پاورپوینت بررسی سفارت ایران در توکیو ژاپن - اثر شیخ زین الدین
بخشی از مطلب
معمار اصلي اين پروژه حسين شيخ زين الدين است. اين پروژه يكي از مجموعه پروژه هايي است كه وزارت خارجه ايران در راستاي معرفي فرهنگ و فن آوري ايراني، ساختمان هاي مربوط به خود را در خارج از ايران با همكاري معماران بزرگ ايراني اجرا مي كند.
طرح ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در توکیو یکی از مهم ترین و موفق ترین کارهای اجراه شده ی شیخ زین الدین در خارج از ایران است. سایت ساختمان در دو قطعه زمین واقع در منطقه ی مسکونی و اداری مینیاتور کو (Miniature Co) در توکیو قرار دارد، و با زیربنای حدود 3000 متر مربع بخش های دیپلماتیک، کنسولی، فرهنگی، اداری، خدماتی پشتیبانی و پارکینگ را در برمی گیرد.
شیخ زین الدین در شرح پروژه چنین می نویسد:
با آنکه ملاحظات کارکردی، تکنولوژی، شرایط زمین، آب و هوا و غیره از عناصر اساسی مؤثر در کار معماری این ساختمان بود، همه ی آنها باید در قالبی پا به عرصه هستی می گذاشت که این قالب از اندیشه، فلسفه و باورهای معمار و جامعه ای که او نماینده ی آن است، شکل می گرفت. طرح حاضر هم از این قاعده پیروی کرده است. ساختمان توکیو، بر مبنای تعادلی کامل بین خصوصیات کشورمان و زمینه ی ساختاری توکیو، که بنا در آن واقع است، طراحی شده است. بعضی از نشانه های ایرانی در ساختمان مثل حیاط یا دیوار ایرانی پس از ملاحظه ی موقعیت و در قالب لفافی که آن را با زمینه ی شهری هماهنگ کند، به کار برده شده است. این ساختمان در عین رعایت مسائل ایمنی، بیانگر نوعی شفافیت است که انتظار داریم کشور میزبان، به عنوان خصوصیت مهم روابط بین المللی با ما اعمال کند یا از ما انتظار آن را داشته باشد. جنبه ی دعوت کنندگی و تشویق دیگران به دیدن خصوصیات ایرانی از جمله مسائل مهم مورد نظر طراح بوده که در ساختمان اعمال شده است. نشانه های داخلی معماری ایرانی یک حیاط و دو دیوار در شمال و جنوب ساختمان است و نشانه های خارجی وجود یک طاق بزرگ به نشانه اولین ملتی است که با اختراع طاق (در چغازنبیل) در حقیقت پایه و اساس ایجاد معماری را گذاشت. حرکت نرم و آرام شیشه و سنگ در منحنی شمالی-جنوبی بر آن قوس بزرگ تأکید می کند. اما فقط کالبد بیرونی ساختمان مورد توجه نبوده، بلکه سعی شده فصاها و هندسه ی طرح نیز القاء کننده ی تلاقی دو فرهنگ باشد. سادگی و انعطاف پذیری، روح کلی بنا را می سازد. در طراحی فضاها سعی شده ساده ترین شکل ها به کار گرفته شود. تأمین نور طبیعی نیز در این ساختمان مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که طراحی پنجره های زیاد در طبقات پایین با ایمنی بنا تناسب ندارد، نور از شکاف میان عناصر اصلی معماری به فضاهای درونی راه یافته است. فضاهای داخلی همه داری نور کافی و چشم انداز مطلوبی هستند، اما نحوه نورپردازی در برخی فضاها از حالت معمولی فراتر رفته و شکل پیچیده و زیباتری یافته است.
در طراحی بنا دو گروه از مفاهیم معماری با هم تلفیق شده اند: گروه اول، مفاهیم ضمنی و ناپیدا و پالایش شده ی معماری ایرانی، مانند پل و ریتم پنجره ها که در هماهنگی با عناصر محیطی و زمینه شهر توکیو در نما و حجم بیرونی ساختمان جلوه گر شده اند.گروه دوم، شامل مفاهیم آشکار و نمادین و کارکردیِ معماری ایرانی، مانند حیاط مرکزی، هندسه ایرانی که در انطباق با کارکردهای جدید متحوّل شده و فضاهای داخلی ساختمان را شکل داده است. در ساختمان سفارت از ترکیب دو حجم استفاده شده است. یک مکعب مستطیل کشیده ی بتنی که ضلع جنوبی آن دارای انحنایی به سمت داخل است و یک دیوار منحنی که از ضلع منحنی مکعب مستطیل آغاز شده و ورودی ساختمان را نشان می دهد. فضاهای داخلی ساختمان شامل دو بخش مجزا است. عمده مصالح ساختمان از سنگ، بتن و شیشه تشکیل شده و متناسب با فضای داخلی از چوب نیز استفاده شده است.
و.....