فضاهای ورزشی، محیطی برای منظورهای متفاوت هستند که شامل تفریح، تمرین ومسابقه می باشند. چنین فضاهایی باید علاوه برداشتن کیفیت های استاندارد ورزشهای مختلف، تسهیلات لازم را برای تماشاچیان و ورزشکاران در برداشته باشد.
جهت سالن های ورزشی به موقعیت قرار گیری در سایت، شیب زمین و دسترسی های آن بستگی خواهد داشت و کمتر تحت تاثیر عوامل اقلیمی خواهد بود ولی در مورد زمینهای بازی روباز بهترین جهت، شمالی – جنوبی می باشد.
 

درحال حاضرباتوجه به تعيين ميزان سرانه فضاهاي ورزشي وراهبردهاي سازمان تربيت بدني، مواردبه شرح زير توسط شركت توسعه، در دست پي گيري و اجراست: 1-افزايش سرانه فضاهاي ورزشي در كشور تا سقف يك متر مربع( 1). 2-احداث اماكن ورزشي به نسبت 30% فضاي سرپوشيده و 70% فضاهاي ورزشي رو باز (اين راهبرد با مصوب برنامه چهارم توسعه كشورمغاير است)(2). افزايش آگاهيهاي اجتماعي در باره اثرات فعاليتهاي ورزشي در حفظ و ارتقاءسلامتي و توجه اقشار مختلف مردم ازجمله جوانان به اندام مناسب و موزون باعث تغيير رفتار ورزشي مردم شده است.در اين زمينه رويكرد فردگرايي ايجاد شده،سبب جذابتر شدن فعاليتهاي ورزشي متنوع موجود گرديده است.واين روال باعث تغيير ديدگاههاي عرصه كنندگان خدمات ورزشي شده ،وبه همين دليل فعاليتهاي ورزشي آينده در اماكن و تاسيسات بسيار متنوعتري نسبت به اماكن و تاسيسات سنتي انجام خواهد گرفت.زيرا نوع ورزشها و زمان بهره مندي از آنها خصوصا در اوقات فراغت به فضاهاي با كيفيت بالا و لوكس نياز دارد.البته همزمان با با اين تغييرات متنوع نبايد از از احداث اماكن و تاسيسات سنتي نيز غافل شد (3).ضمن اينكه براي احداث اماكن ورزشي،علاوه برمطالعات لازم براي تعيين نياز،مكان يابي و جانمائي،امكان سنجي،و... براي برنامه ريزي و اجرا بايد اقدامات ديگري را انجام داد.از جمله در حال حاضر در كشورهاي پيشرفته براي برنامه ريزي و طراحي از كارگروه هاي ذينفع نيز بهره مي گيرند. مثلا در امر طراحي،كارگروهي با حضوركارشناس، ورزشكار،مربي و...رشته يا رشته هايي كه قرار است فضاي ورزشي آن ساخته شود،جهت تعيين نيازمنديهاي ورزشكاران ،مربيان در زمان آموزش ،تمرين و مسابقات وايجاد شرايط ايمني وايجاد زمينه هاي خدمات موردنياز براي تسهيل فعاليتهاي آنان وحتي جلوگيري از ايجاد مزاحمت براي اهالي محل از نظر رفت و آمد.