پاورپوینت بررسی سبک معماری دستیل De Stijl 
 
بخشی از مطلب
دستیل به معنای سبک و شیوه، گرایشی است که در سالهای دهه 1910در هلند به ظهور می رسد. این گرایش منحصر به معماری نبوده و هنرهای تجسمی را نیز شامل می شود 
طرد سنت ، تجرید و انتزاع، خلوص در شکل و رنگ، پویایی در ترکیب بندی و انسجام هنرهای تجسمی و معماری از ویژگی های اصلی این گرایش معماری می باشند
 
معماری گریت ریتولد (G. Reitveld) معمار،  تئو وان دویسبورگ(T. Van Doesburg) معمار و نقاش، و پیت موندریان (P. Mondrian) نقاش از چهره های برجسته این گرایش می باشند. 
 خانه شرودر (Schroder) 1923 در اوترخت اثر ریتولد و فضای داخلی کافه لوبت (Le Aubette) در پاریس 1920 اثر دویسبورگ از نمونه های این گرایش معماری می باشند
این گرایش هنری و معماری در روسیه انقلابی در حدود سالهای 15-1914ظهور کرد و در روسیه شوروی در دهه 1920با هیجان زیاد ادامه یافت. این گرایش مورد علاقه و حمایت زمامداران شوروی نبود و در پایان آن دهه به خاموشی گرایید. 
دستیل جنبشی زیبایی شناسانه و انتزاعی بود که در دهه ی ۱۹۱۰ در هلند به ظهور رسید. جنبشی زیبایی محور که اساسا بر روی المان های بصری مثل اشکال هندسی و رنگ های اصلی پایه گذاری شده بود.
تا حدی واکنش در برابر الصلق افراطی تزئینات در سبک معماری دکو بود. کاهش تزئینات رویایی بود که ابداعان این گرایش داشتند تا به زبان بصری جهانی برای دوران مدرن تبدیل شود. پیت موندریان (نقاش) و تئو وان دویسبورگ (معمار) از رهبران و چهره های برجسته ی این گرایش هستند. این گرایش منحصر به معماری نبوده و هنرهای تجسمی و کاربردی را نیز شامل می شود . آن ها ایده های خود را در مجله ای به همین اسم منتشر میکردند. اعضای آن چیزی کمتر از حد ایده آل بود درنتیجه هنرمندان دستیل توجه خود را از هنرهای زیبا مثل نقاشی و فراتر بردند و دستیل شامل هنر های دیگر مثل طراحی صنعتی ، تایپو گرافی و حتی ادبیات و موسیقی شد. نفوذ این گرایش را بیشتر در معماری به شکلی محسوس میتوان مشاهده کرد که به نوعی به ظهور سبک بین المللی از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ کمک کرد.
همانند سایر جنبش های آوانگارد در آن دوره ، دستیل یا ساده تر “سبک و روش” تا حد زیادی در پاسخ به وحشت از جنگ جهانی اول پدید آمد و آرزو داشت تا جامعه را در حوادث پس از آن بازسازی کند. نگاه به هنر به منزله ی ابزاری برای رستگاری معنوی و اجتماعی. اعضای دستیل تصوری خیالی از هنر و پتانسیل تحول آن را پذیرفتند.
از میان نمایندگان پیشگام هنر انتزاعی ، هنرمندان دستیل به یک زبان بصری شامل اشکال هندسی دقیق ، معمولا خطوط صاف و مستقیم ، مربع ، مستطیل و رنگ های اصلی اعتقاد داشتند.
اگرچه هنرمندان دستیل آثاری را پدید آوردند که چشم انداز های آرمانی جنبش را در بر میگرفت اما فهم اینکه این دیدگاه در دنیاس واقعی دست نیافتنی است موجب مرگ این گرایش شد. در نهایت شهرت دستیل نتیجه ی تلاش های پایدار معروف ترین عضو آن و یک کارشناس واقعی مدرنیته ، پیت موندریان است.
در سال ۱۹۱۷ وان دویسبورگ مجله ی هنر معاصر دستیل را به منظور گرد آوری هنرمندان هم فکر در تشکیل یک گروه هنری جدید که مفهوم گسترده تری از هنر را ارائه میداد ، تاسیس کرد. مجله اساسا اهداف سبک دستیل را دنبال میکرد.
و....