پاورپوینت بررسی  سبک معماری پست مدرن ،معماری پست مدرنيته ، معماری پست مدرنيسم
 
بخشی از مطلب
پس از مدرن، شكل گيري جريانات با سه اصطلاح پست مدرن، پست مدرنيته و پست مدرنيسم بيان
يا « فعلي » همراه با واژة مدرن به معناي « پس » ميشود. واژة پست مدرن از پيشوند پست به معني
است. پست مدرن در فارسي به فرامدرن و پسا مدرن ترجمه شده است كه منظور شرايط بعد « امروزي »
از مدرن و يا مرحلة تاريخي بعد از مدرن است . اين لغت به پسانوگرايي و مابعد تجدد هم ترجمه شده
است.
پست مدرن در استفادة معمول، بيشتر در زمينه هاي هنر، ادبيات ، جامعه شناسي و فلسفه بكار مي رود . به
نظر بعضي، پيشوند پست در پست مدرن صرفاً به مفهوم مرحلة تاريخي جديدي نيست كه بعد از دوران
مدرن شكل گرفته باشد . بلكه پست مدرن، خود شكل تكامل يافت ه اي از انديشة مدرن است كه با تأثير
پذيري از ذهنيت انتقادي و آزادي طلب مدرنيته ، باورها، ارزش ها و آرمان هاي فلسفي، علمي، هنري و
ادبي مدرن را نقد و بررسي مي كند.
بي ترديد، پست مدرن بخشي از مدرن است و بر اساس آنچه تاكنون دربارة عصر پست مدرن و معرفي
آن به مثاب ة يك دوران گذرا گفته شده است . هدف اساسي در پست مدرن، نشان دادن بحران برآمده از
مدرنيته و خود انديشي آن است . پيش تر ديدم كه واژة مدرن، در بيان جدايي از گذشته مي باشد، پس
جدايي از مدرن نيز خودكنشي مدرن است.
11
لازم است جهت فهم بهتر پست مدرن، به ناچار از واژة پ ست مدرنيته كمك گرفته شود، چرا كه پست
مدرنيته، وضعيت پست مدرن است . يكي از ويژگي هاي مهم پست مدرن، ظهور خودآگاهي در حيات
فرهنگي است و اين بستر، پست مدرن را همچون يك سبك، در نوشته هاي منتقدان و نويسندگان پست
مدرن، نشان مي دهد.
پست مدرنيته، زمان يا وضعيتي بعد از مدرنيته است و مي توان آن را مجموعه عواملي دانست كه ريشه
در از هم پاشيدگي مفاهيم اجتماعي مدرنيته دارد . پست مدرنيته، بيانگر سقوط يا دگرگوني و تحول تند
و راديكال در شيوه هاي مدرنيتة سياسي، اجتماعي و فرهنگي است كه از اواسط قرن نوزدهم تا اواسط
قرن بيستم ميلادي در اكثر كشورهاي صنعتي غرب وجه غالب را دارا بود . همچنين پست مدرنيته را
ميتوان نتيجة تحول و گسستي دانست كه با سرمايه داري مدرن همراه است.
اگر مدرنيسم را به عنوان فرهنگ مدرنيته يا به تعبيري ايدئولوژي مدرنيته بدانيم، پست مدرنيسم فرهنگ
يا ايدئولوژي پست مدرنيته است. پس مي توان بيان نمود كه پست مدرنيسم نه سبك و مكتب و مشرب
است و نه مهارت و تفنن، بلكه نامي است كه بر يك نهضت گذاشته شده است.
پست مدرنيته، مجموعه ايست از نظام هاي اجتماعي، پسامتافيزيكي،پساصنعتي، « فرانسوا ليوتار » به نظر
پست مدرن، از نظر » : پلوراليستي ناپايدار كه عناصرشان از ي كديگر متمايز شده است . او مي گويد
او پست مدرن را «. زماني، دنبال مدرن نمي آيد، بلكه مدرنيته همواره حامل پست مدرن خود هم هست
بخشي تفكيك ناپذير از مدرن مي داند.
معتقد است كه با بكارگيري پيشوند پست تداوم جرياني راتحكيم مي كنيم ونه گس ست آنرا . « هابرماس »
پس از 1960 ، بيشتر روابط توليدي پيشين تغيير كرده اند و كل نظام » : چارلزجنكز مي گويد
«. ارزش گذاري تحريف شده است
براي شناختن پست مدرنيسم، پرداختن به زمينه ها و تبار شناسي آن بسيار اهميت دارد . در يكي از
براي « جان واتكينز چاپمن » قديمي ترين لايه ها مي بينيم كه در دهة 1870 ، يك نقا ش انگليسي به نام
توصيف نقاشي هايي كه به نظر او از پرده هاي آوانگارد و امپرسيونيست هاي فرانسوي مدرن تر بود، از
براي توصيف ويراني ارزش ها در « رودلف پانوتيس » واژة پست مدرن بهره گرفته است . در سال 1917
فرهنگ اروپا از اين واژه سود جست و از انسان پست مدرن نام برد.
نويسندة « فدريكو دو اُنيس » معتقد است كه نخستين بار، واژة پست مدرنيسم، توسط « اُهب حسن »
اسپانيايي در حدود 1934 به نشانة واكنشي در برابر مدرنيسم ادبي ( كه برخاسته از خود آن بود ) به كار
برده شد.
پست مدرنيسم يعني پديرفتن چيزي فراتر از اكنون .پست مدرنيسم واژه يا به بيان دقيقتر، مجموعة عقايد
پيچيده اي است كه به عنوان حيطه اي از مطالعات آكادميكي از اواسط دهة 80 پديدار گشته است .و در
قالب واژه هايي چون فرانوين گرايي، فراتجدد گرايي، پسانوين گرايي و فرا صنعتي نيز مطرح گرديده
است.( عباس زاده، 1386 ، ص 5).توصيف پست مدرنيسم دشوار به نظر مي رسد، زيرا مفهومي است كه
در انواع گسترده اي از ديسيپلين ها و حيطه هاي مطالعاتي از قبيل هنر، معماري، موسيقي، فيلم، ادبيات،
جامعه شناسي، ارتباطات، مد، تكنولوژي و...نمايان شده است.(كلاجز، ترجمه حامي احمدي).
يكي از تحليل گران پست مدرنيسم در بررسي مفهومي اين واژه، به بيان دو گونه طرز تلقي از « فستر »
پست مدرنيسم اشاره كرده : صورت اول به تعريف و بياني مرتبط است كه پست مدرنيسم را مبتني بر
طرفدار اين نظريه است و صورت دوم به « جيمسن » مدرنيسم و نشأت گرفته از آن مي شناسد كه
تعريف و بياني مربوط است كه پست مدرنيسم را مقابل مدرنيسم و نافي و طرد كننده آن مي داند و
نيز طرفدار اين نظريه است .برداشت ديگري از پست مدرنيسم حكايت از طرز تفكري « ليوتارد »
معتدلتر دارد .بر اساس اين تعريف پست مدرنيسم نه جنب ة ويرانگري و طرد كنندگي د ارد و نه جنب ة
تكاملي و تثبيت كنندگي .در اين صورت پست مدرنيسم را بايد به نوعي احياگر مدرنيسم تلقي
.( را مي توان نمايندة اين تعريف دانست.( مهاجر، 1387 « زيگمونت بوست ». كرد
است؛ پست مدرنيسم همانا ترديد و « ژان فرانسوا ليوتار » مشهورترين تعريف از پست مدرنيسم، از آن
ناباوري است دربارة فراداستانها .از اين ديدگاه، پست مدرنيسم جنبشي چند منظوره است كه نارضايتي
خود را از دانش و عقيد ه اي كه خويش را جهاني م يانگارد، اظهار مي دارد (گود، 1996 ).به عبارت
با خوشبيني تمام « ليوتار ». ديگر، پست مدرنيسم، نوعي وضعيت بي اعتقادي و ناباوري به فراروايتها است
به تجسم ذهني جهاني مي پردازد در برگيرندة اجتماعات متكثر خود مقياس كه در آن هيچ يك از اين
اجتماعات بر ديگري چيره نيست .در يك سخن، پست مدرنيسم را مي توان گونه اي پروژه يا رسالت
دانست.از يك سو پست مدرنيته به عنوان پروژه يا رسالت تلاش براي با زانديشي دربارة كليت گرايي يا
جهان گرايي عصر روشنگري، تحسين خرد فردي و جمعي و هدف تحقق بخشيدن به عقل در تاريخ،
به عبارتهاي غير كلي كثرت گرا است (خندقي، 1386 )