ساختمان های مذهبی و اصول طراحی آن
 
 
 
بخشی از مطالب:
 
 
طراحی فضاهای مذهبی طراحی فضا­های مذهبی در سراسر جهان از اهمیت ویژه ­ای برخوردار است. فضاهایی مانند کلیسا ها، کنیسه ­ها، گورستان ­ها، قبرستان­ ها، امام زاده ­ها از بناهای مذهبی به شمار می ­روند و با توجه به هر دین و آیینی این فضا به گونه ­ای خاص شکل می­گیرد و تمامی فرم معماری با توجه معنی واژه مذهب: آیین، دین، روش، سنت، شرع، شریعت، طریقه، طریقت. که چه مفهومی در آن دین مشهود­تر است، باید به سادگی در فرم و فضا دید شود، توجه کرد.
مسجد قلب جامعه اسلامی
 
ساختمان های مذهبی و اصول طراحی آن
 
مسجد قلب جامعه اسلامی است و اهمیت آن با تاکیدات آیات وحی ،کلام گهربار ائمه معصومین (ع) و نقش تاریخی که در تمدن اسلامی تا به امروز ایفاء کرده بی نیاز از هر دلیل است.
 
مسجد محل سجود، خضوع و کرنش بندگان خدا در پیشگاه خداست، جایی برای ایجاد رابطه با پروردگار و اظهار عبودیت و کوچکی در برابر ربوبیت و عظمت خالق هستی.
 
قداست مسجد رابطه ی متقابل عبودیت عبد و ربوبیت رب نهفته است، بنابراین عظمتش هم در معنویت آن است.
 
مسجد جایی است برای اصلاح باطن، اجتماع مجلس شورای اسلامی هر محل، مکانی برای عبادت، مدرسه، اندرزگاه، کانون خیریه.
 
مرکز تربیت، تعاون اجتماعی و پایگاه بسیج مردم و آگاه کردن مردم و . . . می باشد.
 
علمای دین از این نهاد به عنوان یک شبکه ی بی نظیر عظیم گسترده و مردمی جهت ارتباط.
 
تبلیغ و پیام رسانی با رنگ و محتوایی مذهبی استفاده می کنند.
معماری مساجد
 
به طورکلی معماری مساجد در ایران به چهار گروه تقسیم می شوند:
 
شبستانی ـ چهارطاقی ـ ایوانی ـ چهار ایوانی. ساختمان های مذهبی و اصول طراحی آن
 
قدیمی ترین مسجد موجود ایران، مسجد جامع فهرج می باشد
 
که قدمت آن قرن اول هجری بوده و به صورت شبستانی اجراء گردیده است.
 
این مسجد نخستین مسجد ایرانی است که تلفیقی موزون از معماری پارتی و معماری نخستین مسجد اسلامی یعنی مسجد قبا است
 
که به شیوه خراسانی بنا گردیده است و مسجد زواره نخستین مسجدی است که طرح آن از شبستانی به جهار ایوانی تبدیل شده است
 
و از یادگارهای شیوه رازی می باشد و مسجد آدینه یزد نیز از یادگارهای شیوه آذری بوده که شاخص آن سر در بلند آن می باشد.
مسجد ایرانی
 
اما کامل ترین مسجد ایرانی را می توان مسجد امام اصفهان نام برد
 
که به شیوه اصفهانی توسط مرحوم استاد علی اکبر اصفهانی در سال 1020 ه.ق
 
که اوج مسجد سازی در ایران می باشد، ساخته شده است.
 
عنا صر مشترکی که در غالب مساجد دیده میشوند عبارتند از: صحن ـ ایوان ـ رواق ـ مناره ـ گنبد ـ شبستان ـ محراب و….