پاورپوینت بررسی معماری برج کرایسلر در نیویورک اثر ویلیام ون آلن

بخشی از مطلب
در دهه 20، پس از جنگ جهانی اول، گسترش و رونق بزرگی از اقتصاد در اروپا و ایالات متحده بوجود آمد که با نیاز به ساختمان های جدید همراه بود.
در اواسط این دهه، سازنده و توسعه دهنده ویلیام H. رینولدز، برنامه ریزی ساخت یک آسمان خراش را در طرح خیابان 42 و لکسینگتون در شهر نیویورک آغاز کرد. رینولدز این پروژه را به ویلیام ون آلن، معمار بروکلی سپرد، که مانند او، در ساختمان های بلند تجربه ای نداشت. زمانی که این پروژه تنها در مرحله طراحی بود، والتر کرایسلر، صاحب شرکت خودروسازی کرایسلر به این ساختمان علاقه مند شد و در سال 1928 چراغ سبز برای ساخت و ساز،نشان داد  بودجه 15 میلیون دلاری را که پروژه ای به عنوان یک ساختمان کوچک حسابرسی کوچک و یکی از آثار تحسین شده در نیویورک شد.
آقای کرایسلر معمار ویلیام ون آلن را سفارش داد و این ساختمان به عنوان یک بنای تاریخی برای شرکت پر رونق خود تبدیل شد و ظاهرا این بلندترین ساختمان تا به امروز ساخته شده است، که بالاتر از آن بود که در همان زمان ساختمان بانک منهتن و سپس ساختمان ترامپ در 40 وال استریت ساخته شد و ادعا کرد این عنوان معمار یک ستون فلزی 56.39 متری را در بالای برج اضافه کرد، بخش هایی که به صورت مخفی حمل و نقل می کردند و بعد از ظهر به سرعت به 319.5 280.72 متری منتهی می شد که از ساختمان بانک من عبور می کرد. فقط چند ماه بعد ساختمان امپریالیستی آن را به ارتفاع 443.5 متر برساند.
محل
این ساختمان در کنار شرق منهتن در تقاطع خیابان 42 و لکسینگتون خیابان با ورودی اصلی در خیابان 405 لکسینگتون، نیویورک، ایالات متحده در مقایسه با ایستگاه مرکزی مرکزی واقع شده است، اگر چه در خیابان های 42 و 42 43
مفهوم
والتر کرایسلر خواستار روشن ساختن اتومبیل های ساخته شده در هنگام افتتاح ساختمان، تزئین آن با عقاب ها، کلاه های رادیاتور و کلاهک های هاب با الهام از مدل های کرایسلر بود که براساس معماری Art Deco خالص بود که باعث می شود یک آسمان خراش با یک منحصر به فرد با سبک مدرن خاصی خودنمایی کند
در داخل لابی سه گوشه با ورودی و خروج به طرف، آن را به روش بسیار تئاتر روشن و تزئین شده با فولاد ضد زنگ، سنگ مرمر و گرانیت آفریقایی بدست آمده در سراسر جهان است. بر روی سقف، نقاشی های عکاسی ادوارد ترمبول، نشان دهنده پیشرفت، حمل و نقل و انرژی، یک جلد بزرگ از 36 متر طول دارد که 26 متر عرض دارد.
ساختمان کرایسلر نمونه ای باشکوه از معماری هنر دکو و بنای یادبود کاپیتالیسم آمریکا است. مشخصات متمایز آن موجب ساخت آسمان خراش های ساختمانی مانند One Liberty Place در فیلادلفیا شده است.
فضاها
شرکت کرایسلر دفاتر و سالن نمایشگاهی خود را داشت.
 « آسمانخراش کرایسلر » که براى مدت کوتاهى (قبل از ساخته شدن ساختمان ٍEmpire state)وپشت سرگذاشتن Eiffel Tower بلندترین ساختمان دنیا محسوبمی شد،از جمله ساختمان هایى است که صنعت آسمانخراش سازى را پیشرفت داد .
 
این برج کلاهک دار که به عنوان یک نماد شهرى براى نیویورک مطرح است ، شاهکاری ازسبک « آرت دکو » محسوب مى شود.شاهکارى که طراوت و انرژى سرشارش ، با نگاه به آن از نزدیک ، بالا یا فاصله اى بسیار دور و یا حتى در عکس ها به بیننده منتقل مى شود.
 
 
بناى ۷۷ طبقه ى برج کرایسلر از پایین تا نوک تاج ( که بیشتر اشاره و تأکید بر این تاج است ) داراى ارتفاعى  معادل ۳۱۸٫۹متر است .ون الن با توجه به این مطلب که در یک ساختمان بلند اولین چیزى که جلب توجه مى کند ، تاج آن است ، توانست اثر خیالى خود را که به سبک آرت دکو بسیار وفاداربود ، با قرار دادن یک کلاهک نوک تیز در بالاى برج شاخص کند .
 
این تاج از پنج ردیف قوس فولادین یکپارچه و ضد لک درست شده که به سمت نوک تاج کوچک تر مى شوند و هر ردیف شامل پنجره هاى مثلثى شکل  است که به صورت زیگزاگ قرار کرفته اند . در بالا ترین نقطه ى تاج ، میله اى شبیه به میخ همچون منارى در بالاترین نقطه ى بنا قرار دارد .
 
این خطوط منحنى و زیگزاگ که به طرزى خیال انگیز با هم ، ترکیب شده اند ، سبک آرت دکو را معمارى روز ، همچون نقش و نگارهاى سبک هاى مصرى و مایایى ، که بیان کننده ى معمارى آنهاست جلوه مى سازد .
 
ناودان هاى فولادى موجود در گوشه ها که ون آلن آنها را طورى قرار داده تا کلاهک ساختمان را احاطه کنند ، از جمله تزیینات بسیار جذاب در بدنه ى اصلى ساختمان مى باشند .این بنا در شب همانند یک « سن » عمل مى کند و بر روى آن نمایش هایى توسط بازیگرى نورهاى مختلف انجام مى گیرد .
 
لابى هاى ساختمان کرایسلر ، بهترین نمونه ى کاربرد سبک آرت دکو در شهر نیویورک هستند و سنگ هاى مرمر قرمز رنگ آفریقایى ، لحن و طنین خاصى را به این سالن ( جایى که درهاى آسانسور با چوب و برنج به شکلى ماهرانه از روى الگوهاى آرت دکو منبت کارى شده ) مى بخشد . و...