پاورپوینت بررسی موزۀ جنگ جهانی دوم شهر گدانسک لهستان
 
بخشی از مطلب
موزۀ جنگ جهانی دوم می باشد که در ۲۳ مارس ۲۰۱۷ افتتاح شده و تیم معماری کوآدرات بخاطر طراحی و ساخت این بنا، جایزه معماری را از آن خود نمود. این موزه، ابزار، عکس ها و لوازم مربوط به ادوات و خاطرات جنگی را برای عموم به نمایش می گذارد. جنگ جهانی دوم شهر گدانسک (در لهستان) که انعکاس دهنده خط آسمان تندیس گونۀ شهر است داستان جنگ جهانی دوم را، نه تنها از تجربیات کشور لهستان، بلکه از زبان دیگر ملت‌ها، تعریف می‌کند.
 
گروه معماری Studio Architektoniczne Kwadrat، برندۀ مسابقه بین‌المللی طراحی این موزه در سال ۲۰۱۰ شد. داوران مسابقه از این پروژه با عنوان “نمادی جدید برای گدانسک” یاد کرده‌اند.
 
دانیل لیبسکند، رئیس هیئت داوران و طراح موزۀ یهود در برلین، دربارۀ این پروژه می‌گوید: “با استفاده از زبان معماری، این طرحِ برگزیده، تراژدی گذشته‌ها و سرزندگی زمان حاضر را بیان می‌کند و افق هایی به سوی آینده می‌گشاید.”
 
برای ساخت این موزه قطعه زمینی اختصاص داده شد که از سمت غرب به کانال رادونیا Radunia متصل می‌شود و از سمت جنوب دید وسیعی به رودخانه موتلاوا Motlawa دارد. این منطقه در حال حاضر جزو مناطق حومۀ شهر گدانسک به شمار می‌آید. ۲۰۰ متر با دفتر پست تاریخی گدانسک و ۳ کیلومتر راه آبی با شبه جزیره وستر پلاته Westerplatte فاصله دارد که هر دوی اینها در سپتامبر ۱۹۳۹ مورد حملۀ نظامی آلمان قرار گرفت و جرقۀ شروع جنگ جهانی دوم بود.
 
گروه طراحان این پروژه می‌گویند: “با وارد شدن به این مسابقۀ معماری، ما کاملاً نسبت به عملکرد پیچیدۀ پروژه و مسائلی که در روند طراحی پیش می‌آمد، آگاه بودیم. ما می‌خواستیم معماری این موزه، بیش از اینکه بیانیه‌ای قدرتمند راجع به تراژدی جنگ جهانی دوم باشد، پیشنهادی پویا و خوش ساخت باشد برای پاره کردن پوستۀ نمادین و دراماتیکی که جنگ جهانی دور دنیا کشیده است. ایدۀ این طرح بسیار ساده است و خلاصه می‌شود در جانمایی بخش‌های اصلی موزه در زیرزمین که نتیجۀ آن در اختیار داشتن فضای مناسب برای یک میدان عمومی است و قراردادن بخشی از فضاها درون یک فرم تندیس‌گونه و شاخص.”
 
این موزه ۲۳۰۰۰ مترمربع زیربنا دارد که از این مقدار، ۵۰۰۰ مترمربع به نمایشگاه دائمی و ۱۰۰۰ مترمربع به نمایشگاه های موقت اختصاص یافته است.
 
  برج ورودی موزه بیش از ۴۰ متر از تراز میدان ارتفاع دارد و عنصر شاخص این مجموعه است. زاویۀ ۴۵ درجۀ این برج به آن ظاهری پویا بخشیده است که از جهات مختلف، نماهای متفاوتی را در پیش روی ناظران قرارمی‌دهد.
 
سه وجه از چهار نمای ذوزنقه‌ای شکل این برج با صفحات بتنی قرمز رنگ پوشش شده‌اند و وجه چهارم و بام آن نمای شیشه‌ای دارد که نور طبیعی را به فضاهای داخلی هدایت می‌کند.
 
طراحان در این باره می‌گویند: “این فرم ساده، معانی و مفاهیم مختلفی را در اذهان بوجود می‌آورد. این حجم تنها با یک معنی تفسیر نمی‌شود بلکه هر بازدیدکننده‌ای می‌تواند تفسیری منحصر به فرد از آن داشته باشد. تاکنون این برج به “سنگر”، “حصار”، “خانۀ در حال ویرانی” و “پناهگاه” تشبیه شده است و زمان روشن شدن چراغها در شب شبیه شمعی فروزان دیده شده است. در عین حال این فرم با تصویر شهر و هندسۀ بالابرهای سایت کشتی سازی- نماد بندر گدانسک- هماهنگ است.”
 
این برج  شامل فضاهای کتابخانه، سالن‌های سخنرانی و رستورانی است که به سمت خط آسمان شهر، دید دارد. عبور از میان برج موزه و ورود به ترازهای زیرزمین، در واقع فرآیند تغییر حس و حال است. بازدیدکننده از مرحلۀ بی‌تفاوتی و لبریزبودن از افکار روزمره آغاز می‌کند، به مرحلۀ تخلیه ذهنی می‌رسد و سرانجام در ارتباط با فضاهای نمایشگاهی به دریایی از ترس و وحشت و درد پرتاب می‌شود. قسمت زیرزمینی موزه مسیری است از میان جهنمِ جنگ، یک تجربۀ سفر در زمان. مرحلۀ بازگشت به واقعیت، با پایان بازدید از نمایشگاه و حضور در تراز همکف و فضای عمومی آغاز می‌شود ولی این پایان کار نیست. همانگونه که گذشته خالق آینده است، بازدیدکننده، برج موزه را طی می‌کند تا به بالای آن برسد و در آنجا با دیدن مناظری از بخش‌های قدیمی و جدید شهر گدانسک، امید و آزادی را در پیش چشم خواهد داشت.
و....