مقبره درویش فخرالدین مربوط به سدهٔ 9 هجری قمری است . و در شهرستان بابل ، شهر موزیرج واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۴۶ با شماره ثبت ۶۴۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا تاریخی و بلند در غرب شهر بابل و در شمال جاده اصلى آمل قرار دارد. پلان این بقعه از سه بخش؛ بدنه مدور، منطقه انتقالى هشت ضلعى و بام هشت ضلعى هرمی، شکل گرفته است.تزیینات بخش گیلویى بدنه بقعه عبارت است از تزیینات آجرى برجسته و یک ردیف قرنیس سینه کفترى آجری، در میان هر دو قرنیس کاشى فیروزهاى رنگ نیمدایره کار کردهاند. منطقه انتقالى نیز در هر ضلع داراى مربعهاى فرو رفته مزین به کاشى است. بام هرمى شکل بنا از نوع دوپوش و پوشش داخلى بام گنبدى مدور است.در صحن بنا صندوق چوبى منبت قرار دارد و کتیبههاى آن در ضلع شرقی، جنوبى و غربى مشتمل بر آیةالکرسى و صلوات کبیر است و کتیبهٔ جهت شمالى معرف نام متوفی، خادم و سازنده صندوق بدین شرح است: عمل استاد فخرالدین بن على بن استاد نجار آملى المعروف رازى بامتثال درویش شمسالدین ولایت رحل سلطان المحققین مفخرالفقرا الصالحین درویش فخر دین حاجى طاب ثرا و جعل الجنة مثواه بن حسن حاجى فى تاریخ سنه ثلاث و ثلاثین و ثمانمائه الهجریه النبوى الکاتب الفقرا الحقیر خادم الفقرا و الصلحا الضعیف نظام بن على جوبکلاه الطبری
این بقعه در ده "موزی رچ" – از دهستان جلال ازرک ، بخش مرکزی شهر بابل – و 1.5 کیلومتری غرب بابل و کنار بابل رود واقع است. درویش فخرالدین ، از بزرگان خاندان سادات مرعشی مازندران در قرن نهم هجری است. بنای بقعه از خارج استوانه ای شکل است که بر بالای آن حاشیه برجسته ای از آجر است. بالای این حاشیه ، قرنیس های کشکولی سینه کفتری است. میان دو قرنیس در بالا ، کاشیهای نیم دایره ای آبی رنگ کار کرده اند. بالای کاشیها ، کتیبه دندانه ای دایره ای و بالای این دایره ، هشت ضلعی است. بالای این هشت ضلعی ، بامی هرمی شکل و مثمن القاعده است. بالای هریک از اضلاع هشتگانه ، مربعی از کاشیکاری است. بنا از داخل ، دایره ای به قطر 4.65 متر است. در ورودی ، شرقی است. در طرف جنوب بنا ، پنجره ای نورگیر است. بالای استوانه بنا از داخل ، گنبدی مدور نوک تیز زده اند. صندوقی چوبین و پرکار در وسط بنا قرار دارد. بر حاشیه بالای جدار شمالی صندوق ، کتیبه ذیل درج است : " یا لا اله الا انت عمل استاد فخر دین بن علی بن استاد اسماعیل نجار آملی المعروف رازی بامتثال درویش شمس الدین زردن ولایت [؟] رحل سلطان المحققین مفخر الفقرا الصالحین درویش فخر دین حاجی طاب ثراه و جعل الجنة مثواه بن حسن حاجی فی تاریخ سنة ثلاث و لاثین و ثمان مائه (833 هـ.ق) الحقیر خادم الفقرا و الصلحا الضعیف نظام بن علی جوبکلاه "
این بنا تحت شماره 641 به ثبت رسیده است.
کتیبه های تاریخدار بنا : تنها کتیبه موجود در بنا ، بر روی صندوق چوبی مرقد ، مورخ به 833 است.
صاحب مزار : این بنا آرامگاه درویش فخر الدین از بزرگان خاندان سادات مرعشی است.
بانیان و سازندگان بنا : بانی مقبره شناخته نشده است. سازنده صندوق روی مرقد ، بر اساس کتیبه آن ، استاد فخر الدین بن علی بن استاد اسماعیل نجار آملی ، معروف به "رازی" بوده است. براین صندوق ، نام نظام بن علی جوبکلاه نیز دیده میشود.
دیگر اطلاعات مکتوب : نصرت الله مشکوتی در و صندوق چوبی روی مزار را از آثار بسیار نفیس چوبی دانسته است.
سیر تحول بنا : با توجه به کتیبه صندوق ، این مقبره احتمالا از آثار قرن نهم هجری است. بنا برجی مدور با گنبد هرمی شش وجهی است. در گریو گنبد ، تزیینات کاشیکاری دیده میشود. بنای برج از جانب شرقی به دهلیز کوچکی متصل است که بنایی متاخر است و به ورودی برج تبدیل شده است.