پاورپوینت بررسی ضوابط طراحی و معماری موزه به همراه مطالعات موردی موزه
بخشی از مطلب
یک موزه (/ mjuːziːəm / mew-ZEE-ým؛ موزه چند و یا به ندرت موزه) موسسه ای است که مراقبت (جمع آوری) مجموعه ای از مصنوعات و اشیاء دیگر از اهمیت هنری، فرهنگی، تاریخی یا علمی را حفظ می کند. بسیاری از موزه های عمومی این موارد را برای بازدید عمومی از طریق نمایشگاه هایی که ممکن است دائمی یا موقت باشند، در دسترس قرار دهند. [1] بزرگترین موزه ها در شهرهای بزرگ سراسر جهان قرار دارد، در حالی که هزاران موزه محلی در شهرهای کوچک، شهرها و مناطق روستایی وجود دارد. موزه ها دارای اهداف متفاوت هستند، از خدمات محققان و متخصصان تا خدمت به عموم مردم. هدف از خدمت به محققان به طور فزاینده ای به خدمت به عموم مردم تبدیل شده است.
انواع مختلف موزه ها از جمله موزه های هنر، موزه های تاریخ طبیعی، موزه های علمی، موزه های جنگی و موزه های کودکان وجود دارد. از جمله بزرگترین و پرطرفدارترین موزه های جهان، لوور در پاریس، موزه ملی چین در پکن، موسسه اسمیتسونیان در واشنگتن، موزه بریتانیا و گالری ملی در لندن، موزه هنرهای متروپولیتن در نیویورک و واتیکان است. موزه ها در واتیکان. به گفته انجمن موزه جهان، بیش از 55،000 موزه در 202 کشور وجود دارداز جمله ویژگی های فعالیت هر موزه ای نگرش جمعی آن چه در مورد بازدیدکنندگان وچه در مورد اشیاء نمایشی است. انسان ها و اشیاء نمایشی که بر اساس سنت در محیط مشابهی ماوا و سرپناه یافته اند اکنون باید راه خود را در رابطه ای جدید و دائماً در حال تغییر با یکدیگر بیابند. برای مقابله با خطر نابودی میراث فرهنگی و یا اینکه اشیاء بدون ارتباط با تماشاگر نقشی مطلق یابند باید حلقه ارتباطی را کشف کرد که معماری بخشی از آن است. ویژگی دیگر کار موزه شیوۀ پویایی آن است. اشیاء نمایشی به این منظور گرد هم جمع نشده اند که در مابقی عمر خود طاقچه ای را در یک موزه اشغال کنند بلکه باید زندگی جدیدی را میان مصاحبین چه بازدید کنندگان و چه سایر اشیاء نمایشی آغاز کنند. معماری موزه باید شرایطی را ایجاد کند که بر جدایی تأسف بار گذشته از آینده و زنده از مرده فائق آید و یا به صورت دقیق تر آن را از میان بردارد. در معماری موزه ها با 3 گروه معبد موزه ها یا کاخ موزه ها بناهای تبدیل شده به موزه و موزه های نوساز مواجهیم که تفصیلاً به بررسی هر یک می پردازیم.
1) معبد موزه ها یا کاخ موزه ها
اینگونه موزه ها د راواخر قرن 18 و در طی قرن 19 بوجود آمده اند. چنین موزه هایی معمولاً در مرکز شهرهای قدیمی ساخته می شوند و تطبیقشان با نیازهای جهان مدرن با دشواری و هزینه بسیار صورت می پذیرد. از جهات دیگر این موزه ها خود به ابنیه تاریخی بدل می شوند و توسعه آن ها مسائل شاقی را به بار می آورد. راه حل هایی که برای دگرگون ساختن و تبدیل کردن این بناها به موزه های مدرن اتخاذ می شود معمولاً جنبه بنیادی دارند مانند نصب سقف کاذب یا طبقات واسطه، حذف نور طبیعی، کور کردن سقف ها و پنجره های شیشه ای، تقسیم فضای تالارها و ...
2) بناهای تبدیل شده به موزه
بخش عمدۀ موزه هایی که در فاصلۀ سال های 1900-1800 بوجود آمدند درون بناهای موجود تاریخی جادهی گردیده اند. فضا در این موزه ها به قدر کافی انعطاف پذیر نیست و به استثنای چند بنای وسیع از قبیل لوور و ورسای این موزه ها نمی توانند در آن واحد پذیرای عده زیادی از مراجعان باشند. به طور کلی این بناها برای موزه های نقاشی، موزه های یادبودی، دوره های تخصصی تاریخی و نمایش مجموعه های خصوصی مطلوب ترند.
3) موزه های نوساز
در بین مدرن ترین موزه ها بسیاری خودشان بناهای یادبودی هستند که مفهوم کاخ، موزه یا معبد، موزه را به ارث برده اند. به نظر می رسد که معماران بزرگ سبک مدرن مانند کورب کوشیده اند عملاً اندیشه های خود در زمینه موزه شناسی را نشان داده و بیان پاینده ای از نبوغ هنری خود باقی گذارند. این گونه راه حل ها به ندرت موزه های واقعا کارایی بوجود آورده اند و لو اینکه منظرشان شهرت آن ها را تأمین کرده باشد. موزه های دیگری که آنچنان آوازه بلندی ندارند و به ندرت در پایتخت ها واقع شده اند بوسیلۀ معمارانی ساخته شده اند که چندان مشهور نیستند ولی تمایل به همکاری نزدیک با کارکنان موزه داشته اند.
و......