پاورپوینت بررسی سفارتخانه و اقامتگاه سفیر ایران در تفلیس گرجستان
بخشی از مطلب
معماری امروز دنیا، شاید دیگر در پی یافتن پاسخی برای پرسش های همیشه نباشد. پرسش هایی كه در هر دوره از تاریخ معماری، پارادایم اصلی سنجش و سازش با محیط به شمار می آیند. از همین رو این رشته (معماری) كه از سویی به مفهوم اقامت اشاره دارد و از دیگر سو به مفهوم زیبایی است، همواره بین این دو مفهوم سیر می كند و سیلان می یابد و حالا خود به صریح ترین پرسش تبدیل شده كه پیش رو می بینید. با این نگاه و با این نگره اگر بخواهیم در جامعه معماری ایران جست وجو كنیم و پاسخی بیابیم، به كسانی چون مهندس «ایرج كلانتری طالقانی» برمی خوریم كه معماری را نه در آموزه ها و آزمون های مشخص، كه در معنایی متكثر و متنوع می بیند. با این بینش هم هست كه می شود یك عمر فعالیت حرفه ای این معمار معاصر ایرانی را صورت بندی كرد و در قالب یك گفت وگو آورد.
زمین طرح در جنوب غربی شهر تفلیس، مجاور پارک که مکانی تفریحی است و گوشه ای از آن به دریاچه ای کوچک منتهی می شود، قرار دارد و در سمت شرقی زمین، یک ورزشگاه سی هزار نفری واقع شده است. زمین سفارت اوکراین در ضلع غربی و ساختمان سفارت روسیه روبه روی آن قرار دارد. از این رو موقعیت مکانی آن در بافت شهر مطلوب است. زمین طرح به شکل مستطیلی نامنظم در امتداد خیابان اصلی قرار دارد و به استثناء یک بخش نسبتاً مسطح، مرکز آن دارای توپوگرافی ناهمواری است. اختلاف ارتفاع بالاترین نقطه تا پایین ترین نقطه ی زمین به 9 متر می رسد. دید و منظر از درون زمین به سمت شهر کاملاً مناسب است.
ساختمان سفارت و اقامتگاه سفیر در زمینی واحد مورد نظر بوده که به دلیل وجه عمومی خدمات کنسولی و سفارت با وجه خصوصی و اقامتگاه سفیر و تفکیک منطقی این دو از یکدیگر دقت زیادی را در برنامه ریزی و جانمایی ساختمان ها طلب می کرده است. در جانمایی فعالیت ها، بخش کنسولی، عمومی، اداری و خدماتی سفارتخانه در یک ساختمان با مساحت حدود 2200 مترمربع و منزل خصوصی سفیر و بخش پذیرایی و تشریفات در ساختمانی مجزا با مساحت تقریبی 1018 مترمربع و یک بنای ورودی برای پذیرش و اطلاعات با مساحت 90 مترمربع پیش بینی شده است.
دو ساختمان سفارت و اقامتگاه سفیر با آرایشی خطی در امتداد محور اصلی زمین قرار گرفته اند. بخش کنسولی که رفت و آمدهای عمومی بیشتری دارد، در جناح شرقی ساختمان سفارت و با دسترسی مجزا طراحی شده و فضاهای اصلی سفارت با ضریب امنیت بیشتری در بخش غربی بنا استقرار یافته اند. در فاصله ای از آن نیز ساختمان اقامتگاه سفیر و بخش های مرتبط به آن در منتهی الیه غربی سطح هموار زمین جانمایی شده اند. ساختمان ها در نمای شمالی و رو به خیابان اصلی حجم های یکپارچه دارند و دیوار ها به مانند سازه های باربر عمل می کنند، ولی نمای جنوبی شفاف است و آزادانه در معرض تابش نور آفتاب و چشم انداز شهر قرار دارند. تأمین نور طبیعی فضاهای داخلی از طریق نورگیرهای سقفی که در بالای راهروی اصلی قرار دارند، انجام می پذیرد. ورودی اصلی به محوطه در مقابل ورودی ساختمان سفارت واقع است، اما ورودی کنسولگری در مرز شرقی زمین و ورودی به اقامتگاه در بخش غربی پیش بینی شده است. بنابراین مسیرهای ورودی سواره و پیاده بر محور خطی ساختمان عمود می شوند و کانون هایی را به وجود می آورند که حرکت و پویایی را به ذهن متبادر می سازند. ساختمان مجاور ورودی به بخش اطلاعات، نگهبانی و استراحتگاه رانندگان اختصاص یافته است.
مسیر سواره اتومبیل ها را به پارکینگ مجموعه هدایت میکند و مسیر پیاده به ورودی اصلی ساختمان منتهی می شود. از شیب طبیعی زمین که جهت شمال به جنوب دارد در طراحی استفاده شده است تا حجم ساختمان زیاد بزرگ نشود و در عین حال از نور و منظر جنوبی بهره ببرد. سفارت از سمت شمالی دو طبقه و از سمت جنوبی سه طبقه است و طبقه ی زیرین که در زیرزمین محصور است، به آن اهمیت سازه ای نیز می دهد. در مرکز ساختمان سفارت یک فضای ورودی بزرگ برای مکث و تقسیم مسیرهای ارتباطی طراحی شده است که در طبقه ی همکف تا نمای جنوبی امتداد می یابد و منظره ی شهر را در چشم انداز قرار می دهد. در اقامتگاه، بخش پذیرایی و ملاقات های رسمی و فضاهای وابسته، پیرامون یک گودال باغچه آرایش یافته اند. سالن تشریفات و غذاخوری این بخش رو به سوی جنوب دارد و بالکونی در مقابل آن تعبیه شده است. و....