پاورپوینت بررسی زیبایی‎شناسی معماری 
 
بخشی از مطلب
زیبایی‎شناسی شاخه‎ای از فلسفه در ارتباط با ماهیت و نحوه ادراک زیبایی و نازیبایی می‎باشد. اصطلاح زیبایی شناسی (Aesthetic) در سال 1753 توسط فیلسوف آلمانی الکساندر باوم گارتن (Alexander Baumgarten) ابداع شد، اما در اصل ماهیت زیبایی طی قرن‎های متمادی توسط فلاسفه و اندیشمندان مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. واژه استتیک از لحاظ ريشه لغوي به معناي تحقيق در ماهيت درك حسي است. 
زیبایی‎شناسی در گذشته موضوعی صرفاً فلسفی به شمار می‎رفت، اما از قرن نوزدهم هنرمندان نیز دیدگاه‎هایشان را در این مورد ابراز نموده و آن را وارد مباحث هنری کرده‎اند. حتی در دوران اخير اغلب اين واژه را با فلسفه هنر برابر دانسته‎اند. از این رو می‎توان گفت مخاطبين مباحث زیبایی‎شناسی دو گروه عمده فلاسفه و هنرمندان هستند. البته حوزه معنايي زيبایی‎شناسي بسيار وسيع است و علاوه بر هنرهاي پديد آمده به دست انسان، تجارب زيبایی‎شناسانه طبيعي را هم در بر مي‎گيرد.
هنر و زیبایی رابطه تنگاتنگی با هم دارند، بطوری که آن بخش از فعالیت‎های انسان که هیجان‎های درونی را به آفرینش و ستایش پدیده‎های زیبا پیوند می‎دهد، هنر نامیده شده است. بسیاری از فلاسفه نیز هدف هنر را آفرینش اشیاء زیبا دانسته‎اند. نقد و روان‎شناسی هنر نیز اگر چه رشته‎های مستقلی می‎باشند، اما در ارتباط با زیبایی شناسی هستند. روان‎شناسی هنر در بررسی مسائلی همچون واکنش‎های حسی عاطفی انسان در برابر زیبایی و نقد هنر نیز در آنالیز ساختار و مفاهیم آثار هنری با زیبایی‎شناسی سروکار دارد.
در نظریه زیبایی‎شناسی این مسأله عمده مطرح است که آیا اشیاء ماهیتاً دارای خصوصیات زیبایی‎شناسانه هستند یا اینکه در نتیجه ادراک بر اساس یک روش خاص زیبایی‎شناسانه زیبا به نظر می‎رسند. به عبارت دیگر خصوصیات زیبایی‎شناسانه که در اشیاء مشاهده می‎شود، در آنها بطور ماهوی موجود است یا اینکه این خصوصیات تنها در ذهن آدمی وجود دارند. از این رو در این شاخه از فلسفه، دو مفهوم مختلف ماهیت زیبایی‎شناسانه و ادراک زیبایی‎شناسانه مورد بررسی قرار می‎گیرد. 
در رشته‎های هنری نیز این مسأله مطرح است که چه عاملی سبب می‎شود یک اثر هنری یا یک شیء طبیعی زیبا به نظر برسد. در تبیین این مسأله بر اساس مفاهیم ماهیت و ادراک زیبایی‎شناسانه، دو رویکرد وجود دارد:
1. رویکرد اول مدعی است همه آثار هنري در چيزي مشتركند و صفت مشخصي دارند كه آنها را به نحوي خاص زیبا مي‎سازد. بر این اساس برخی ادعا كرده‎اند، وجه مشترك همه اشياء زيبا، كيفيت زيبايي است. 
2. رويكرد دوم به جاي تعمق در آثار هنري و اشياء طبيعي مورد تحسين انسان، علاقه و اعتنايي را كه انسان به اين اشياء پيدا مي‎كند، بررسي می‎نمايد. نظریه‎پردازان این رویکرد معتقدند چه بسا اشياء هنري و زيبا هيچ خصوصيت ويژه‎اي نداشته باشند، بلكه نگرش و علاقه زيبایی‎شناسانه ويژه‎اي در ميان باشد که توجه انسان را اساساً به هر چيزي كه مورد علاقه او باشد، معطوف مي‎کند.
اما اساساً زيبايي چيست و زیبایی‎شناسی در معماری و بناهای ساخته شده از چه جایگاهی برخوردار است؟ آيا زيبايي معمارانه را مي‎توان بر اساس كيفيات زيبایی‎شناسانه مشخص‎ و يا كيفيات غير زيبایی‎شناسانه ديگر تعريف كرد؟  
و......