دانلود پاورپوینت 
بررسی مقبره سلطان میر احمد کاشان
 
 
 
امامزاده سلطان میر احمد کاشان این آرامگاه در کوی سلطان میر احمد کاشان واقع و دارای صحن و ایوان و بارگاه و رواقهای وسیع و گنبد مخروطی شکل دوازده ترک کاشی معرق دوره صفوی است. خود بنا نیز به دوره صفوی تعلق دارد. از کتیبه کاشی گنبد ، بقایایی مانده که بدین شرح است : " [...] مشرف شدند این گنبد عالی صدر مکرم و معظم امیر نظام بن حسین بن ... کاشانی [...] فی 941 " کاشیکاری جلوی ایوان بزرگ و دو گلدسته طرفین آن در دوره قاجار تجدید شده است. قبر برجسته امامزاده که درون ضریح چوبی مشبکی ساخته شده ، از قدیم الایام با کاشیهای گرانبهای عهد مغول پوشیده بوده که در اوایل قرن حاضر دزدیده شده است. ازاره های داخل رواقها مقداری با کاشی خشتی معمول صفوی پوشیده است. در مدخل صحن وسیع جلوی ایوان شمالی ، آب انبار بزرگ قدیمی است که گنبد آجری آن در خارج صحن واقع شده است. از اشیای نفیس و قدیمی این امامزاده ، پنج جفت در منبت کاری شده تاریخدار است که عبارتند از : 1. در ایوان بزرگ ورودی به بقعه با کتیبه ای به شعر و تاریخ 941 هـ.ق 2. در دوم بقعه که روی آن تاریخ 941 و نام " خواجه مظفر الدین مسعود بن الخواجه قوام الدین محمد" و نام واقف " یاراحمد بن خواجه احمد اردستانی " دیده میشود. 3. در ورودی به رواق که بر روی آن عبارت " الکامل بهاء الدوله و الدین ... رستم بیک خلدالله ملکه فی سنه 933" خوانده میشود. 4. روی دری که مقابل ضریح واقع شده ، عبارت : "مرا مفتح ابواب باب فتح کرد دری ز عالم احسان به روی ما بگشود الخواجه امیر مطهر بن الخواجه معین الدین شرف فی سنة 915" دیده میشود. 5. بر کتیبه چهار طرف و لنگه در کوچک ضریح ، قصیده ای به تاریخ 1146 هـ.ق با این مطلع ، کنده کاری شده است : " ای بارگاه محترمت قبله حرم وی مستجاب بر در تو هر دعا بود" این قصیده به خط نستعلیق زیبا و خوش کنده شده و از لحاظ هنری بسیار ممتاز است. این بنا تحت شماره 352 به ثبت تاریخی رسیده است. کتیبه های تاریخدار بنا : قدیمی ترین کتیبه بنا بر روی در مقابل ضریح قرار دارد و به تاریخ 915 است. همچنین بر در رواق بقعه ، تاریخ 933 حک شده است. کتیبه کاشیکاری دور گنبد به تاریخ 941 است. این تاریخ بر در اصلی بقعه ، واقع در ایوان بزرگ آن و یکی دیگر از درها نیز دیده میشود. ضریح چوبی بقعه ، کتیبه ای منظوم با ماده تاریخ مورخ به 1241 دارد. صاحب مزار : در " تاریخ کاشان" ، این بقعه ، مزار میر احمد بن موسی بن جعفر (ع) معرفی شده است. در تعلیقات همین کتاب ، به نقل از متولی مقبره ، آمده که این امامزاده فرزند موسی مبرقع و نوه امام محمد تقی (ع) است. بانیان و سازندگان بنا : بانی اولیه بقعه مشخص نیست. بر کتیبه دور گنبد ، نام بانی تعمیرات کاشی آن ، امیر نظام بن حسین [...] کاشانی ، آمده است. نام امیر مطهر بن خواجه معین الدین شرف ، واقف در مقابل ضریح و نام رستم بیک ، واقف در رواق ، بر کتیبه های آنها دیده میشود. بر یکی دیگر از درهای بقعه ، نام واقف آن ، یاراحمد بن خواجه احمد اردستانی و سازنده اش ، استاد حاجی حسین و همچنین نام خواجه مظفر الدین مسعود بن خواجه قوام الدین خوانده میشود. کتیبه منظوم روی ضریح ، از شاعری بنام "شایق" است. واقف ضریح را هاشم ، فرزند رضا معرفی میکند. دیگر اطلاعات مکتوب : به گفته شریف ، بنای اولیه بقعه ، شامل چهار صفه و گنبدهای داخلی و خارجی ، متعلق به اوایل قرن هفتم هجری قمری است. مشکوتی بنای اصلی امامزاده را از ابنیه دوره صفویان میداند. سیر تحول بنا : چنانکه گذشت ، درباره قدمت بنای اولیه بقعه اختلاف نظر هست. بنای کنونی ، شامل صحن و ایوان و رواقها و گنبد دوازده ترک کاشی کاری شده ، از آثار دوره صفویان است. هندسه غیر منظم کلی طرح نیز حاکی از ساخت تدریجی بناست. کاشیکاری ایوان اصلی و دو مناره طرفین آن در دوره قاجاریان بازسازی شده و مقداری از ازاره کاشی داخل رواقها از زمان صفویان باقی است. مزار پوشیده از کاشیهای نفیس بوده است که در اوایل قرن حاضر ، آنها را ربوده اند