فهرست
 
    موقعیت جغرافیایی استان بوشهر
    ویژگی های اقلیمی استان بوشهر
    جدول زیست اقلیمی ساختمانی
    مشخصات اقلیمی بوشهر
    جهت ساختمان باتوجه به اقلیم بوشهر
    تابش افتاب در بوشهر
    میزان بارندگی استان بوشهر
    دمای استان بوشهر
    سازه های مهم اقلیمی بوشهر
    تاثیر ارتفاعات بر اقلیم بوشهر
    تاثیر منابع رطوبتی بوشهر
    آب های زیر زمینی بوشهر
    آلودگی آب های زیر زمینی
    بادهای بوشهر
    نمودار جهت و سرعت باد
    وضعیت توپوگرافی استان بوشهر
    کوه های استان بوشهر
    دشت های استان بوشهر
    پوشش گیاهی استان بوشهر
    مراتع استان بوشهر
    ویژگی های اقلیمی استان بوشهر
    تاثیر ارتفاعات بر اقلیم بوشهر
    رنگ مصالح در استان بوشهر
    نحوه طراحی و ساخت ساختمان در اقلیم بوشهر
    استخوان بندی فضای همگانی
    منظر شهری
    منابع
 

بخشی از مطلب 
استان بوشهر از شمال به قسمتی از استان خوزستان و استان کهگیلویه و بویراحمد، از شرق به استان فارس، از جنوب و غرب به خلیج فارس و از جنوب شرق به قسمتی از استان هرمزگان محدود است. این استان با مساحتی حدود ۲۷٬۶۵۳ کیلومتر مربّع، جمعیّتی برابر ۹۸۷٫۳۵۲ نفر دارد. 
 
آب و هوای استان گرم و خشک و در نواحی ساحلی گرم و مرطوب است. حداکثر دمای مطلق آن ۵۲٫۵ درجه سانتیگراد و حداقل آن ۱- درجه و دمای متوسط سالانه استان ۲۵٫۷ درجه می‌باشد. میانگین بارش ۲۲۰ میلیمتر است. هوای آن ۷ ماه گرم – ۲ ماه معتدل تا سرد و ۳ماه معتدل تا گرم می‌باشد. چهارده باد محلی در این استان شناخته شده‌است. 
 
در بوشهر دو فصل محسوس وجود دارد: زمستان نسبتا خنک شامل ماه‏هاى آذر، دى، بهمن، اسفند و تابستان گرم و خشک و طولانى. پاییز و بهار این شهر بسیار زودگذر است. متوسط دماى سالانه شهر ۲۴ درجه سانتى‏گراد است که بیشترین مقدار آن در تابستان حدود ۵۰ درجه و کمترین مقدار آن در زمستان حدود ۶ درجه ثبت شده است. 
 
مشتمل بر ارتفاع،عرض جغرافیایی،منابع رطوبتی و توده های هوای مهاجر میباشند و در کنار سازه های اصلی فوق،عوامل دیگری هم نظیر کشاورزی ، پوشش گیاهی و فعالیت های صنعتی و معدنی تحت عنوان عوامل فرعی موثر بر اقلیم،مورد ارزیابی قرار می گیرند. 
 
منابع آبهای بوشهر از سه بخش آبهای جاری،آبهای زیرزمینی و پهنه آبهای خلیج فارس تشکیل میدهند. آبهای جاری  شامل رودخانه های دائمی و فصلی است و تنها رودخانه های دائمی،رودخانه های مند،شاپور و دالکی می باشد.آبهای زیر زمینی بخشی شور و بخشی دیگر دارای آبهای شیرین است و در واقع بیشتر چشمه ها گوگردی و تعدادی نیز دارای آب شیرین است.