حمل و نقل به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای انسان، امروزه قسمتی از سیاست ها و برنامه ها را به خود اختصاص داده است. به گونه ای که حمل و نقل در کنار دیگر زیرساخت های شهری، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. طراحی باید به گونه ای انجام گردد که کلیه ی ابعاد زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مکان، ضمن حفظ استانداردها و ارائه ی تمام خدمات رفاهی به مسافرین را دارا باشد و بازگو کننده ی اهداف مورد نظر باشد.

پروژ: مطالعات طراحی پایانه اسلامشهر (مطالعاتی)

فایل به صورت word قابل ویرایش (128ص)

چكيده:

ما در اين قسمت براي آشنايي هرچه بيشتر و سريع­تر از مطالب رساله كه موضوع آن پايانه ی مسافربري شهرستان اسلامشهر است خلاصه­اي از كل مطالب را آورده­ايم.

در فصل اول در مورد جغرافياي طبيعي استان اسلامشهرو شهرستان اسلامشهرو خصوصيات اقليمي استان و شهرستان صحبت شده است. فصل دوم در مورد علت و هدف از انتخاب موضوع، ماهیت و مقیاس موضوع، تعاریف، دیاگرام های حرکتی و صحبت هاي اوليه در مورد ترمينال می­باشد؛ در اين بخش ما آگاهي لازم را براي طراحي بدست مي­آوريم. در فصل سوم يك­سري نمونه هاي مشابه داخلی و خارجی تحليل و بررسي شده­اند كه از آن جمله ترمينال همدان، ترمينال جنوب تهران و ترمینال کانادا و التـــر لندن مي­باشد، اين فصل جهت آشنايي هرچه بيشتر با موضوع و فضاي ترمينال است. در فصل چهارم آمار و استانداردهای مربوط به ترمینال آورده شده است و با در نظر گرفتن افق 7 ساله برای طرح، سرانه­ی نهایی فضاها برای طراحی ترمینال اصلی اسلامشهرمشخص شده است. در فصل پنجم روند شكل­گيري ترمينال و سايت مورد نظر بطور كامل تحليل و بررسي شده و با توجه به نتایج بدست آمده راهکارهایی جهت طراحی ترمینال جدید ارائه شده است. در فصل ششم روش طراحی، اصول و مباني نظري طرح يا به قولي فلسفه شكل­گيري طرح بيان شده، در این فصل همچنین روند رو به رشد طرح ارائه شده است. فصل هفتم نقشه های طرح به صورت کامل همراه با تصاویر سه بعدی ارائه گردیده است.

مقدمه:

 وظيفه پايانه هاي امروزي را بر عهده داشتند. ساكنان شهر براي تهيه مقدمات، اسباب و وسايل سفر از اين كاروانسرا ها – كه در زمان خود از ظرفيت، تأسيسات و امكانات متناسب بر خوردار بودند – بهره مي بردند. از آنجا كه اين كاروانسراها فضاي گسترده اي داشتند و معمولاً بين آن ها و مناطق مسكوني فاصله اي وجود داشت، براي مردم شهر مزاحمتي ايجاد نمي كردند و بي آنكه تأثيرات منفي و زيانباري براي محيط پيرامون خود داشته باشند، عملكرد مثبتي در نظام فعاليت شهري ايفا مي كردند. رباط ها و ساباط هايي كه در امتداد جاده ها ساخته مي شدند، زنجيره هاي ديگر از حلقه (( خدمات مسافرت )) بودند و به هر حال اگر چه سفر در آن روزگار پر مشقت، طولاني و گاه خطرناك بود اما مردمان آن روزگار آنچه در توان داشتند، براي تسهيل اين پويه پر زحمت بكار مي بستند. بعد از ورود اتومبيل و عموميت يافتن استفاده از آن و بدنبال تحولات سريع جوامع شهري ايران در دهه اي اخير، كارروانسراها جاي خود را به گاراژ ها دادند. گاراژها محل سوار شدن مسافران به اتوبوس ها يا ميني بوس هاي شركت هاي مسافر بري بود. اين گاراژ ها اغلب در مراكز يا محلات پر تراكم شهر ها قرار داشتند. با رشد روزافزون  جمعيت اين گاراژ ها بتدريج شلوغ شده بطوريكه ديگر گنجايش اين همه  جمعيت را نداشته به همين علت براي رفاه و آسايش مسافران از مكان هايي با ظرفيت بيشتر با نام ترمينال (پايانه مسافربري) استفاده كردند.