پاورپوینت بررسی استانداردها و ضوابط کلی طراحی تئاترها و سالنهای نمایش
بخشی از مطلب
در انگلستان، مقررات مربوط به تاتر و سينماها انعطافپذيرتر از ساختمانهاي مسكوني بوده و طراح، آزادي بيشتري دارد و بيشتر جهت ممانعت از انتشار آتش و ايمني و تسريع در تخليه ساختمان در وضع اظطراري ميباشد. اينها مقررات معمولي بوده و در هر كشور قدري متغير است. سعي و كوشش اصلي آرشيتكت ايجاد تعادل بين ظرفيت حداكثر صندليها، ديد خوب، شرايط صوتي و گردش آسان بر حسب «وسايل فرار» و ديگر مقررات ايمني است.
تاتر و سينماهاي مدرن، مثل ساختمانهاي «پرستيژ» يا اصلي با حداقل احتياجات براي گردآوري طراحي نميشوند، بلكه از احتياجات استاندارد حداقل نيز فراتر ميرود.
در انگلستان و ديلز خواستههاي رسمي اصلي به شرح زير است:
1. ماده طراحي شهر و روستا 1962؛
2. مقررات ساختماني 1965 يا مقررات ساختماني لندن، قوانين و وسايل فرار؛
3. مقررات مغازههاي دفتري و محوطههاي راهآهن 1960؛
4. مقررات سينماتوگراف 1909.1952 و مقررات ايمني سينماتوگراف 1955.1958.1965.
5. قوانين دريافت جواز.
تاترها را ميتوان به سه قسمت تقسيم كرد:
الف) پذيرش، ورودي، سرسراي رزرو، هال، رختكن و ....
ب) آديتورم.
ج) سن، سن اصلي، بالها، پشت سن، انبار صحنه، اطاقهاي رختكن آرتيستها، استوديوي تمرين و ... .
قسمتها بر حسب اندازه تاتر (اپرا، درام و سينما) فرق ميكند. قبل از طراحي مقررات و شرايط محلي را كنترل كنيد.
وضعيت
در اصل، تاترها بايد ورودي و خروجي به راه عبوري داشته و تقريباً 20 متر فاصله از سمت ديگر خيابان داشته باشد. اگر تاتر در وسط يا كنار قرار گرفته باشد، اين فاصله به 15 متر تقليل مييابد. اگر تقريباً 600 صندلي داشته باشد، به 12 متر كاهش مييابد.
زمان ورود شنوندگان تا 30-15 دقيقه بوده، اما همگي با هم خارج ميشوند.
پارك اتومبيل، راههاي سرپوشيده، بيشتر مشتريان تا محل پارك اتومبيل رانده و پياده به تناتر ميروند. براي هر سه صندلي، يك محل پاركينگ تهيه شود.
گاراژ بزرگ مجاور براي خدمت به مشتريان براي پارك بعد از زمان تعطيلي كار ميباشد و راه سرپوشيده به تاتر بايد تعبيه گردد. ورودي سرپوشيده براي مسافران تاكسي (هواي مرطوب) لازم است.
تمام دربهاي خروجي بايد به خارج باز شود.
رختكن، در كريدورهاي سمت مقابل ورود به اديتوريم قرار داشته، تقريباً 3/1 پهناي كريدور اضافه شده، طول هر پيشخوان براي هر 20 مشتري، 1 متر است.
پلكانها، به محل انتظار و محوطه لباس بدون تقسيمات بايد پهنتر از 8/1متر باشد. پلكانهاي خارجي با پاگرد كافي تا 2 متر بالاي تراز خيابان است. شيب رامپ يا راه شيبدار تقريباً 10% است.
سرسرا، محوطه 8/0 تا 2 متر براي هر مشتري (براي سينما 45/0 مترمربع كافي است) و يك ششم تاتر را براي سرسرا بايد درنظر گرفت.
محل تمرين، مساحت تقريباً 5 متر عرض و تقريباً 2 متر درازا داشته، 1 توالت براي هر 100-75 نفر (5/2 براي مردانه و 5/3. براي زنان) است.
خطوط ديد
كيفيت ديد يك اديتوريم بستگي دارد به:
1. بلندي خط تراز از چشم و برقراري منحني ديد و تغير يكنواخت تراز چشم در هر نشيمن در اتديتوريم لازم است. صندليهاي يك در ميان ديد از بين سر افراد رديف جلو را امكان ميدهد.
تغيير حداقل تراز چشم 60 ميلمتر است. تغيير متوسط تراز چشم 125 ميليمتر است.
تعيين منحني ديد:
الف) روش گرافيكي: پلات پيوسته برجستگي تراز چشم به نقطه مربعي پي (برش محور سن / پرده آتش).
زيانها: براي تعيين تراز صندلي عقب ساخت تمام ترازهاي چشم لازم است.
ب) روش تحليلي: تعيين مستقيم هر عامنل انفرادي در آديتوريم.
2. محوطه پيش پرده: زاويه ديد ميتوان بر حسب محوطه پيش پرده و فاصله آن تا شنوندگان متغير باشد. ديدهاي چند رنگي در يك صفحه افقي بدون حركت چشم، 40 درجه، تقريباً 54 درجه، در هرحال، اشياء را بوضوح در زاويهاي بيش از 15-10 درجه نميتوان ديد. بنابراين سه ناحيه زاويه ديد وجود دارد.
3. فاصله ديد در تاترهاي سرپوشيده 25-20 متر بوده و دو نوع تاتر وجود دارد:
الف) بيان صوري و هر حركت كوچك قابل ديد (درام و تاترهاي كابارهاي كوچك) تقريباً 25 متر است.
ب) حركت سر و تغيير مكان فردي قابل تشخيص هر آكتور (اپرا، اپرت و تاترهاي بزرگ) 36-32 متر ميباشد.
در تاترهاي فضاي باز تقريباً 70 متر است.
آديتوريم
ارتفاع آديتوريم
ارتفاع بستگي به هواي لازم (تقريباً 5 مترمربع/ هر فرد) و احتياجات عملي دارد (قوس جلو پرده، كف شيبدار، زاويه ديد عمومي)، با دواير. ارتفاع صافي 8/2 متر است.
و....