چكيده
طبيعت، با وجود مقاومت و استحكام خود از حساس ترين و شكننده ترين اكوسيستم ها ي جهان به شمار م يآيد . در ساليان اخير در اثر
عواملي از قبيل گسترش شه رها، احداث جاده ها، بهره بردار ي بي رويه از منابع و گردشگري در كوهستان، مس ائلي همچون تغييرات آب و
هوايي، فرسايش خاك ، سيل ، تخريب پوشش گياهان بوم ي و جايگزين ي با گياهان غير بوم ي بروز كردهاند بنابر اين تحقيق حاضربا هدف
دستيابي به اصول و مبان ي طراح ي در محيط كوه ستان (به طور خاص پارك هاي كوهستا ني) و حفظ و بازگردان دن پايدار ي به اين محيط
انجام شده و منظرساز ي طبيع ي به عنوان رويكرد ي اكولوژيك و مبناي ي براي مراحل شناخت و تحليل مورد توجه واقع شده است . ازآنجاكه
استفاده از گياهان بومي در رويكرد مذكور مهمترين اصل است بنابر اين برداشت ها و بررسي هاي ميداني بر روي گياهان بومي اكوسيستم
دامنههاي جنوبي رشته كوه البرز (در مقياس كلان ) و اكوسيستم در ة جمشيديه (در مقياس خرد) براساس معيارهاي زيب ايي، دوام و پايداري
نسبت به شرايط محيطي، مقاومت به خشكي و آفات و بيماري ها و توانايي نگهدار ي آسان انجام پذيرفته است . نتيجه اين مطالعات ارا ئ ه
راهكارهاي طراحي پايدار دامنه هاي كوهستاني براي ايجاد پا رك كوهستاني مورد نياز شهرها ست كه از تخريب پوشش گياه ي دره
جلوگيري كرده و پايدار ي زيستگاه ها و رويشگاه هاي دره را تضمين م ي نمايد . در نهايت ، طراحي طرح تو سعة پارك كوهستاني جمشيديه، با
استفاده از گونه هاي بومي دره و رعايت اصول و الگوهاي منظر سازي طبيعي و با ت أكيد بر ايده مناظر سايه (جنگل) و آفتاب (علفزار) صورت
گرفته است . در نتيجه ، منظري طبيعي و پايدار و سازگار با محيط ارا ئه شده است كه مي تواند الگويي قابل تع ميم براي طراحي پارك ه اي
كوهستاني دره هاي دامن ة جنوبي البرز باشد . پاركهايي كه علاوه بر هزينه هاي نگهداري پايين ، به واسط ة سازگار ي با كوهستان ، تبديل به
مكاني مناسب براي حفاظت از گياهان بوميباشند