پاورپوینت بررسی تجزیه و تحلیل کانسپت در معماری.



فهرست مطالب
 
کانسپت ها:
 
کانسپت ها و طراحی معماری
 
ایده ها:
 
کانسپت ها و ایده ها:
 
سارنین  چنین پیشنهاد می کند :
 
سناریوهای کانسپچوال ( مفهومی )
 
چرا  ساختمان  در دو سوی  یک گودال قرار گرفته؟
 
فرانک لوید رایت می گوید:
 
ادوارد لارابی بارنز می گوید :
 
سلسله مراتب کانسپت
 
انواع پنجگانه کانسپت
 
ایده آل ها (کانسپت های  ایده آل گرا):


استعارات و تشبيهات (کانسپت هاي استعاري) (Metaphores and Similes)
استعارات ، مانند  مقايسه ها ، به آشکار کردن  روابط بين  اشيا مي پردازند. با اين  تفاوت که  اين روابط  بيشتر  انتزاعي  هستند تا  عيني در واقع  تشبيهات ، استعاراتي هستند  که از  واژه هايي چون  مانند و همانند  براي بيان اين  روابط  استفاده  مي کند.  تشبيهات  و استعارات  تشخيص  امکان  ارتباط  ميان  الگوهاست مقايسه ها روابط عيني  را مد نظر قرار دارند.
چارلرمور  در بحثي  اذهار مي کند که او علاقه  دارد ساختمان  ها مانند ژئود (Geode)  باشد و اين  تشبيه  خود را در سناريويي چنين بست  مي دهد:
در سيحونز آليز ايالات جورجيا  آپارتمان هاي  ساحلي  بيانگر  چنين  تصويري (ژئود مانند)  هستند. در  بيرون  عظيم الجثه  اما در درون  مجموعه اي  ديوارهاي  رنگي و تزيين  شده شاد است که فضايي دروني  را احاطه کرده اند.
ژئود  نمونه يک  استعاره  کاسچپوال  است که نشان مي دهد  چگونه  يک ساختمان  مي تواند  همزمان  دو تصوير  داشته باشد. يک ساختمان  مي تواند در  نماي بيرون مناسب  با ويژگي هاي محيط  همسايگي  اش  و در درون  تصويري  متفاوت  مثلا  مفرح يا  دراماتيک  به اقتضاي  کاربري  اش داشته  باشد.  مثال هاي  ديگري از اين  دست را مي توان  در کتاب در مرح معماري  نوشته آقاي جيوپونتي  پيدا کرد. تعريف آواز معماري  خود يک  تشبيه  است: معماري  مانند يک کريستال است از ديگر استعارات  تشبيه هاي  جالب  توجه  در اين کتاب  مي توان : اوبلسيک  يک راز است فواره يک نغمه است ، در يک  دعوت  است ، کولوناد يک همصدايي است ، يا  خانه يک  رويا است ، اشاره کرد
جوهري (کانسپت هاي جوهري) Essences
جوهره ها در واقع چکيده و متمرکز شده جنبه هاي مختلف مسايل  پيچيده  هستند و باز تابنده  انديشه هاي دروني اين جنبه ها هستند. استنفورد  اندرسون  درباره  علاقه  لويي کان  به جان  مايه ها  و استفاده  او از استعارات  چنين مي نويسد :
کان علاقه مند به فرم ها  و هستي  اشيا است. به جوهره آنها و عناصر و بيانگري  آنها ، او مي گويد من همواره به طبيعت  پديده ها فکر کنم و به ظهور  و تبديل آنها به  نهايتشان ......... هر ساختماني در واقع  پاسخي است  به آنچه  برايش  انديشيده  شده و فضاي  آن مشخص  کننده جايگاه  انسان هاست.
اولين  وظيفه هر معمار اين است  که برنامه اي  را دريافت ميي کند و برگردان فضايي آنها را ارائه دهد و به اين ترتيب  لابي يعني فضايي براي  ورود راهرو  يعني  يک گالري  و بودجه  يعني اقتصاد.
طراحان  براي جستجو ي جوهره پروژه  و بيان آن در قالب کانسپت روش هاي  بسياري  دارند. اين جستجو  در واقع  تلاشي براي  رسيدن به ايده هايي است که  قسمت هاي  مختلف يک  کانسپتپروژه  را به هم مي پيوندد و به عقيده  کان ديده  هايي که  طراح  را قادر مي سازد بر شرايط  موجود  مسلط  شود و  آنچه  را که بايد  به سرانجام  برساند. يک راه  عملکردي  (پراگماتيک)  عبارت است از  بررسي  برنامه و مشخص  کردن  سلسله مراتب  موجود  با اين  فرض  که اصلي ترين  مساله (جوهره) آن است  که در اين سلسله  مراتب  در جاي  نخست  باشد.  در نهايت  نتيجه چنين بررسي اي مي تواند  در غالب  تحليلي  از برنامه  و يا يک  دياگرام  گرافيکي ارائه شود.
تاکيد  زياد بر اين جان مايه ها و ريشه هاي اصلي  بر خلاف  يک نگرش  فلسفي ديگر  درباره  خلاقيت  در معماري است که اتفاقا  در قرن بيست هم  طرفداران  زيادي  داشت. اين نگرش بر پايه اين عقيده  قرار گرفته  که هر معمار  بايد  با خلاقيت  و ذهنيت  خاص خود  به آفرينش  بپردازد .کساني چون فرانک  لويد رايت يا اروسارنين و والتر گروپيوس ( از موسسين با وهاوس) از حاميان  اين فلسفه  بوده اند.  گرايش عمومي  به استفاده  از منابع و نمونه هايمعماري  پيشين – چه تاريخي  و چه متاخر – به جاي  نمونه هاي  بومي  هم عصر از زمان ظهور  لويي کان  در دهه 60 به عنوان  يک طراح  فرم ها  مجددا  مورد توجه  قرار گرفت . او صريحا معماري  روم  باستان  و آثار  لوکوربوزيه  را  منابع  اصلي  الهام  خويش  بر شمرد. اگر چه  او هيچ وقت  درباره  معاصرينش به  صراحت  سخني نگفته  بود اما  در زماني که مشغول  طراحي  ساختمان  کتابخانه  آکادمي  ارکستر  بود از  کتابخانه  طراحي شده  بوسيله  هيواستابينز  در دانشکده  پزشکي  هاروارد  با عنوان  کتابخانه  اي بسيار خوب  ياد کرد.  با مقايسه  بين پلان ها  و فضاهاي  داخلي ميتوان  شباهت هاي  زيادي  بين آن دو  را ديد.  نمونه ديگر  جستجو  براي کانسپت هاي  جوهره  گرا  را مي توان  آثار جان  پورتمن  مشاهده کرد. معروفترين  کارهاي  او هتل هايي با فضاهاي  دراماتيک  و مربع هستند. در کانسپت کارهاي  او تصاوير ذهني  و علاقه هاي او  توجه به  کاربردهاي بنا  و هر کجا  که ممکن  بوده طراحي  که ممکن بوده  طراحي شهري  اي متناسب  با شهر  موجود را  مشاهده کرد. لابي هاي  چند طبقه هتل هاي او – خصوصا  در هتل هايت در سان فرانسيسکو – در اصل امکاني عمومي  هستند  که هم  متعلق  به خود  هتل  و هم متعلق  به شهر  هستند.  درک بالاي پورتمن  از آنچه  که مي تواند  توجه مردم  را جلب نمايد  و آنها را به وجود  بياورد ، را در جزئيات  کار او ديد.
لارس  لروپ روش  عملکرد ديگري  ارائه مي کند. روش  او در واقع  ترکيبي از کانسپت مقايسه اي  و جوهره اي  است. هنگامي که  او صورت  مساله  طراحي  جديدي  را دريافت  مي کند ابتدا  چند نمونه  مشهور  را که خصوصيات  موجود در آنها مشابه  جنبه هاي مختلف  صورت مساله ي  خودش  دست را مشخص  مي کند و عکسهايي  از اين نمونه ها که هر کدام  حداقل  يکي از ويژگي هاي مورد نظر  او را در  خود دارند  انتخاب مي کند.  سپس او در  چند مرحله  به تحليل  اين تصاوير  مي پردازد.  سخت  او از روي هر تصوير  مجددا  طراحي مي کند  و به ويرايش   آن ها مي پردازد  تا ويژگي  مد نظرش  را برجسته  سازد.  اين ويژگي ها  به تدريج  به صورت  فرضياتي ذهني  اي درسي آيند  که هر کدام  در حکم يک  درس طراحي  هستند.  اين فرضيات  به هم  افزوده  مي شوند تا در نهايت  مجموعه آن ها  هدايت  کننده  طرح  پيشنهادي  او باشند.
سمبل ها زير مجموعه اي از  جوهره ها هستند . سمبل ها بيانگر  اين مطلب هستند  که جان  مايه ها مي توانند  فرم ها و تصاوير قابل  درک براي عموم  تجسم يابند. با اين  حال  چرا بايد  کسي  تلاش  کند تا  طرح يک  ساختمان  رابراي  سمبل سازي – که شايد  نه چندان  مهم هم باشد – فورد  استفاده  قرار دهد؟  پاسخ اين  است که سمبل  ها در  تصاويري  هستند که  پاسخ هاي  براي انگيزه هاي بصري  ايجاد مي کنند.  بنابراين  همواره در  ارتباط با  انتظاراتي  هستند که  از بنا مي رود.  يک ساختمان  مي تواند همزمان  مکاني براي  انجام يک فعاليت  و سمبلي  براي آن  باشد.
و....