فهرست مطالب
 
    مقدمه
    نور هال ورودی: تنظیم چشم‌انداز هتل
    نور پذیرش
    راهروها: نور راهنمای گذر
    نور در رستوران و نوشگاه
    نور در اتاق ها
    حمام: آب‌تنی در نور
    سالن‌های جشن و اتاق‌های چند منظوره: نورهای رویایی
    اتاق‌های ملاقات: ایستگاه‌هایی تجاری
    نورپردازی امکانات رفاهی و ورزشی هتل
    نورنمای بیرونی: تبلیغ شهری
    نور پارکینگ هتل
    نتیجه گیری
 
بخشی از مطلب
در حالی که نحوه‌ی پرداختن به فرمول طراحی هتل‌های بین‌المللی هر روز در حال تغییر و بررسی است، فضایی که چندان تغییر نکرده است و همچنان به صورت سنتی طراحی می‌شود، اتاق‌های آن است. شاید دلیل مهم این امر، محافظه کار بودن صاحبان این هتل‌ها باشد که می‌ترسند مشتریانی که برای استراحت و آرامش به این اقامتگاه‌ها مراجعه می‌کنند با فضایی غیره منتظره و غیر متعارف مواجه شوند.
 
طرح رنگ‌های یکنواخت و تلاش برای ایجاد حس تعلیق با به کار بردن میزهای سنتی و لامپ‌های استاندارد از جمله عواملی است که کماکان در اتاق‌های اقامتگاه‌های مختلف به چشم می‌خورد.
 
ضمن آنکه بودجه، مانع دیگری برای تغییر طرح اتاق‌هاست. فرضاً افزودن یک لامپ سقفی در بخش ورودی اتاق به معنای 300 چراغ اضافی در کل مجموعه است.
 
به هر صورت چون اتاق پر اهمیت‌ترین فضا در طول اقامت اشخاص است باید در طراحی و نورپردازی مورد بازنگری کامل قرار گیرد.
 
نورپردازی اتاق‌ها در واقع سخت‌ترین بخش طراحی نور است، چون معمولاً نور سه یا چهار وظیفه‌ی همزمان بر عهده دارد و هر منبع نوری حیطه‌ی درخششی دارد که نباید با دیگر محدوده‌ها تداخل کند.
 
به تدریج نظر هتل‌داران به این امر مهم جلب شده است که کمبودهای نورپردازی اتاق‌ها و در نظر نگرفتن چگونگی آن در روند طراحی می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
 
اخیراً نورهای شبانه‌ای طراحی شده‌اند که با تامین حداقل نور مورد نیاز، رفت و آمد شبانه بدون ایجاد مزاحمت را برای هم اتاقی‌ها آسان کرده است.
 
نورهای مطالعه طوری طراحی شده‌اند که با داشتن محدوده‌ی کاملاً قابل کنترل برای خواندن کتاب یا کار با کامپیوتر دستی بدون سلب آسایش دیگران مورد استفاده قرار می گیرند.
 
فیبرهای نوری که منبع نوری قابل لمس و کنترل راحتی فراهم می‌آورند و در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کنند با نور کاملاً متمرکزی که به وجود می‌آورند جایگزین لامپ‌های کم ولتاژ هالوژن شده‌اند که دارای نقطه‌ی انتشار بسیار داغی هستند و هرچند که گران‌ترند ولی در طول زمان مقرون به صرفه هستند.
 
در کنار این موارد کاربردی، با طراحی بصری و نورپردازی مواجه می‌شویم که مثلاً در هتل سن مارتین لین توسط فیلیپ استارک صورت گرفته است.
 
هر چند که ممکن است ساده به نظر رسد، ولی حتی این حرکت ساده هم برای بسیاری از هتل‌داران خارج از عرف و بسیار پیشرو تلقی می‌شود:
 
در اتاق‌های اقامت به کمک سیستم نورپردازی تعاملی این امکان به مهمان داده می‌شود که با تغییر رنگ نورپردازی، فضای اتاق را به کلی دگرگون کند. چنین کنترل‌هایی تاثیر بسیار مثبتی بر اشخاص گذاشته و باعث جلب توجه آنها می‌شود.
 
با استفاده از این سیستم میهمان‌ها می‌توانند بر حسب روحیه و نیاز شخصی، نور رنگی خاصی را در فضا داشته باشند که کلیدهای معمولی چنین امکانی را نمی‌دهند. این نور رنگی در واقع طراح اصلی داخل فضای اتاق در شب است که با هر فرکانسی منظری نوین می‌آفریند.
 
یکی از نکات کلیدی که حتی در یک اتاق سنتی هم به نظر می‌رسد این است که کلیدها در کجا قرار گیرند. اغلب زمانی طول می‌کشد تا بدانید کلیدها کجا قرار دارند و هرکدام چه بخشی از اتاق را روشن می‌کنند و اکثراً هم قرارگیری این کلیدها منطق مشخصی را دنبال نمی‌کند.
 
خیلی جاها ناچار می‌شوید در حالی که چراغ رومیزی بسیار داغ است دست خود را داخل کلاهک آن کنید و در اطراف به دنبال کلید آن بگردید! اینها همه روش‌های اشتباهی است که باید بازنگری شوند.
 
هدف در اینجا آسایش و تامین نیازهای مردم است که هرچند همه‌ی هتل‌های زنجیره‌ای وعده‌ی آن را می‌دهند، اما هنوز به طور کامل برآورده نشده است. و....