار هنری ، بستری مناسب را برای معرفی ، نقد و تبادل نظر بین هنرمندان ،هنر دوستان و منتقدان و پاسخگویی به نیازهای علاقه مندان به هنر فراهم نماید.
حوزه ی هنرهای نمایش آیینی ایران بیش از هر بخش دیگری از این کمبود رنج میبرد و نبود فضایی اختصاصی جهت اجرای این گونه از نمایش ها سبب ساز دلسردی هنرمندان این رشته و هم چنین عدم اطلاع کافی مردم از این شاخه از هنر شده است.
اما مسئله مهمی که در این مقطع زمانی مطرح می شود این است که آیا باید به این هنرهای آیینی نگاهی ایستا و موزه ای داشت و یا اینکه با نگاهی پویا و به روز آن را احیا کرد؟ در قدم اول میدانیم که این گونه از هنرها میراث فرهنگی یک کشور است و بسیاری از کشورها سعی در حفظ این میراث دارند، اما به نظر می رسد اگر تنها به حفاظت آن کفایت کنیم مانند این است که صرفا آن را در یک تصویر موزه ای نگه داشته ایم و نهایتا به نسل بعدی منتقل می کنیم.چنین عملکردی باعث می شود آیین از جریان فعال جامعه فاصله گرفته و به میراث فرهنگی سپرده شود. این در حالی است که اگر به سوابق کشورهای متمدن مراجعه کنیم ، مشاهده می کنیم که علاوه بر حفظ ، سعی در مطرح کردن این آیین ها در زمان های مختلف و متناسب با تکنیک روز دارندک منجر به پیشبرد این ایین ها در بستر زمان می شود.
از این رو است که نیاز به وجود چنین مرکز پویایی در ایران و به ویژه تهران احساس می شود تا بتواند به عنوان محلی ثابت و نه مقطعی و گذرا برای اجرای نمایش های آیینی به کار رود و این هنر ارزشمند را در بطن زندگی مردم حفظ کند.
و.....
 
فهرست مطالب
 
مقدمه
 
چکیده
 
 
 
فصل اول: مبانی نظری
 
1-1هنر
 
    1-1-1 واژه شناسی هنر
 
    1-1-2 معنای هنر
 
    1-1-3 انواع هنر
 
1-2 هنر آیینی
 
    1-2-1 معنای لغوی آیین
 
    1-2-2 مفهوم هنر آیینی
 
1-3 نمایش
 
    1-3-1 تعریف نمایش
 
    1-3-2 مقایسه ی نمایش و تئاتر
 
    1-3-3 خاستگاه نمایش
 
        1-3-3-1 نظریه ی خاستگاه تقلیدی
 
        1-3-3-2 نظریه ی خاستگاه داستان سرایی
 
        1-3-3-3 نظریه ی خاستگاه آیینی
 
1-4 نمایش آیینی
 
    1-4-1 کارکرد آیین ها
 
    1-4-2 ریشه های نمایش آیینی
 
    1-4-3 ویژگی های نمایش آیینی
 
1-5 نمایش آیینی در ایران?????
 
    1-5-1 نمایش های دینی
 
    1-5-2 سوگواره ها
 
 
 
فصل دوم : تاریخچه
 
2-1 پیشینه ی نمایش در جهان
 
    2-1-1 یونان باستان
 
    2-1-2 روم باستان
 
    2-1-3
 
    2-1-4
 
    2-1-5
 
    2-1-6
 
2-2 پیشینه ی نمایش در ایران
 
    2-2-1 پیش از اسلام
 
    2-2-2 بعد از اسلام
 
        2-2-2-1 نقالی
 
        2-2-2-2 نمایش های شادی آور
 
        2-2-2-3 تعزیه
 
 
 
 
 
فصل سوم : نمونه ها
 
3-1 نمونه های داخلی
 
    3-1- 1 تکیه دولت
 
    3-1-2 تئاتر شهر
 
    3-1-3 تئاتر خاوران
 
3-2 نمونه های خارجی
 
    3-2-1 تئاتر جدید مارلو
 
    3-2-2 مجموعه تئاتر آگورا
 
فصل چهارم: ضوابط طراحی