فهرست مطالب:
 
مرمت:خانه سیف العلماء
 
دسترسی
 
خانه سيف‌العلماء:
 
مختصري در مورد آذربايجان شرقي
 
موقعيت جغرافيايي:
 
مقدمه
 
نام و وجه تسميه شهرستان بناب:
 
جغرافياي تاريخي منطقه بناب:
 
از جمله بناهای تاریخی موجود در شهر بناب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
موقعيت نسبي :
 
وسعت:
 
خصوصيات فرهنگي
 
وضعيت پوشش گياهي، جنگل و مرتع :
 
چگونگي پستي و بلندي کوهها و ارتفاعات مهم
 
وضعيت آب و هوايي و ميزان بارندگي در شهرستان
 
اصول و مبانی و ویژگیهای معماری دوره قاجار ایران- باروک ایرانی
 
ویژکی معماری قاجار
 
تزئینات دوره قاجار
 
رنگ مسلط به بنا در دوره قاجار
 
بناهای مسکونی دوره قاجار
 
تزئینات بکاررفته در خانه ها
 
ویزگی باغهای قاجار
 
مشخصات معماري:
 
دسترسی منطقه ای
 
سایت پلان و همجواری ها
 
سیر کولاسیون حرکتی
 
کولاسیون
 
سیرکولاسیون هوا
 
فضاهای باز/ نیمه باز /سر پوشیده
 
پلان ها
 
نما ها
 
برش ها..
 
مصالح شناسی
 
عوامل تزئین بنا
 
تقارن در نما
 
تقارن در طبقات
 
عناصر باربرافقی
 
دیتیل ها
 
آسیب شناسی به طور کلی
 
و منابع این تحقیق.
 
مرمت بنا در استان آذربایجان شرقی
 
خانه سيف‌العلماء:
 
موقعيت:
 
اين خانه در محله گزاوشت كه از محلات قديمي شهر بناب است و در خيابان شهيد
بهشتي (خيابان دريا) قرار دارد. فاصله اين خانه از ميدان اصلي شهر در حدود
500 متر به سمت غرب مي‌باشد.
 
مختصري در مورد آذربايجان شرقي
 
موقعيت جغرافيايي:
 
آذربايجان شرقي از شمال با جمهوري آذربايجان و ارمنستان (دره رود ارس) از
غرب با استان آذربايجان غربي، از جنوب با استان‌هاي زنجان و آذربايجان غربي
و از شرق با استان اردبيل همسايه است.
 
بلندترين نقطه استان قله «جام داغي» و سهند است كه 3710 متر از سطح دريا
ارتفاع دارد و پست‌ترين نقطه آن در گرمادوز با ارتفاع تقريبي 150 متر است.
 
استان آذربايجان شرقي 235 كيلومتر مرز آبي بين‌المللي با جمهوري آذربايجان
و ارمنستان دارد. اين استان در شمال غربي ايران و بين 36 درجه و 47 دقيقه
تا 38 درجه و 42 دقيقه عرض شمالي و 45 درجه و 3 دقيقه تا 47 درجه و 43
دقيقه طول شرقي از نصف‌النهار گرينويچ واقعي است. اين استان 45162 كيلومتر
مربع وسعت دارد كه معادل 2/7 درصد از كل مساحت كشور است.
 
مقدمه
 
شهرستان بناب يكي از شهرستان‌هاي استان آذربايجان شرقي است كه در جنوب غربي
استان واقع شده است و مركز آن شهر بناب است و مساحت آن 790 كيلومتر مربع است.
 
اين شهرستان داراي يك بخش است كه شامل يك شهر، سه دهستان و سي و چهار آبادي
داراي سكنه است. براساس آمار سال 1389، جمعيت اين شهرستان 129980نفر بوده
كه از اين تعداد 97/55% در نقاط شهري و 3/44% در نقاط روستايي سكونت دارند.
(نتايج تفصيلي سرشماري عمومي نفوس و مسكن 1389)
 
منطقه بناب به دليل قرار گرفتن در دامنه رشته كوه و توده عظيم آتشفشاني
سهند و در كنار درياچه اروميه در موقعيت آب و هوايي خوب كشاورزي و سرازير
شدن آب در فصول مختلف سال از ارتفاعات سهند كه غالباً پوشيده از برف بوده و
حاصلخيزي خاك به صورت دشت مسطح داراي شرايط زيست محيطي مناسب براي ايجاد
اين منطقه بوده است.
 
بناب در فاصله 114 كيلومتري تبريز (مركز استان آذربايجان شرقي) و در كنار
جاده ترانزيتي و مسير ارتباطي با استانهاي آذربايجان غربي و كردستان قرار
دارد و در جنوب استان روي مدار 37 درجه و 20 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و
46 درجه و 3 دقيقه طول شرقي از نصف النهار گرينويچ و در ارتفاع 1300 متري
از سطح دريا قرار دارد.
 
كوههاي قيماسخان، در شمال و كوههاي قره قشون با ارتقاع 1651 متر در جنوب و
قسمت شرقي آن كشيده شده است. دشت بناب به شعاع تقريبي 15 كيلومتري شهر بناب
و روستاهاي تابعه با پوشش گياهي شامل زمينهاي مزروعي و باغات اعم از
تاكستان، گندم، جو آبي و ديمي و مراتع مي‌باشد.
 
نام و وجه تسميه شهرستان بناب:
 
بناب {امركب} قعر آب (از آنندراج)، عمق آب، ته آب (ناظم‌الاطباء) آخر آب،
تكاب، ته آب، مقابل سراب، آن جايي كه آب از آن پس از جريان بازماند. آخرين
جايي كه آب جاري بدانجا به آخر رسد. آنجا كه آب چشمه يا رودي سپري شود و به
پايان رسد (يادداشت مرحوم دهخدا). ابتدا منبع آب (از اضداد) يادداشت مرحوم
دهخدا.
 
در خمارم شراب مي‌خواهم  در سرابم بناب مي‌خواهم (ظهوري)
 
اما «نام بناب كلمه فارسي است و به اقتضاي اينكه در فل بهار آبهاي زيرزميني
به سطح زمين نزديك مي‌گردد به اين نام مسمي گرديده و قرينه‌اي است بر اينكه
قبل از استيلاي مغول و رواج زبان تركي نامگذاري شده».
 
در كتاب مراغه افرازه رود نوشته آقاي مرواريد در خصوص شهرستان بناب آمده است:
 
«علت اينكه اين جلگه را بناب ناميده‌اند اين است كه آب در اين ناحيه تقريباً
خيلي نزديك به سطح زمين قرار گرفته و با حفر گودالي به عمق 1/5 متر مي‌توان
به آي رسيد (يعني شهري كه بناي آن اب است). و يگانه وسيله آبياري اراضي و
آب آشاميدني اهالي چاههايي است كه در اين ناحيه حفر گرديده است. آب اين
چاهها شور بوده و داراي املاح مختلف بوده است. هر قدر از شرق به طرف غرب
يعني به سمت درياچه پيش رويم شوري آب افزوده مي‌گردد. بنابراين بطور يقين
مي‌توان گفت كه نفوذ آب درياچه اروميه موجبات فراواني آب را در اعماق زمين
كم اراضي اين ناحيع فراهم آورده است.
 
جلگه بناب در نتيجه عقب‌نشيني درياچه اروميه و بيرون آمدن زمين از زير آب
درياچه مزبور به وجود آمده است. زيرا اولاً در تركيبات خاك اراضي بناب همان
املاح كه در درياچه اروميه موجود است بطور وضوح ديده مي‌شود و ثانياً آبي كه
در نتيجه حفر چاهها در زمين بيرون مي‌آيد كاملاً شور است و به احتمال قوي
مي‌توان گفت كه آب اين چاهها همان آب درياچه اروميه مي‌باشد.
 
در فرهنگ جغرافيايي نيروهاي مسلح چنين قيد شده است:
 
علت نامگذاري اين شهر اين است كه آب در اين ناحيه تقريباً خيلي نزديك به سطح
زمين قرار گرفته است.
 
جغرافياي تاريخي منطقه بناب:
 
در خصوص جغرافياي تاريخي منطقه بناب در پيش از اسلام اطلاعاتي در دست نيست.
دليل اين امر عدم تحقيق منابع و متون جغرافياي تاريخي است. آنچه
باستان‌شناسي مي‌تواند به اين پرسش، پاسخ دهد اين است كه تمدن حيات بشري در
دشت بناب حداقل از هزاره پنجم پيش از ميلاد و يا شايد در لايه زيرين بيش از
تاريخ فوق آغاز گرديده و ادامه يافته است. شواهد بارز اين مدعا تمدن‌هاي
پيش از تاريخ موجود در دشت بناب كه غالباً در كناره رودخانه‌هاي صوفي چاي و
ماه پري چاي قرار گرفته‌اند نمودار مي‌باشد. باز در دوره تاريخي اين منطقه
به دليل حاصلخيزي و قرار گرفتن در شاهراه ارتباطي تمدن‌هاي غرب ايران با
فلات مركزي ارج و قرب خاصي را داراست و باز در اين برهه زماني تمدن‌هاي غني
و گسترده دوره تاريخي در منطقه بوفور ديده مي‌شد. و در دوره اسلامي نيز
تمدن‌هاي صدر اسلام، قرون مياني با جلوه خاص در اعتلاي باستاني و محوطه
بزرگ منطقه وجود دارد.
 
همان طوري كه ذكر گرديد از نام و ذكر منطقه بناب به دليل عدم تحقيق متون
اطلاعي در دست نيست. در متن جغرافياي تاريخ اسلامي نيز غالباً در ذيل مراغه
از اين منطقه ذكر به ميان مي‌آيد به عنوان نمونه در كتاب «نزهه‌القلوب»
نوشته حمدالله مستوفي كه مربوط به عصر ايلخاني و قرن هشتم مي‌باشد چنين قيد
شده است:
 
«تومان مراغه چهار شهر است مراغه و بسوي و دهخوارقان و نيلان مراغه از
اقليم چهارم است طولش از جزاير خالدات فبع و عرض از استوا لزك شهري بزرگ
است. و در ماقبل دارالملك آذربايجان بود. هوايش معتدل است بعفونت مايل جهت
آنكه كوه سهند شمالش را مانع است و باغستان بسيار دارد و آبش از رود صافي
است كه از سهند برمي‌خيزد و در بحيره چيچست ريزد حاصلش غله، پنبه و انگور و
ميوه مي‌باشد. اكثر اوقات آنجا ارزاني باشد. ولايتش شش ناحيه است. سراجو،
نياجون، در جرود و گاودل و هشترود و بهستان و انگوران و لاوران از توابع
است. مردمش سفيد چهره و ترك وش مي‌باشند. بيشتر در مذهب حنفي مي‌باشند.
زبانشان پهلوي مغرب است. حقوق ديوانش بتمغا مقرر است. مبلغ هفتاد هزار
دينار ضماني آنجا است و از آن ولايتش صد و هشتاد و پنج هزار و پانصد دينار
است. بر ظاهر مراغه حكيم خواجه نصيرالدين طوسي بفرمان هلاكوخان رصدي بسته
است و اكنون خراب است.»
 
آنچه از متن كتاب مستوفي مي‌توان استنباط كرد اين است كه از اين تاريخ
منطقه بناب با نام «نياجون» كه به احتمال زياد در حال حاضر اين كلمه به
بناجوي كه جزء دهستان‌هاي بخش مركزي است مربوط مي‌شود. ولي با تشكيل دولت
ملي در ايران (عصر صفويه) رونق و آبادي به طرز شگفت‌آوري در منطقه بناب
ظاهر مي‌شود. اين رونق و آباداني در آثار ملي منطقه هنوز به وضوح ديده
مي‌شود. مصداق بارز آن چهل ستون‌هاي بسيار باارزش و دل‌انگيز شهر بناب و
مناطق اطراف آن است كه علي رغم گذشت زمان و عدم مقاومت و ايستايي مطالح
مورد استفاده هنوز جلوه شكوه و عصمت آن ديده مي‌شود.
 
در دوره زنديه قاجاريه نيز بفور در متون جغرافيايي از نام منطقه بناب ذكر
بميان آمده است. از جمله اين متون مي‌توان به «تاريخ و جغرافياي دارالسلطنه
تبريز» نوشته مرحوم نادر ميرزا اشاره كرد كه در صفحات متعدد به ذكر حوادث
بناب پرداخته و جزئيات بيشتري را در اختيار علاقمندان قرار مي‌دهد.
 
از جمله بناهای تاریخی موجود در شهر بناب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مسجد مهرآباد
سجد جامع گزاوش
مسجد زرگران
مسجد اسماعیل‌بیگ
مسجد قر
گرمابه مهرآباد
حمام حاج فتح‌الله
پل پنج چشمه
خانه سیف‌اللعماء
 
موقعيت نسبي :
 
شهرستان بناب در جنوب غربي استان آذربايجان شرقي و در جلگه اي صاف و هموار
قرار گرفته كه از طرف شرق به پيشكوههاي غربي سهند (قزل داغ، قاشقاداغ و
گوپشتي) و از غرب به سواحل پست درياچه اروميه محدود مي گردد. ارتفاع متوسط
شهرستان از سطح دريا 1600 متر است كه در بلندترين نقطه (قزل داغ) 2250 متر
و در پست ترين (آخوند قشلاق)  1280 متر مي باشد. همسايگان آن را در شمال،
عجب شير، در شرق شهرستان مراغه و ملكان، در جنوب شهرستان مياندوآب و در غرب
درياچه اروميه تشكيل مي دهد. بناب از يك موقعيت خاص جغرافيايي برخوردار است
كه خود مي تواند نقش مهمي در روند توسعه و پيشرفت سريع آن را داشته باشد.
واقع شدن آن در محل انشعاب و يا مسير راههاي هوائي (فرودگاه سهند)، زميني
(راه آهن تهران-تبريز)، جاده ترانزيتي (تبريز ، كردستان و آذربايجان غربي)،
محور ارتباطي (مياندوآب، قره چمن) و عبور خط انتقال گاز سراسري و كانال
آبرساني زرينه رود به شهر تبريز و استقرار واحدهاي عظيم صنعتي، نظامي،
تحقيقاتي ، فرهنگي و توليدي، كلاً بيانگر موقعيت ممتاز اين شهرستان در سطح
استان مي باشد.
 
وسعت: 
 
وسعت شهرستان بناب 790 كيلومتر مربع مي باشد كه معادل 7/1 درصد مساحت كل
استان را تشكيل مي دهد.
خصوصيات فرهنگي
زبان عمومي مردم شهرستان است كه آذربايجاني است. اين زبان در آذربايجان
ايران و آن سوي ارس و ساير نقاط تركي زبان ايران – به جز تركمنان – از قرن
ها پيش زبان كفتگوي مردم بوده است.
 
وضعيت پوشش گياهي، جنگل و مرتع : 
 
منطقه بناب از نظر پوشش گياهي داراي چهره هاي زير است
1-زمينهاي مزروعي و باغات شامل تاكستانها ، مزارع صيفي، مزارع آبيو ديمي
گندم و جو مي باشد. و در باغات آن انواع ميوه هاي منطقه معتدل بعمل مي آيد.
2-مراتع كه نوع خوب آن در منطقه زاوشت و در كوهپايه هاي شمالي منطقه ديده
مي شود و نوع فقير و پست آن زمينهاي سمت درياچه اروميه و قسمتهاي جنوبي را
شامل مي شود. قابل ذكر است كه مراتع مرغوب در اثر فشار چرا آسيب ديده اند.
3-گزنه زار (منطقه يورقون) در قسمت شمال و شمال غربي بناب در مسافت حدود 3
الي 5 كيلومتر زمينهاي پوشيده از درخت گز (يورقون وجود دارد كه بر اثر بي
توجهي مردم در سالهاي گذشته تا حدودي از بين رقته بود كه از سال 1359 شمسي
تحت نظارت اداره جنگلداري بناب در آمده كه در حال گسترش مي باشد. و از سال
1374 به بعد اين اين منطقه شور كه قبلاً بعنوان جنگل نيمه انبوه و درختچه
زار معروف بود قسمتي از اين منطقه با مجوزهاي قانوني به تحويل اهالي
روستايي زاوشت درآمده و حالا هم از آنها استفاده مي كنند.
منابع آب شهرستان:
 
آبهاي سطحي الارضي رودها چشمه ها و قنوات آبهاي تحت الارضي بنابه نسبت به
مناطق خود از حيث منابع آب غني است لذا در فرهنگ معين بناب را به معني ريشه
آب و نه آب يعني شهري كه بناي آن روي آب است معرفي كرده اند منابع آب مورد
استفاده در بناب را
الف – آبهاي زيرزميني ب – رودخانه صوفي چاي و چوان چاي تشكيل مي دهند.
الف – آبهاي زيرزميني:
چون اين منطقه ابريز كوههاي اطراف بخصوص كوه سهند مي باشد و نيز به علت شيب
طبقات زمين به سمت جلگه بناب و شايد بعلت سنگين بودن آب درياچه اروميه
بدليل شوري زياد آب درياچه، آبهاي زيرزميني در طبقات زيرين جلگه بناب سفره
وسيعي را تشكيل مي دهند. لذا چاههاي اين منطقه در عمق كمي به آب مي رسد و
همين چاهها قسمت عمده مصرف آب مشروب و كشاورزي و صنعتي اين منطقه را تامين
مي نمايد و به همين جهت منابع آب زيرزميني مهمترين منابع آب مصرفي اين
منطقه بشمار مي رود.
ب – رودخانه ها
رودخانه چوان چاي در قسمت شمال شهرستان واقع شد و از كوهپايه هاي سهند
سرچشمه گرفته و بادبي 14 ميليون مترمكعب در سال پس از طي نزديك به 20
كيلومتر به درياچه اروميه ميريزد و رودخانه صوفي چاي كه در قسمت جنوب
شهرستان واقع شده و از كوههاي سهند سرچشمه گرفته و حدوداً با دبي 140 ميليون
مترمكعب در سال پس از طي كردن بيش از 38 كيلومتر به درياچه مي ريزد.
 
علاوه بر متون جغرافيايي از چند سفرنامه نيز مي‌توان ذكر كرد كه اطلاعات
مؤثري از منطقه بناب ارائه دهد. يكي از آنها سياحتنامه ابراهيم بيگ اثر
مرحوم زين‌العابدين مراغه‌اي است.
 
وي مي‌نويسد:
 
«باري قريب به ظهر از آنجا (مراغه9 بسوي بناب حركت نموده عصري بدانجا رسيدم
بعد از اداي نماز و صرف جايي با يوسف عمو به گردش رفتيم. اسباب ثروت و
حيثيت اهالي اينجا نيز مانند مراغه از باغات ميوه و خشكبار است- مردمانش
كاركن و اندكي قانعند. مسرف و تلف كننده نيستند. گويا درستكار هم هستند
زيرا كه در ميانشان ورشكستگي و افلاس ديده نشده است. با اينكه اهالي غالباً
بي‌سواد و جاهلند باز با خلاقشان فساد راه نيافته مردم آزار و شرير نيستند.
خصوصاً به صفات پسنديده مهمان‌نوازي و غريب دوستي متصفند.»
 
مراغه‌اي در جاي ديگر مي‌نويسد:
 
«بناب از دو محله تشكيل يافته، محله گزاوشت، محله مهرآباد. اين دو محله به
هم متصل نبوده و با هم فاصله داشتند، گزاوشت كه محل تجمع عموم مرده بناب است.
 
امروز در نتيجه بزرگ شدن شهر اين دو محله به هم متصل شده و كلاً مسلمان نشين
مي‌باشد. و محلات ديگري بنام‌هاي كودكندي، تازه كند و محلات ديگري به محلات
مذكور اضافه شده است.
 
هنري راولينسون انگليسي در اكتبر سال 1838 ميلادي در خصوص شهر بناب قيد
نموده است:
 
ديگر از شهرهاي معتبري كه راولينسون به تفصيل از آن بياد مي‌كند بناب است
كه در سال 1252 هجري در حدود 1500 خانه داشت. در اطراف آن شهر تا مسافت بيش
از يك فرسنگ در همه سو ميوه خانه‌ها و تاكستان‌هاي فراوان ديده مي‌شد.
اعتدال آب و هوا كه ناشي از همجواري با درياچه بناب را براي كاشت تاك از هر
جهت جاي مطلوب و مساعد مي‌ساخت و به همين سبب در بناب انگور فراوان بدست
آيد و به تبريز صادر مي‌شود. كوچه‌هاي تميز و جوي‌هاي آن روان و
درختكاري‌هاي منظم و خوش منظره اين شهر را تا اندازه‌اي شبيه شهر خوي
مي‌ساخت كه به عقيده راولينسون پاكيزه‌ترين و منظم‌ترين شهرهاي ايران بود.
 
در بناب بازار و چندين كاروانسراي بزرگ وجود داشت. اين شهر كه از توابع
مراغه محسوب مي‌شد همه ساله چهار هزار تومان به صندوق دولت ماليات
مي‌پرداخت و چهار صد تن سياهي به ارتش آذربايجان فرستاد.
 
از ويژگي‌هاي بناب مثل ساير شهرهايي كه در پيرامون درياچه اروميه قرار داشت
فراواني آب بود. چندين پا در زيرزمين آب فراوان جريان داشت. كه روستاييان
محل با كندن چاه و تهيه قنات از آن استفاده مي‌كردند. آب آشاميدني اهالي
محل و مصرف پاره‌اي از تاكستانها از رود مراغه يعني صوفي چاي يا صافي چاي
تامين مي‌شد.
 
چگونگي پستي و بلندي کوهها و ارتفاعات مهم
 
 
چگونگي پستي و بلندي شهرستان تبريز از دو ناحيه كوهستاني و دشت تشكيل شده
ارتفاع از سطح دريا در دشت 1310 و در مناطق كوهستاني تا 2100 متر بالغ مي
گردد به طوري كه اين شهرستان بوسيله كوههاي سرخ عون بن علي عينالي و پيش
كوههاي سهند احاطه شده است.
 
وضعيت آب و هوايي و ميزان بارندگي در شهرستان
 
 
هواي اين شهرستان سرد و خشك است باد و سوز دائمي دارد كه مربوط به بادهاي
محلي است نه جريانهاي قاره اي، اما گاهي جريانهاي سيبري پس از عبور از
كرانه هاي درياي خزر به حوزه تبريز رسيده، سبب بروز شدت سرما در زمستان و
كولاك و راه بندان عمومي مي شود. زمستان در تبريز زود آغاز گشته و دير
خاتمه مي يابد. تبريز در حال حاضر در رديف كليماي GS(b) در رده بندي كوين
يعني نوعي مديترانه يا تابستاني در رده بندي كوين يعني نوع مديترانه اي يا
تابستاني خنك منظور شده است. وضع بارندگي تبريز همگام با ساير نقاط
آذربايجان تابع جريانهاي هوائي بويژه توده هواي مرطوب مديترانه و بخارهاي
ناشي از آن هواي سرد سيري و شمالي و اختلاف درجه حرارت در محدوده درياچه
اروميه و استقرار كوههاي سهند مي باشد. ميانگين بارندگي ساليانه شهرستان
تبريز 305 ميليمتر بوده و معمولاً در طول فصل تابستان بارندگي كمتر مي باشد.
حداكثر متوسط دما در تيرماه 32 درجه سانتي گراد و حداقل متوسط آن در ديماه
2/7 درجه سانتيگراد و حداكثر مطلق ثبت شده 42 درجه و حداقل مطلق 25 درجه
سانتيگراد بوده است.تعداد روزهاي بخبندان حداكثر 155 روز و حداقل 52 روز،
به طور متوسط 107 روز است.
ميزان تبخير تعرق منطقه 1733 ميلمتر محاسبه گرديده است.
 
اصول و مبانی و ویژگیهای معماری دوره قاجار ایران- باروک ایرانی
 
 
 
معماري قاجار اصول، مباني و الگوهاي قديم معماري ايران را ارتقا بخشيده و
نوآوري هايي از نظر فضا به وجود آورد. ليكن، به نظر مي رسد، قوت لازم خلق
يك معماري نوين را نداشته است.
 
   معماری دوره قاجار ادامه سبک آذری و اصفهانی و آمیختگی اصیل ایرانی با
    معماری مدرن است
 
 
 
ویژکی معماری قاجار
 
 
 
استفاده از رنگ قرمز یا ارغوانی در کاشی های خشتی هفت رنگ  –  استفاده از
پنجره های عمودی مشبک رنگی به نام ارسی
 
 
 
استفاده از کنگره های کنار بام کاخها- استفاده از نقش ومتیف های تخت جمشید
-استفاده از نقش گل لندنی در کاشیکاری
 
 
 
ایجاد ایوانهای عظیم ومرتفع در ورودیها- مرکزیت بنا با ستون و سرستونها –
عناصر تزئینی و نما کاری تحت تاثیر عناصر غربی
 
 
 
مصالح سنگ وسیمان وآهن- معماری کارت پستالی- ایجاد میادین -بنا ها به شکل
مرتفع  که حاکی از عظمت وقدرت
 
 
 
درونگرا- ایجاد پلکان در محور اصلی- رعایت سلسله مراتب- سقف شیروانی _تشابه
به بناهای دوران هیتلری
 
ویژگیهای معماری دوره قاجار
 
تزئینات دوره قاجار
 
 
 
نمای داخلی گچبری و کاشیکاری- اره بندی از کاشی- شیشه های رنگی  –  کاشی
کاری هفت رنگ و لعابهای رنگارنگ
 
 
 
رسمی بندی وکاربندی  استفاده ازآجر تزئینی قالبی و تراش مخصوص دوره
قاجار-   –  نقاشی های لندن کاری
 
 
 
استفاده از قواره آجر تراش در تزئینات مکانهای مذهبی
 
 
 
رنگ مسلط به بنا در دوره قاجار
 
 
 
رنگ زرد و نارنجی که گوشه ای از معماری قاجار را شکل میدهد.
 
 
 
بناهای مسکونی دوره قاجار
 
 
 
-شامل اتاق مرکزی ؛ایوان با دو ستون در برابر آن؛اتاقهای کوچک واقع دراطراف
اتاق مرکزی بصورت ساده ومفصل
 
 
 
ایجاد چشم انداز وسیع توسط پنجره ها- ایجاد زیرزمین با طرحهای زیبا و
پوششهای ضربی آجری – پلانها کشیده در امتداد بنا
 
 
 
تعبیه حوضخانه- رواج بادگیر برا ی خنک کردن فضا- ایجاد سرستونها وستونها در
ورودیها- ایوانهای بلند- سقف شیب دار
 
 
 
– تبدیل سه دری به دو دری و وارد شدن نور مستقیما” به داخل
 
 
 
تزئینات بکاررفته در خانه ها
 
ستونها وسر ستونها ی مرمرین به سبک اروپائی   –  آیینه های قدیمی با
گچبریهای پر کار وظریف
 
 
 
سازی انگلیسی و فرانسوی با سطوح وسیع چمن کاری    –  نقاشی دیواری با
موضوعات مختلف
 
 
 
آذین بندی فضاها ی داخل وخارج   – حوضچه ها وحوض های مربع مستطیل
 
ویزگی باغهای قاجار
 
-محصور شدن با دیوارها- ایجاد ورودی طاقدار- تقسیم ساختار باغ به اندرونی
وبیرونی ساختار فضایی
 
–
 
استفاده از نهر آب بعنوان محور- استخر- کاشت درختان تزئینی در حاشیه ها-
ایجاد حس امنیت ومحرمیت
 
مشخصات معماري:
 
اين بنا مربوط به اوايل دوره قاجاريه است كه به منزل سيف العلماء شهرت دارد
كه متعلق به شيخ علي قاضي مي‌باشد. بنا در دو طبقه و با نمايي آجري رو به
جنوب بنا گرديده است كه مصالح عمده آن چوب، آجر و خشت است. مي‌توان گفت اين
بنا با الگوبرداري از مسجداسماعيل بيگ بناب كه مربوط به دوره صفويه مي‌باشد
اين خانه در دو طبقه ساخته شده است. با توجه به پنجره‌هاي موجود در طبقه
فوقاني چنين استنباط مي‌شود كه اين خانه در وسط باغ بزرگي قرار گرفته بود
كه تماما در اضلاع چهارگانه آن پنجره‌هاي كوچكي جهت تهويه و روشنايي
استفاده مي‌گرديد. اين نظريه با اظهارات محلي كاملا مطابقت دارد. خيابان
شهيد بهشتي در سالهاي قبل باغ ضلع جنوبي ساختمان را به دو قسمت تقسيم و
اضلاع ديگر آن نيز بوسيله وراث به قطعاتي تفكيك و به مرور زمان به واحدهاي
مسكوني و تجاري معاصر تبديل گرديده است. در حال حاضر در قسمت شمالي
ساختمان، باغ بزرگي هنوز وجود دارد.
 
بعد از ورود به حياط يك ايوان ستوندار با چهار ستون چوبي در جهت شرقي غربي
در يك رديف ديده مي‌شود كه زير اين ستونها پايه ستونهايي سنگي به ابعاد 42
سانتي متر در ارتفاع و 37 سانتي متر در عرض بصورت مربع و حجاري شده بصورت
مقرنس و خطوط كنده زيگزاگي بصورت مثلث هستند. قسمت تحتاني پايه ستونها
بصورت مربع و قسمت تكيه گاه ستونهاي چوبي بصورت دايره كه وسط آن حفره‌اي
جهت نشست ستونها گود گرديده است.
 
در حال حاضر حياط اين خانه بصورت مستطيل و در ابعاد 28 متر طول (غربي-
شرقي) و عرض بعد از ايوان 70/7 متر (شمال- جنوبي) مي‌باشد. نماي اين
ساختمان با آجر و داراي تزيينات آجري در داخل قاب‌بندي بصورت خفته و راسته
و در نماي طبقه فوقاني بصورت خوابيده و اشكال هندسي و در رخبام بصورت
آجرهاي شتري و قورباغه‌اي كار شده است.
 
مرمت خانه سیف العلما
 
مرمت و احیا خانه سیف العلما
 
پاورپوینت خانه سیف العلما