پاورپوینت بررسی هنر و معماری مینیمال ، سبک مینی مالیسم
بخشی از مطلب
هنر مینی مال و معماری بین سال های 1963-1968 در امریکا، عمدتا در شهر نیویورک، جنبش هنری ای پا گرفت با توجه به فلسفۀ وجودی آن، مینی مالیسم نامیده شد. این سبک جدید به عنوان نخستین جنبش هنری امریکایی نیز شناخته می شود. (له وی 1997).
مینی مالیسم که هم زمان ریشه در کلاسی سیستم و مدرنیسم دارد، تاثیر عمیقی بر معماری، معماری داخلی، نقاشی، گرافیک و همچنین معماری منظر داشته است. از هنرمندان شاخص این ایده می توان به رابرت مورز، کارل آندره، آنتونی کارو، دانلد جاد اشاره کرد، که از میان آنها آثار جاد مایه الهام بسیای از معماران و معماران منظر شد. منظور از مینی مالیسم همان طور که از نام آن بر می آید، استفاده از حداقل مواد و عناصر برای بیان و ارائه ایده در اثر هنری است، خواه در قالب نقاشی، خواه طراحی داخلی، معماری، و یا طراحی فضای بیرونی. این شیوه برای رسیدن به کیفیت سادگی و بی پیراستگی به مثابه نوعی کمالی می کوشد. از آن جا که سادگی، زمانی دست یافتنی است که بتوان از اثر، هر چیزی که زاید و غیر ضروری اس، دور کرد، بنابراین هنر مینی مال بر پایه حذف هر آنچه غیرضروری است، بنا نهاده شده است.
بنا به گفته له وی (1997) از مشخصه های این شیوه استفاده از شکل های ساده، هندسی، تکرار بجا و باقاعدۀ عناصر مورد استفاده در طرح، استفاده از مواد و عناصر فقط در حد ضرورت و نیاز و نه به عنوان آزین و آرایش، و به کارگیری رنگ های پایه و اصلی است.
ایده سادگی و بی پیرایگی، ایده ای کاملا نو و مربوط به زمان ما نیست، بلکه ریشه در بسیاری از فرهنگ ها از دوران باستان تاکنون داشته است. کلیه پیام آوران ادیان، راهی از زندگی را به بشر معرفی می کنند که او را از ظواهر دنیوی دور کند تا به کمال و خلوص ره یابد.
بی پیرایگی ابعادی دارد که دست آخر منجر به خلوص و کمال و زیبایی می شود، یکی از آنها بعد اخلاقی دارد، که عموما با اخلاص تعبیر می شود و تقریبا در تمامی ادیان از جایگاه والایی برخوردار است. برای نمونه، در تفکر ذن بوداییان، اعتقادی وجود دارد که: حیات و زندگی مینی مال و بی پیرایه موجب آزاد منشی و کمال در انسان می گردد. (پاوسن، 1996).
در معماری نیز این تفکر تازگی ندارد، نمونه هایی از این ایده در معماری باستان را از مکزیک و مصر تا رم و گرانادا می توان شاهد بود. از دوره مدرنیسم به بعد نیز آثاری از معمارانی چون لوکور بوزیه، لویی کان، میس ون در روهه آیزمن، فرانک گه ری در زمرۀ این شیوه قرار می گیرند. از میان معماران متأخر، آثار تادائو آندو بیش از سایران متاثر از این فلسفه است. او در پیامی به مناسبت برپایی نمایشگاهی با عنوان «در پس مینی مالیسم» چنین اظهار می دارد «ماهیت و ذات مینی مالیسم بی پیرایگی است، اما این سادگی، بدون عمق کاملاً بی ارزش است. شما برای خلق فضای مطلوب باید عمیقاً به مواد و عناصر سازندۀ آن فکر کنید. امیدوارم در معماری به آن سادگی دست یابیم که عمق نیز باشد. (آلیسون و دیگران، 1988).»
در اروپا به ویژه در انگلستان، خالق و پیشگام سبک مینی مالیسم در معماری جان پاوسن است. چهار سال مطالعۀ معماری در ژاپن و هم نشینی و آشنایی با آندو، باعث تاثیرپذیری فراوان او از سنت های معماری ژاپنی شد (ساجیک، 2001).
او با تالیف کتابی با عنوان Minimum در سال 1996، اذعان داشت که تعریف سادگی بسیار مشکل است و در حقیقت ساده نیست! اما به هر حال او شرایطی را بر می شمرد که باعث به وجود آمدن کیفیت سادگی در اثر می شود. برای نمونه، او از ترکیبی نام می برد که براساس تکرار هوشمندانه یک عنصر ایجاد می شود، یک خود عامل به وجود آمدن کیفیت سادگی است، همچون معابد کلاسیک با نماهای ضرباهنگ دار و یا بسیاری از ساختارهای مهندسی قرن نوزدهم.
او اعتقاد دارد کیفیت فضایی و ارزش بصری قوی که استون هنچ (ston henge) انگلستان وجود دارد، به تکرار ساده عناصر و حضور فرم های یکپارچه و سنگین آن بر میگردد، گرچه این مجموعه نمایانگر آن است که ساختارهای بزرگ به اندازه ساختارهای کوچک می توانند کیفیت سادگی را دارا باشند. نمونه دیگر، استفاده بجا از فرم های هندسی کامل مانند کره و مکعب و مخروط و هرم است که می تواند به ایجاد سادگی و بی پیرایگی کمک کند، همانند مناره مسجد سامره (عراق) و یا گنبد برونلسکی و فلورانس ایتالیا. نکتۀ دیگر، نوع استفاده از مواد در طرح است که به ایجاد سادگی کمک فراوان می کند، پاوسن اعتقاد دارد که پیش از کیفیت و نوع مواد، چگونگی استفاده از آنها و ترکیبشان با یکدیگر بسیار. مهم است. (پاوسن، 1996)
و.....