طرح توسعه موزه هنر دنور (ساختمان فردریک سی همیلتون) در واقع گسترشی است بر ساختمان موجود موزه که توسط معمار ایتالیایی جیو پونتی طراحی شده بود. ساختمان جدید، محلی شد برای نمایش هنر مدرن و معاصر و همین‌طور مجموعه‌ای از هنرهای آفریقایی و اقیانوسیه. ساختمان جدید حاصل یک سرمایه‌گذاری مشترک بین گروه معماران دیویس در همکاری با شرکت مورتنسن بود.برای تکمیل چشم‌انداز بخش الحاقی، استودیو طراحی دانیل لیبسکیند با سایر تیم‌های درگیر پروژه و کارفرما ارتباط نزدیکی برقرار کرد. نتیجه این کار و ارتباط نزدیک، ساختمانی است که به مشخصه فرهنگی اصلی دنور تبدیل شده و از زمان افتتاح خود هزاران نفر بازدیدکننده را به مجموعه موزه جذب کرده است.

بخشی از مطلب

معرفی پروژه:

 

معماران : استوديو دانيل ليبسکیند

مکان :دنور ،کلرادوايالات متحده آمريکا

سرمایه گذار :گروه ديويس

پيمانکار : شرکت مورتنسن(کلرادو)

مهندس سازه :آروپ (لس آنجلس)

مهندسين سيويل : جي.اف ساتو و همکاران

مساحت پروژه :13500 متر

در ماه فوریه ی ۲۰۰۶، غرفه‌ی نمایشگاهی دانکن با مساحت ۵۷۰۰ فوت مربع (۵۳۰ متر مربع) به طبقه دوم ساختمان شمالی اضافه شد و پلی از شیشه و استیل بین فدریک سی همیلتون و ساختمان شمال، زمانی که بازسازی به پایان رسید، ایجاد شد تا امکان تردد وجود داشته باشد.

قبل از ساخت موزه گوگنهایم بیلبائو ،مسئولان موزه پیش بینی  کردندکه برای جذب جمعیت به یک معمار با سابقه بین المللی نیاز است.شرکت  جیمز دو برج با پوشش تایل های شیشه ای منعکس کننده متصل به هم طراحی کرد،که با 28 وجه کنگره دار و پنجره های کوچک،فرم قوی ساختمان های قرون وسطا را به خاطر می آورد.این ساختمان یک نیروی گریز از مرکز ایجاد می کند.در همسایگی این مجموعه،ساختمان الحاقی مایکل گریوز به کتابخانه مرکزی  دنور قرار دارد که در سال 1995 ساخته شده است.این ساختمان ترکیبی با مقیاس  بزرگ از طبل های چند تایی وبلوک های شیشه ای است