پاورپوینت بررسی مرکز فرهنگی کوردوبا Cordoba  در آرژانتین
بخشی از مطلب
بسیاری از نیازهای انسان از لزوم ارتباط انسان با محیط خویش نشأت می¬گردد. لزوم وجود تنوع در زندگی انسان و توجه انسان به گردشگری و سیاحت در محیط یکی از عواملی است که ماهیت وجود آن مدیون همین جنبه از ارتباط بشری است. انسانها در نحوه ارتباط خود با اشیاء و محیط اطراف خود همیشه سعی داشته¬اند تا علاوه بر رفع نیاز، احساس زیبایی¬شناسی و یا خلق زیبایی را در خود ارضا نمایند. ساخت اشیاء تزیینی، ابزار و لوازم زندگی با زیباترین نقوش و ایجاد نقاشی¬های زیبا، در راستای تحقق بخشیدن بر همین جنبه از زندگی انسان شکل گرفته است. بر این مبنا وجود مجموعه فرهنگی می¬تواند عاملی جهت تحقق ارتباط انسان با محیط طبیعی اطراف خویش باشد. این ارتباط می¬تواند رابطه شخص با فضای سبز باشد تا 
جنبه¬های طبیعی اطراف را به او نشان دهد. یا محیطی باشد که جنبه¬های زیبایی¬شناسی ایجاد شده توسط سایر افراد را به نمایش گذارد. وجود موزه¬ها، سالنهای تئاتر و نمایشگاهها، بر تحقق این جنبه از ارتباط بشر (ارتباط با محیط) دلالت دارد. با توجه به اهمیت مطالب بهترین معیار در طراحی یک مجموعه فرهنگی، امکان¬سنجی وجود ارتباط بین فضای مجموعه فرهنگی، به عنوان یک محیط با افراد جامعه می¬باشد. با این نگرش، مهمترین عامل در مکان¬یابی یک مجموعه فرهنگی، امکان ارتباط سهل و سریع افراد جامعه با مکان مورد نظر جهت ایجاد مجموعه فرهنگی می¬باشد و مکان مورد نظر علاوه بر دسترسی آسان باید بتواند با افراد جامعه ارتباط برقرار نماید. 
دیزاین این طرح بیشتر شبیه به طراحی یک لنداسکیپ می باشد تا یک ساختمان؛ این طراحی، ساختمان را با محیط اطرافش ادغام کرده است و در عین حال به عنوان یک فضا برای میزبانی جمعیت در رویدادهای عمومی بزرگ نیز کاربرد دارد.
این مرکز فرهنگی بین دو موزه ای که از قبل روی قطعه زمینی با ارتفاع ۶٫۵ متر پایین تر وجود داشته اند، قرار گرفته است. بنابراین در این جا نیاز به یک راه حل ظریف بود با این هدف که ساختمان از جلوه ساختمان های همسایه اش نکاهد.
به گفته تیم پروژه: ” این عملیات شامل جانشین کردن ساختمان برنامه ریزی شده به جای قطعه زمین طبیعی سایت بود. به این ترتیب، این میدان و برج تنها سازه هایی هستند که با فنون ساختمان سازی ساخته شده اند و به عنوان آثار و چشم اندازی شهری دیده می شوند. ”
این ساختمان از سه عنصر اصلی تشکیل شده است؛ برجی بلند و باریک، یک پاویون شامل مرکز فرهنگی و یک میدان با مسیرهایی متنوع و مکان هایی برای اجتماع و گردهمایی.
سطح سیال این میدان عمومی به عنوان یک شاهراه عمل می کند و پارک را که در یک طرف آن قرار گرفته است، به شهر که در طرف دیگر می باشد وصل کرده است. شیارهای ملایمی که از سطح زمین میدان بیرون آمده اند، پله هایی را شکل داده اند که در سراسر شیب پیشرفت کرده اند.
همانطور که ساختمان به سمت بالا گسترش می یابد، سطح آن سقفی را در بالای مرکز فرهنگی تشکیل می دهد که دورتادور یک حیاط تندیس وار پیچیده است.
 
این فضا دیواره هایی شیشه ای دارد که دسترسی فضاهای داخلی را به نور طبیعی ممکن می سازد؛ سالن انتظار با پلانی باز و کتابخانه در طبقه همکف ساختمان اصلی و به همان اندازه اتاق های اداری و دفترهای کاری که در طبقه فوقانی قرار گرفته اند.
مجموعه ای از پله ها از مسیری در یک سمت میدان بالا رفته تا مرتفع ترین قسمت سقف که چشم اندازی پانوراما از خط افق شهر را ارائه می دهد.
همچنین سقف در لبه ها کمی بالا آمده است تا سرپناهی باشد. ورودی اصلی مجموعه در گوشه ای از ساختمان قرار گرفته است که به سمت شهر می باشد، جایی که دیوارهای تیغه نازک شیشه ای دید به داخل فضا را ممکن کرده اند.
ستون های V شکل عظیم و محکمی دورتادور نمای خارجی ساختمان قرار داده شده اند و با ستون های استوانه ای شکلی که در اطراف حیاط مرکزی مجموعه قرار گرفته اند ترکیب شده اند تا بار زیاد وارده از سقف را تحمل کنند. این ستون ها همچنین برای مقاومت ساختمان در برابر فعالیت های لرزه ای طراحی شده اند.
یک فضای نمایشگاهی و یک سالن کنفرانس در زیرزمین ساختمان و دقیقا زیر میدان واقع شده است و هر دو در یک ردیف، نمایی بتنی را به نمایش گذاشته اند، درست مانند فضای روی سقف، تا از این طریق ارتباط بصری بین فضاهای داخلی و خارجی را افزایش دهند.و.....