كسب وكار چيست ؟ 
به مجموعه فعاليت‌هايي گفته مي‌شود كه براي ارائه محصولات يا خدمات با رويكردي مالي، تجاري و صنعتي انجام مي‌پذيرد. 
انواع كسب و كار : 
-    كسب و كارهاي بزرگ 
-    كسب و كارهاي كوچك و متوسط 
-    كسب و كار اينترنتي يا مجازي 
اصول چهارگانه‌ي كسب و كار 
-    دانستن نام محصول 
-    نام شركت 
-    نام بنيان گذار 
-    دانستن مهارتهاي لازم 
 
«بسم الله الرحمن الرحيم»
مقدمه : 
فعاليتهاي مؤسسات بازرگاني در بخش خصوصي و لزوم توسعه‌ي آنها به منظور فراهم ساختن وسايل رفاه عمومي در جامعه‌ي بشري با توجه به رشد افزون جمعيت، نياز مؤسسات را به سرمايه‌هاي كلان بيش از پيش آشكار مي‌سازد. 
تهيه و تأمين اين سرمايه‌ها از عهده‌ي افراد معدود خارج است. بدين منظور، موسسات بايد با انباشتن منابع افراد، سرمايه‌هاي كلاني را براي اجراي امور تجاري و توليدي به وجود آورند. اين عمل باعث پيدايش شركتهاي مختلفي شده است. 
اولين قانون تجاري كه در آن از شركت‌هاي تجاري صحبت شده است قانون سال 1303 مي‌باشد. سپس در سال 1304 قوانين تجاري خاصي به تصويب رسيد كه در آن وضعيت شركتهاي تجاري كه به چند دسته تقسيم شدند به اختصار بيان شده است. در سال 1310 قانون ثبت شركتها به تصويب رسيد كه هدف آن وضع مقررات خاص براي ثبت شركتهاي موجود و تطبيق آن با مقررات قانون تجارت بود. 
 
طبقه بندي كلي واحدهاي اقتصادي : 
واحدهاي اقتصادي به طور كلي از نظر هدف به دو دسته‌ي كلي تقسيم مي‌شوند:‌
1) واحدهاي انتفاعي : 
كه به قصد انتفاع (سود بردن) از سوي شخص يا گروهي از اشخاص حقيقي يا حقوقي تشكيل مي‌شوند و به فعاليت مي‌پردازند. واحدهاي انتفاعي از لحاظ نوع فعاليت و بر اساس قوانين ايران به دو دسته‌ي كلي تقسيم مي‌شوند : 
الف) واحدهاي تجاري انتفاعي : 
كه اشخاص و مؤسساتي هستند كه به قصد تحصيل سود به عمليات تجاري اشتغال دارند مثل : تجار و انواع شركتها. 
ب ) واحدهاي غير تجاري انتفاعي : 
اشخاص يا موسساتي هستند كه به قصد تحصيل سود به عمليات غير تجاري اشتغال دارند مثل : دفاتر حقوقي و مؤسسات حسابرسي. 
2- واحدهاي غير انتفاعي : 
كه بدون قصد انتفاع از سوي شخص يا گروهي از اشخاص حقيقي يا حقوقي در جهت پيشبرد هدفهايي كه در مجموعه راستاي منافع جامعه است تشكيل