پاورپوینت بررسی معماری گنبد رایشتاگ پارلمان آلمان اثر نرمن فاستر
 
بخشی از مطلب
پس از تصمیم به نقل مکان پارلمان از پایتخت فدرال از بون به برلین، پروژه های مختلفی برای ساخت ساختمان های جدید برای قرار دادن دفتر مرکزی موسسات اصلی کار کشور به تصویر کشیدن ترمیم کامل ساختمان در داخل ساختمان، ریشاستگ (پارلمان) آلمانی) رایشتاگ از 1894تا 1933 که آدولف هیتلر و رایش سوم بر سر قدرت قرار گرفت محل پارلمان امپراطوری آلمان بود،اما پس از آتش سوزی مشهوری که در زمان هیتلر اتفاق افتاد دیگر مورد استفاده قرار نمی گرفت . 
 
این یکی از نمادهای اصلی برلین جدید است که قادر به برقراری ارتباط در یک نگاه است، که ارتباط بین گذشته و حال است که امروزه پایتخت آلمان را به یک آزمایشگاه برای معماری تبدیل می کند و مواجهه درست و مناسب آن با بازکردن گنبد ریحان است نتیجه ابتکار نومن فاستر، برنده در سال 1993، بین المللی با هدف بازسازی ساختار تخریب شده در سال 1954 تشکیل شده است.
 
در حالی که گنبد کاملا تخریب شده بود، دیوارهای رایشتاگ ایستاده بودند اما به شدت آسیب دیده بودند.
مداخله معمار لندن که مسئول ارائه قابلیت های جدید به کل ساختار است، بر مبنای تعدادی از نکات است که می تواند به شرح زیر خلاصه شود: شفافیت، احترام به تاریخ و حفاظت از محیط زیست.خلاصه می شود
وضعیت
ساختمان در مرکز تاریخی برلین واقع در نزدیکی دروازه براندنبورگ، پتسامر پلاتز و تیرگارتن واقع شده است.
مفهوم
این اصل رایشتاگ الهام بخش بوده است، در حقیقت، عملا فعالیت دولتی در این محل قابل دسترسی تر است. از اینجا، انتخاب ایجاد یک ورودی تنها برای مردم و سیاستمداران، و در طبقه اول، شیشه ای دیوار، با نگاه مستقیم به سالن پارلمان.ایجاد می گردد
 
 ساختمان رایشتاگ در طول یک سده دستخوش تحولات زیادی شده و بارها توسط معماران مختلف بازسازی شده است. در نهایت نورمن فاستر این بنا را به عنوان نمادی از دموکراسی در کشور المان باز زنده کرد. در طراحی فاستر دو هدف مهم یعنی شفافیت در تمام بخش های بنا برای تاکید بر مسئله ی دموکراسی و بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر مد نظر بود.
 
این ساختمان هم از لحاظ بصری و هم استعاری ساختمانی باز است از نظر بصری از ان جهت که کاربرد شیشه به ویژه در گنبد عبور دید را در ساختمان سبب می شود. از نظر نمادین نیز از آن جهت که امکان ورود عموم مردم به فضای گنبد بالای تالار نشست نمایندگان وجود دارد و امکان دید افراد از بیرون نمای غربی به داخل بنا وجود دارد و این امر بیانگر این مطلب است که سیاست طراحی ساختمان سیاست باز است.
 
بسیاری از معماران معتقدند که به جای مصور کردن فضاها در بین دیوارها باید از پانل های شیشه ای استفاده کرد تا شفافیت در فضا به حداکثر برسید این نظریه در گنبدی که فاستر برای رایشتاگ طراحی کرد به حد اعلای خود رسیده است. گنبد رایشتاگ با دستیابی به اهداف متفاوتی که در طرح دنبال می شد یک شاهکار معماری محسوب می شود. این اهداف شامل ایجاد نوعی نماد، بهره گیری از فضای گنبد به عنوان یک فضای تفریحی تامین کننده نور در فضای داخلی مجلس و تامین درصدی از انرژی ساختمان و بهره گیری از آن به عنوان عضوی اصلی در سیستم تهویه ساختمان می باشند.
 
 وقتی از نورمن فاستر درباره ساختمان رایشتاگ می پرسند ، مشخص می گردد که سرگذشت این بنا در طی تاریخ ، آن چیزی نیست که توجه او را به خود جلب کرده باشد ، بلکه او بیشتر با اعتقادی راسخ به روش های به کار رفته برای خود کفا کردن این بنا از لحاظ تامین انرژی سخن می گوید :
 
«آدم دانه آفتابگردان را برای تولید برق می سوزاند. چنین کاری کماکان تجدید پذیر است. آنچه از گرمای حاصل از این فرایند – پس از تولید برق – باقی می ماند ، در ماشین ها یا دستگاه های جاذب گرما به مصرف می رسد و با استفاده از آب به عنوان عنصر واسط ، باعث تولید سرما می شود.
 
استفاده از آب به آن معناست که می توان اندازه کانال ها را به 3000/1 کاهش داد. بنابراین به جای عبور دادن کانال های حجیم از بین فضاهای خالی بزرگ میان طبقات ، این امکان به وجود می آید که آنها را از مجراهایی با قطری کمتر از نی آشامیدنی عبور داد. به چنین سیستمی ، می توان مقداری انرژی خورشیدی نیز افزود و از این طریق به انرژی گرمایی ، به میزانی بیش از آنچه واقعاً نیاز است ، دست یافت. اما این گرمای اضافی به کجا می رود ؟
 
می توان آن را در فضای آزاد رها کرد ، یا می توان همان کاری را انجام داد که ما انجام دادیم ، یعنی:
 
ذخیره آن در دل زمین و در عمقی اندکی کمتر ازارتفاع برج ایفل
 
ما در زمستان ، از این گرمای ذخیره شده ، به عنوان منبع گرمایی استفاده می کنیم ، زیرا عمق زمین گرما را در خود حفظ می کند.
 
بدین ترتیب رایشتاگ از این پس ، نه تنها منبع تولید انرژی خود خواهد بود ، بلکه به عنوان منبعی برای تامین انرژی مجموعه بناهای جدیدی که پیرامون آن برپا خواهند شد ، به میزان سه برابر وسعت خود ، عمل خواهد کرد.
 
به طور کلی ، رایشتاگ از شبکه خدماتی شهر جداست ، البته بجز یک مورد ، و آن مربوط به زمانی می شود که دستگاه های تامین انرژی دچار نقص فنی شوند.
 
در این حالت سیستم پیش بینی شده برای موارد اضطراری که از شبکه نیروی شهر استفاده می کند ، به کار می افتد. در این سیستم تولید انرژی ، هیچ دستگاه مولد نیرویی هرگز بی کار نمی ماند.
 
این سیستم چنان کار آمد است که حتی زمانی که انرژی مورد نیاز خود ساختمان و نیز ساختمان های اطراف را تولید کرد ، باز هم به تولید انرژی بیشتر ادامه می دهد و این انرژی مازاد به شبکه کشوری می پیوندد. و...