پاورپوینت بررسی معماری استادیوم لانه پرنده در پکن چین، اثر معماران: هرتزوگ و دمورون

بخشی از مطلب
استادیوم ملی پکن یک استادیوم در پکن چین است. این است که به طور رسمی استادیوم ملی نامیده می شود و همچنین به عنوان لانه پرنده (鸟巢) شناخته می شود. این استادیوم برای بازی در المپیک تابستانی و پارالمپیک 2008 ساخته شد.

هزینه این ورزشگاه 423 میلیون دلار بود. قرار است یک مرکز خرید و یک هتل ساخته شود. این کار باعث افزایش استفاده از استادیوم می شود. بعد از المپیک در جذب رویدادها ، فوتبال و در غیر این صورت مشکلی پیش آمد. [4] غرفه های شرقی و غربی استادیوم ملی پکن بالاتر از غرفه های شمالی و جنوبی است. این به منظور بهبود چشم انداز است. [5] یک جمع کننده آب باران 24 ساعته در روز در نزدیکی ورزشگاه است. پس از تصفیه آب ، در کل و اطراف ورزشگاه استفاده می شود. [6] [7] لوله ها زیر سطح بازی قرار گرفتند تا در زمستان گرما جمع شود تا استادیوم و سرما در تابستان برای گرم کردن استادیوم انجام شود. طراحی این ورزشگاه در ابتدا می توانست 100000 نفر را در خود جای دهد. 9000 صندلی از طرح حذف شد. سپس 11000 صندلی موقت پس از المپیک 2008 حذف شد. اکنون این استادیوم می تواند 80،000 نفر داشته باشد. [3] [8]

این استادیوم میزبان مسابقه قهرمانان در سال 2009 بود. [9] در ژوئیه 2010 ، این استادیوم میزبان یک بازی دوستانه فوتبال بین تیم های لیگ برتر بیرمنگام سیتی و پکن گوا بود. در آگوست 2011 ، آشیانه پرنده میزبان Supercoppa Italiana بود. این دومین سال استادیوم در سه سال بود.در اپتدا قرار بود تا سقف بنا به صورت متحرک طراحی شود، اما به دلیل کم شدن بودجه طرح و کاهش آن، سقف به صورت ثابت طراحی و اجرا شد. این موضوع خود باعث شد تا میزان فولاد مصرفی به ۴۰ هزار تن فولاد از ۸۰ هزار تن فولاد تخمین زده شده کاهش یابد. همچنین این کار باعث کم شدن ضخامت ورق های مصرفی در ساخت ۲۴ ستون خرپاها شد.
این سقف فولادی (ثابت) به طول ۳۳۰ متر، عرض ۲۲۰ متر و وزن ۴۵ هزار تن طراحی و در اکتبر ۲۰۰۶ ساخت آن به پایان رسید.
به منظور دستیابی به ایده و طرح مورد نظر طراحان، عناصر فولادی پوسته در دیوارها و سقف به صورت یکپارچه اجرا شده اند. این پروفیل های فولادی از ضخامت ۱ تا ۱۰ سانتی متری (بسته به نوع و مقدار بار وارده به آنها) طراحی شده اند.

برای اجرای این پروفیل های یکپارچه که طول تعدادی از آنها به ۶۰۰ متر هم می رسد، جوشکاری باید در محل انجام می شد، که از مشکلات جوشکاری در محل مطلوب نبودن دمای محیط (به ویژه در فصل زمستان) و دیگری جوش دادن بیش از ۱۲۸ قطعه برای برخی از قطعات می باشد.

پوشش سقف استادیوم:
بعد از نصب سازه سقف، پوششی از جنس ETFE برای آن انتخاب شد. این پوشش در مساحت ۴۰ هزار متر مربع و در ۱۰۳۸ جزء مختلف به کار رفته است.

اتیل تترا فلوئور اتیلن (ETFE) که فلوئور پلیمری با ویژگیهای کششی مناسب است، برای کاربرد در این پروژه، راه حل خوبی است. به علاوه، مقاوم و سبک وزن است (وزنی معادل یک درصد همان ابعاد شیشه دارد) و شفافیتی بالا برای عبور اشعه مـاوراءبنـفش دارد؛ETFE در مقـابل نور خـورشید فـرسایش نمی یابد و خاصیت عایقی بهتری نسبت به شیشه داراست. همچنین قابل بازیافت بوده و نیز مقاومتی معادل چهارصد برابر وزن خود دارد.

گرچه در برابر ایجاد سوراخهای سطحی حساس است، اما به سادگی با استفاده از نوارهای ETFE می توان آن را تعمـیر نمود.
شاید منحصر به فرد ترین پوشش به کار رفته در ساخت سقف استادیوم، سیستم بالشتکی آن است، این سیستم در فضای خالی بین دو پوسته سقف قرار می گیرد.
این بالشتک به منظور تنظیم میزان جریان باد، هوا و نور خورشید طراحی و تعبیه شده است، و با کم و زیاد کردن فاصله دو پوسته از یکدیگر عمل خواهد کرد.