نام راسته : راسته دلاله زن بزرگ (گن دله زن)
موقعیت راسته : این راسته شمالی ترین راسته ی
افقی بازار تبریز در قسمت جنوبی مهران رود
می باشد که از یک سو به بازار صادقیه (در غرب)
واز سوی دیگر به راسته ی یمن دوزان (در شرق)
متصل می گردد.
نوع کاربری قبلی : کاربری تجاری
نوع کاربری فعلی : کاربری تجاری
نوع مالکیت : میراث فرهنگی
شرح مختصری از تاریخچه راسته :
تصویر شماره 1 نشان دهنده موقعیت راسته دلاله زن در سال1335
تصویر شماره 2 نشان دهنده موقعیت راسته دلاله زن در سال 1346
تصویر شماره 3 نشان دهنده موقعیت راسته دلاله زن در سال 1387
با توجه به نقشه های هوایی که در طی سالیان متوالی از راسته دلاله زن گرفته شده است این چنین نمایان است که قسمتهایی از راسته در سمت غربی (چهار سوق صادقیه) و کمی از قسمت شرقی (ورودی یمن دوزان) ایزوگام شده ولی قسمت های میانی به دلیل کمبود بودجه میراث فرهنگی هنوز عایق کاری نشده است.
با مراجعه به میراث فرهنگی برای بازسازی قسمت میانی مسئولان میراث معتقدند برای عایق کاری باید کاسبان راسته خود هزینه لازم را متحمل شوند
مطالب مرتبط در این زمینه
بازار تبریز از بزرگترین و مهمترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و قارهٔ آسیا بهشمار میرود که در شهر تبریز در ایران واقع شدهاست. این بازار با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است. بازار تبریز در مردادماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این بازار از بازارچهها دالانها، تیمچهها سراها و کاروانسراهای متعددی تشکیل یافته است. پیشتر به جهت قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده است.[۱]
این بازار حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمینلرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱۹۳ قمری توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز بازسازی شده است. بازار تبریز در سال ۱۳۵۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست؛ ولی بسیاری از جهانگردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کردهاند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه دادهاند.[۲]
بسیاری از گردشگران و جهانگردان نظیر ابن بطوطه، مارکو پولو، جاکسن، اولیای چلبی، یاقوت حموی، گاسپار دروویل، الکسیس سوکتیکف، ژان شاردن، اوژن فلاندن، جان کارترایت، جملی کاردی، کلاویخو، رابرت گرنت واتسن، حمدالله مستوفی و مقدسی از رونق و شکوه بازار تبریز تمجید کردهاند.[۳][۲] این بازار با داشتن حدود ۵٬۵۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳۵ باب سرا، ۲۵ باب تیمچه، ۳۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راستهبازار، ۱۱ باب دالان، ۵ باب حمام و ۱۲ باب مدرسه، بهعنوان اصلیترین مرکز داد و ستد مردم تبریز و ایران شناخته میشود