پاورپوینت بررسی استاندارد‌هاي معماری فضاهاي مجموعه‌هاي آموزشي و مدارس
 
فضاهاي صف جمع و تفريح:
اين فضا مستقيما در جلوي ساختمان قرار مي‌گيرد تا موقع مراسم صبحگاه دانش آموزان مورد استفاده قرار گيرد. همچنين در ساعات بين كلاس ها از اين فضا براي تجمع و قدم زدن نيز استفاده مي‌شود. با توجه به كاربري كه براي اين فضا در نظر گرفته مي‌شود كف سازي آن بايد از نظر جنسيت مناسب و فاقد ناهمواري‌ باشد همچنين اين فضا بايد فاقد هرگونه موانع ديد طبيعي و يا مصنوعي باشد تا كنترل و نظارت بر دانش آموزان ميسر باشد.
سطح مورد نياز صف جمع و تفريح به ازاي هر دانش آموز در مقاطع راهنمايي و متوسطه ، 3/1 تا 9/1 مترمربع است كه به طور متوسط مي‌توان براي هر نفر در اين مقاطع ، 6/1 مترمربع در نظر گرفت.
 
ب) فضاهاي ورزش:
برخورداري از امكانات ورزشي موثر در تامين بهداشت رواني و سلامت جسماني دانش آموزان دارد و ضمن تقويت قواي جسمي، آرامش رواني دانش اموزان را فراهم مي‌كند.
فضايي كه به عنوان فضاي ورزش در نظر گرفته مي شود بايد فضاي كافي و مناسبي براي دويدن و انجام فعاليت‌هاي ورزشي باشد و مصالح كف از نظر جنس، علاوه بر مقاوم بودن به گونه‌اي باشد كه آسيب جسمي به دانش آموزان وارد نياورد. به همين دليل استفاده از آسفالت و مصالح مشابه براي پوشش فضاي ورزش مناسب نمي‌باشد.
با توجه به فعاليت‌هاي هر دوره، مساحت لازم براي فضاي بازي تعيين مي‌شود. حداقل اين فضا براي مقاطع راهنمايي و متوسطه به اندازه سطح زمين مين بستكبال  (364 متر مربع) مي‌باشد.
 
ج) فضاي سبز
فضاي سبز مدارس علاوه بر جذابيت و ارتقاي كيفيت بعدي مجموعه‌هاي آموزشي باعث تقويت خلاقيت و نواوري دانش آموزان مي‌گردد.
پوشش گياهي كه در محيط‌هاي مجموعه‌هاي باز آموزشي كاشت مي‌شود بايد ضمن سازگاري با شرايط اقليمي محيط، سايه گستر و مقاوم بوده و نياز كمي به آب داشته باشد. استفاده از عناصر طبيعي مانند گل و چمن و پوشش گياهي مناسب و تفريح و استراحت بسيار قابل استفاده خواهد بود.
با در نظر گرفتن امكانات و شرايط موجود، ميزان فضاي سبز مدارس براي هر دانش آموز 3/0 تا 5/0 متر مربع در نظر گرفته مي‌شود كه نرم بين الملل آن در حدود يك متر مربع به ازاي هر دانش اموز مي‌باشد.
برخي از فوايد فضاي سبز در مجموعه‌هاي آموزشي:
- توليد اكسيژن و افزايش رطوبت و در نتيجه كاهش گرماي تابشي و افزايش لطافت هوا
- امكان ايجاد تهويه طبيعي و استفاده در فضاهاي داخلي 
- كنترل تابش مستقيم و ناراحتي هاي ناشي از خيرگي نور
- كاهش نسبي گرد و غبار هوا و سر و صدا
 
د) فضاي پاركينگ:
محل توقف وسايل نقليه كادر اموزشي بايد حتي المقدور جدا از ساير فضاهاي در نظر گرفته شده براي دانش اموزان باشد. از نظر ايمني نيز نبايد برخوردي بين مسيرهاي پياده و سواره در مدارس اتفاق بيفتد. به همين منظور بهتر است ورودي و راه جداگانه براي خودروها در نظر گرفته شود.
سطح لازم براي پارك هر اتومبيل در مدارس به انضمام فضاي ارتباطي در حدود 25 مترمربع به ازاي يك كلاس مي‌باشد و به ازاي هر كلاس اضافي 5 مترمربع به سطح فوق افزوده مي شود. 
 
ه) فضاهاي ارتباطي
در طراحي راه‌هاي ارتباطي بايد دقت نمود كه كوتاه‌ترين و كم مانع‌ترين مسير براي حركت دانش آموزان، اولياء و مربيان در نظر گرفته شود. و حتي المقدور از ايجاد فضاهاي پرت و غير مفيد جلوگيري شود. اين فضا شامل راه‌هاي ارتباطي بين ساير فضاها و سطوح غير قابل استفاده در محوطه مي‌باشد و در حدود 10 درصد مجموع فضاهاي فوق را در بر مي‌گيرد.
و......