خانه
ساختمان قطره آب یک ساختمان پایدار و مناسب از نسل پست مدرن است که معمارانه و با الهام از افتادن قطره آب از ارتفاع طراحی شده است. این پروژه در حقیقت در دل یک قطره آب شکل گرفته است و نه تنها از لحاظ بصری جذاب و دیدنی می باشد بلکه برای سرمایه گذاری های بعدی محل قابل تاملی است ساختمان قطره آب ، یک هتل ،مرکز آبگرم ، مرکز کنفرانس ، یک آکواریوم دریایی می باشد اما از همه مهمتر اولین ساختمان برای تبدیل هوا به آب است .در حقیقت نمای فتوولتائیک جنوب آن می تواند نیروی نمای شمالی و تجهیزات نصب شده بر آن را برای تبدیل رطوبت و تراکم هوا به آب قابل شرب فراهم آورد . این ممکن است در آینده به نام تجاری تکنولوژی تیکس میکرون عرضه شود در طبقه پایینی این ساختمان مرکزی برای تصفیه آب دریا و تحقیق در مورد کیفیت آب خانگی قرار دارد هنر معمار در تجلی آرامش در یک مستطیل سفید نکته جالب در مورد این ویلا آنست که طراح توانسته به کمک تنها حجم حاکم بر بنا یعنی یک مستطیل سفید فضایی متنوع و آرام را به وجود بیاورد مساحت سایت: ۴۹۴٫۹۸ متر مربع زیر بنا :۱۲۲.۵ متر مربع آرشیتکت : هایاتو کوماتسو نوامبر ۲۰۱۱ یک پل چوبی و یک باغچه شیشه ای ، ۲ قسمت ساختمان را به هم پیوند داده اند این بنا توسط معمار هایاتو کومانسو در ماتسویامای ژاپن ساخته شده است. این خانه در حومه شهر واقع شده است ، در دو طبقه با یک بدنه مستطیل شکل سفید که باغچه ای را در مرکز خود محصور کرده است و یک تراس در پشت بنا است . پله های سنگی به ساکنین اجازه می دهد که پا برهنه از محل پذیرایی به قسمت نشیمن و ناهار خوری بروند و از روی نقش و نگار ماسه ای طراحی شده بر باغچه عبور کنند . یک راه پله مارپیچی به پل بالا راه دارد که طبقه اول اتاق خواب ها و حمام را به هم وصل می کند. حیاط غربی حسی خوشایند توام با آرامش و خنکای مطبوعی را برای استفاده کننده اش به وجود می آورد .همینطور حیاط شرقی محیطی گرم را به وسیله دیوار و سقف شیشه ای اش فراهم کرده است . در نتیجه این ۲ حیاط تهویه ای متعادل را در دماهای متفاوت ایجاد می کنند که منجر به سیرکولاسیون مناسب هوا در کل بنا خواهد شد تکنیک های آبرنگ کار مهندس دریانی تعریف خیس و خشک: قلموی خیس قلمویی است که رنگ را همراه با آب زیاد دارد. قلموی خشک قلمویی است که رنگ را همراه با آب کم دارد. کاغذ خیس کاغذی است که مرطوب شده است. کاغذ خشک کاغذی است که مرطوب نیست. ۱. خیس در خیس: روشی است که از قلموی خیس جهت قرار دادن رنگ روی کاغذ خیس استفاده می شود. از این روش جهت ایجاد لبه های نرم مانند ابرها و ... استفاده می شود. ۲. خیس در خشک: روشی است که از قلموی خیس جهت قرار دادن رنگ روی کاغذ خشک استفاده می شود. از این روش جهت ایجاد لبه های تیز مانند اشکال در زمینه استفاده می شود. ۳.خشک در خیس: روشی است که از قلموی خشک جهت قرار دادن رنگ روی کاغذ خیس استفاده می شود. از این روش جهت ایجاد عناصر پس زمینه مانند کوه و درخت استفاده می شود. ۴. خشک در خشک: روشی است که از قلموی خشک جهت قرار دادن رنگ روی کاغذ خشک استفاده می شود. از این روش جهت ترسیم جرئیات استفاده می شود دایره در معماری در جهان باستان، اعتقادات دینی و اسطورهای سر منشأ بسیاری حرکتهای انسانی بود. درون و ذات هر پدیدهای که رخ میداد به نوعی به اسطوره و دین پیوند میخورد و هنر بهترین وسیله برای نمایش این تفکر دینی و اسطورهای بود. در هنر باستانی، برخی نقشها و نمادها صرفا تصویر نبودند بلکه نماد یک عقیده و سمبل دینی بودند. از میان این نشانههای دینی میتوان به دایره اشاره کرد. دایره در جهان باستان از جمله بینالنهرین، ایران، مصر، هند و تمدنهای بودایی مذهب نقش مهمی را به عنوان سمبل دینی به عهده گرفته است. حضور دایره در ابتدا در ادیان خدا - خورشید، از بینالنهرین شروع شد و به ایران رفت. دایره نماد خدای خورشید بود ولی بعدها به عنوان نماد دینی و عقیدتی به مصر و چین و هند و... رفت و نقشهای متعددی به خود گرفت. «دایره و مرکز از جمله رمزهای اساسی محسوب میشوند. درخت زندگی و مار، در زمانی اساطیری و در بهشت روی زمین که مستدیر توصیف شده، نشانهها و نگاهبانان مرکز بودند. در غالب تمدنها، ابدیت به شکل دایره و چرخ و اروبوروس، ماری که دمش را گاز گرفته تصویر میشود. شکل مدور نمودار یکی از مهمترین جهات زندگی یعنی وحدت و کلیت و شکفتگی و کمال است. انسان غالبا در درون دایرهای که نشانگر تناسبات پیکر است تصویر شده است. در بسیاری سنن، به این شکل بسته که انسان را در برگرفته؛ محافظت میکند، کار ویژهای جادویی منسوب شده است.(مونیک دوبوکور،1376،ص77) در تمامی ادیان و اساطیری که خورشید نقش مهمی در آنها ایفا میکند شکل خورشید به تدریج تبدیل به دایره شده و به عنوان نماد خورشید در هنرهای دینی آنان مطرح شده است. «خورشید غالبا در مرکز کیهان تصویر شده است و نشانهی عقل عالم به شمار رفته است آن چنان که قلب آدمی مقر بعضی قوای وی محسوب میشود. خورشید به عنوان قلب جهان و چشم عالم، گاه در مرکز چرخ فلک البروج میدرخشد و نیز یکی از صور درخت جهان است که در این نقش پرتوهایش درخت زندگی به شمار میروند(مونیک دوبوکور،1376، ص86) دایره در هنر بینالنهرین و ایران در تمدن بینالنهرین، آشور( آسور) خدای بزرگ و محافظ کشور آشور است. قرص بالدار او را احاطه کرده است و کمانی بر ضد دشمنان دارد. وی حامی جنگ و سپاه کشور خود است.(جیمز هال، ص327) در کهنترین تصاویر خورشید- خدایان، هالهی تقدس ظاهر میشود که به شکل قرص است. هاله یا به صورت قرص ساده یا پرتوهای نوری در میآید که از سر آنها ساطع است.(جیمز هال، ص221) دایره و چرخ همواره بر یکدیگر دلالت کردهاند و همراه هم بوده و گاه به یکدیگر تبدیل شدهاند. اولین چرخهایی که در تاریخ نشانی از آنها یافت شده چرخهای ارابه ای است مخصوص حمل اموات که کاتبی سومری در 3500 ق.م آن را تصویر کرده است.(مونیک دوبوکور،1376ص87) صلیب با چهار بازوی مساوی – که ابتدا دایره بود و- درون یک دایره محاط شده است، چهار جهت اصلی آن در بینالنهرین نماد چهار جهت اصلی طبیعت و بادهای باران زاست که نماد خدایان آسمان، آب و هوا است و نیز نماد شمش Shamash و آنو Anu خدای آسمان است(جیمز هال، ص205) صلیب با بازوی مساوی نماد خدای آسمان بین النهرین دایره نماد شمش خدای خورشید بینالنهرین است. دایرهای به صورت ستاره چهار پر با چهار شعله یا پرتو که درون یک دایره واقع شدهاند.(جیمز هال، ص205) دایره نماد خدای خورشید شمش شاه بابل در حال قربانی کردن برای الهه خورشید مار به منزله علامتی از مدار ماه که به صورت دایرهای چنبر زده است. از نمادهای کیهانی بین النهرین یکی دیگر از نمادها و سمبلها که بر دایره دلالت میکند، گردونه تندروی است که با اسب کشیده میشود؛ متعلق به مهاجمان آریایی که در پیروزی نظامی آنها جنبهای قاطع داشت و بعدها در قصر آشور بانیپال دوم ظاهر شد. گردونه نظامی نماد پیروزی و اسب نماد نیروی خورشید بود. گردونه نیز وسیله انتقال بسیاری از خورشید- خدایان مانند ایشتار الهه جنگ بینالنهرین که همواره سوار بر گردونه به تصویر در آمده است.(جیمز هال 180) چرخ گردونه در بین النهرین که کاملا بر دایره دلالت می کند همچنین در بینالنهرین نمادهای دیگری ظاهر شده که کاملا دایرهای شکل است و آن گروهی از خدایان(هفت عدد) بینالنهرین بدون نام که برای اولین بار به روی مهرهای استوانهای شکل بابل کهن و بعدها به روی سنگهای تعیین مرزی و ستونهای یادمانی ظاهر شده و شکل آنها هفت قرص یا هفت نیمکره بود که آنها در دو ردیف یا به شکل آذینهای گلسرخی تعبیه میکردند. آن هفت خدا را با هفت ستاره پروین یکی میدانستند و بعدها به صورت مجمعالکواکب درآوردند. در اصل به صورت هفت ریگ بودند که آنها را برای قرعهکشی و نیز برای فالگیری به کار میبردند و از آن جاست که این ریگها، جنبه تقدس یافتند. این هفت نماد به Sibittithe seven مشهورند.(جیمز هال، ص212) سیبیتی، هفت نماد دایرهای مقدس در بینالنهرین در هر صورت بسیاری از نمادهای مقدس که در بینالنهرین ظهور کردند، بعدها در ایران نفوذ کرده و از آن طریق به هند و در آیین بودا راه یافتند؛ و به صورت نمادهای ثابت بودایی در آمدند؛ مانند چرخ. تجلی دایره در هنر دینی ایران در ایران همچون بینالنهرین، توجه به خورشید و خدایان خورشید مورد توجه بود. در آیین مهر و بعدها در آیین زرتشت، مهر(میترا) خدای- خورشید و نماینده خورشید بود.(شناخت ادیان2، واحد تدریس کتب درسی قم،1380،ص13-12) دایره به عنوان یک نماد مقدس، در ابتدا در دوران باستان در سفالهای شوش ظاهر شد که در ابتدا دایرهای با صلیبهایی با بازوهای مساوی بود و ظاهرا این نقش از بینالنهرین وارد ایران شد. نمونه از نقوش سنتی ایران به روی سفالهای شوش که دایره در آن به خوبی نمایش داده شده است. نقوش روی سفال شوش 8-5 قبل از میلاد نقوش سفالینههای شوش در ایران که فرم دایرهای در آنها کاملا دیده میشود. این نقوش با شکل مدور بدنه کاملا هماهنگی دارد. در ایران، میترا و اهورامزدا که خدایان خورشید بودند با دایرهای دور سر آنها نمایش داده میشدند. این دایرهها بعدها به صورت هالهی تقدس به هنر و آیین بودایی راه پیدا میکند.(جیمز هال، ص327) گردونه که در هنر بینالنهرین برای اولین بار ظاهر میشود و نماد ایشتار بود، در هنر ایرانی نماد خدای خورشید، میترا بود.(جیمز هال،ص180