پاورپوینت بررسی استانداردها ضوابط و اصول طراحی بیمارستانی
 
بخشی از مطلب
بیمارستان به  عنوان محل درمان بیمارانھمواره با شاخص اطاق های  عمل مقایسھا دارای معنی و مفهوم خواھد بود. از اولین بیمارستان ھایی که داریوش کبیر به واسطه احداث آنھا درسرزمین ھای باستانی تحت نفوذ ایران عزیزدر کتیبهھای مصری لقب نیکو کار بزرگ  را از آن خود کرد تا بیمارستان افتخار آمیز جندی شاپوردر زمان ساسانیان وھمچنین از بیمارستان ھا ی مشهورقرون سوم وچهارم ایرانیان تا .....به امروز ،تعریف بیمارستان بعنوان محل درمان بیماران ثابت بوده لیکن درباره اطاق ھای عمل ھمواره تغییراتی را در تعاریف ،ظرفیت ،جانمایی ،اختصا صا ت ، معماری داخلی ،ارتباطات با سایر بخش ھا ،اندازه ھا ،پارت بندی ھای عملکردی ،تجهیزات ومنصوبات پزشکی و غیر
پزشکی ثابت و پرتابل ، ....شاھد بوده و ھستیم .ازھمه مهمتر چگونگی طراحی فضا ی نهایی اطاق ھای عمل، بدون آنکه چیزی فدای چیز دیگر شده و قابلیت اجرایی و نگه داری این مجموعه را درطول بهره برداری حفظ نماید اصلی ترین ھدف بیمارستان سازان بوده است اگر به تمامی پیچیده گیھای ذکر شده دربالا ،اھمیت منظور نمودن امکان توسعه در ابعاد مختلفی که بعضی از آنھا ھنوز در آن مقطع ،کشف ویا اختراع ھم نشده است را بیافزاییم  سختی وجامع نگری الزامی کار بیشتر روشن خواھد شد. درحال حاضر منابع مطالعاتی طراحان بیمارستانی در کشورمان منحصر به چند کتابی است که اساتید
بیمارستان ها به طور کلی دارای سه قسمت عمومی، کلینیک و قسمت کارکنان هستند. طرح، تعداد و مساحت هر فضا در طراحی بیمارستان و بخش ها بستگی دارد به:
 کارکنان ( نوع و تعداد افرادی که بیمارستان یا بخش به آن ها سرویس می دهد )
 
تجهیزات و اثاثیه و در ارتباط با محتوای وظیفه ساختمان
 
شرایط محلی
 
راهنماهای طرح
 
فضاهای پارکینگ
 
ورودی اصلی
 
محوطه پذیرش
 
بایگانی
 
 برای طراحی بیمارستان در نظر گرفتن فضاهای کلی زیر الزامی است:
 
اساس دفتری و اداری
 
محل های انتظار
 
پذیرش
 
اتاق های درمان
 
اتاق های چند منظوره
 
Wc مخصوص بیماران
 
Wc مخصوص کارکنان
 
امکانات مخصوص کارکنان
 
امکانات مشاوره و تشخیص بیماران سرپائی
 
امکانات آموزشی
 
انبار برای هریک از خدمات
 
در طراحی ساختمان های جدید، باید برای هر تخت بیمار حدودا 100-70 مترمربع و 280-200 مترمربع برای هر تخت ( برای تغییرات ) در نظر گرفته شود. این ارقام در برگیرنده تمامی فضاهای جانبی همچون کنترل های محیطی و فضاهای ذخیره سازی و انبار است.
 
واحد های مراقبت:
 
واحد های مراقبت عادی برای بیماران بستری مورد استفاده قرار می گیرند، به خصوص برای بیماری های کوتاه مدت. این واحدها را می توان بسته به فضای لازم و ساختار سازمانی دسته بندی کرد. بیماران با شرایط حاد، از واحدهای مراقبت عادی به واحد های مراقبت ویژه برده می شوند.
 
واحدهای مراقبت ویژه خاص بیمارن تحت نظارت پیوسته هستند و اتاق های معاینه و درمان خاصی به آنها اختصاص می یاید. به طور کلی این اتاق ها باید بزرگتر از اتاق های مراقبت عادی باشند زیرا ابزارها و تجهیزات بیشتری را باید در آنها قرار داد. بیماران با نیازهای خاص در واحدهای مراقبت مخصوص قرار می گیرند. این بیماران شامل نوزادان تازه تولد یافته، افراد با بیماریهای عفونی، بیماران قلبی، بیماران توانبخشی، عصبی و هیپو کندریاکس هستند. طول اقامت این بیماران بیشتر از حد متوسط است.
 
 
 
اتاق های بیماران:
تخت های بیماران باید از سه طرف قابل دسترسی باشند. این امر، محدودیت هایی را برای اندازه کلی اتاق ایجاد می کند. کوچک ترین اندازه یک اتاق با یک تخت 10 متر مربع است. برای یک اتاق با 2 و 3 تخت، برای هر تخت باید حداقل 8 متر مربع فضا در نظر گرفته شود. اتاق باید به حد کافی پهنا اشته باشد که تخت دومی بتواند بدون مزاحمت برای تخت اول، به خارج از اتاق برده شود.( حداقل پهنا 3?20 متر)
 
در کنار هر تخت باید یک میز شب و در محل مناسب، به سمت پنجره باید یک میز 90Í90 سانتی متر ب صندلی هایی وجود داشته باشد.( یک صندلی برای هر بیمار)و......