اعداد مقدس
در فرهنگ دهخدا مقدس ؛ پاک پاکيزه و منزه معنا شده است . پس همين ابتداي سخن بهتر است از واژه ي «اعداد ويژه» استفاده کنم که گويا تر است . برخي از اين اعداد ويژه معناي خاصي را همراه و در ذات خود دارند مثلا عدد «1»  يکتا و واحد است و نمايانگر يکتايي حضرت حق است .
بعضي از اعداد مثل 100 يا 1000ديگر يک عدد مشخص نيستند ؛ از هر عدد ديگر بزرگترند :
«من مست و تو ديوانه ما را که برد خانه
100بار تو راگفتم کم خور 2- 3 پيمانه »
« نه سبوي او بديدم نه ز ساغرش چشيدم
که 1000موج باده به دماغ من بر آمد » 
 
برخي اعداد هميشه شيرينند مثل عدد 20 که در واقع نمره ي 20 است و هيچ عدد ديگري جايش را نمي گيرد 100 و يا حروفي مثل A .تنها  20 است که هميشه شيرين است  و افتخار آفرين.
 
بعضي اعداد تنها نزد گروهي خاص ويژگي دارند ؛ مثلا عدد 10 براي فوتباليست ها مخصوص است ومحبوب . هميشه بهترين بازيکن ها با پيراهن شماره 10  بازي کرده ومي کنند مثل پله و رونالدينهو ي برزيلي ، مارادوناي آرژانتيني وعلي دايي ايراني. 
 
 
 
بعضي اعداد معاني متفاوت دارند ، عدد 40 در عرفان چله نشيني است و تحمل رياضت تا رسيدن به پختگي :
 
« سي پاره به کف در چله شدي           سي پاره منم ترک چله کن »
 
 در جايي ديگر چل چلي مي شود تا پوششي باشد براي انجام هر کاري که عقده ي انجام ندادنش بر دل مانده است .
 
 
؟ 
 
 
و يا عدد 7 در عرفان هفت آسمان و هفت شهر عشق :
 
«7 آسمان را بردرم واز 7 دريا بگذرم
 
چون دلبرانه بنگري در جان سرگردان من »
 
 در مراسم ديني  7 بار طواف خانه کعبه ؛ 7 بار سعي بين صفا ومروه ، پرتاب 7 سنگ به نماد شيطان .
 
و در زندگي روزمره  هفته مي شود و انتظار براي پايان 6 روز کار و تلاش و ساختن خاطراتي تلخ و يا شيرين در روز 7 ام . 
 
خاطرات ، بسياري از اعداد هم بدليل به دنبال داشتن خاطرات ، ويژه مي شوند براي يک فرد بخصوص و يا افرادي که وجوه مشترک دارند ؛ مثلا براي من عدد 469 که اسم يک پيتزا فروشي است در خيابان وليعصر تهران که نسبتا زياد به آنجا رفته ام ، همراه خود دنيايي از خاطرات تلخ و  شيرين را دارد شايد براي خيلي هاي ديگر هم که از اين مکان بخصوص خاطراتي دارند ، همين طور باشد ؛ ديگر 469 عدد نيست مفهومي ديگر است  يا عدد 18 و6 برايم خيلي ويژه و در ذهنم جاي خاصي دارد . وقتي به مناسبت 800 مين سال مولانا قطعه اي مي سرودم خيلي دلم مي خواست اين عدد را در شعرم بياورم ؛ به جستجو رفتم و در يافتم که 18 نزد مولويه عدد خاصي است و نمايانگر 18 عالم است و 18 بيت اول مثنوي نيز به همين اشاره دارد و 6 نيز 6 دفتر مثنوي و نشان 6 راه ارتباط از جهان درون به دنياي بيرون است .
 
« 18 آوردي ز 6 دفتر برون با خط خود 
 
بر نشان 18 عالم عرضه بر دستان تو»
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
اعداد در اساطير و اديان
 
 
 
«اعداد» یکی از جلوه های«نماد» است که از هزاران سال پیش تاکنون پیچیدگی های معنایی ویژه ای به خود گرفته است. 
 
ایرانی ها، سومری ها، مصری ها، ژاپنی ها، چینی ها، هندی ها، یونانی ها، مسیحی ها، بودایی ها، مسلمانان، عبرانی ها و بسیاری دیگر از اقوام و ادیان کهن، با «اعداد» برخوردی نمادین داشته اند. نماد، در معنایی ساده، جانشین رمزآلود یک مفهوم و تصویر است که به صورت ناخودآگاه درک می شود، ژان شوالیه، اسطوره شناس، در مقدمه کتاب «فرهنگ نمادها» که به طور مبسوط به مفهوم نماد پرداخته و آورده است: نماد بسی بیش از یک علامت ساده است؛ نماد در ورای معنی جای دارد و تفسیری مختص به خود دارد که لازمه این تفسیر دارا بودن نوعی قریحه است. نماد سرشار است از تاثیرگذاری و پویایی. 
 
اعداد در میان اقوام گوناگون، مفاهیم نمادین گوناگونی به خود گرفته است اما جملگی در بر دارنده مفاهیمی ماورایی، ذهنی، انتزاعی، اسرارآمیز هستند. اعداد صفر، یک، دو، سه، پنج، هفت، نه، دوازده، سیزده، چهل، هفتاد، صد و هزار همواره اعدادی بوده اند که نزد اقوام مختلف دارای درجات اعتبار و بار نمادین ویژه ای بوده اند.
 
در کتاب «قوم های کهن در قفقاز، ماورای قفقاز، بین النهرین و هلال حاصل خیز» نوشته رقیه بهزادی درباره مفاهیم نمادین اعداد، آمده