"رم کولهاس" متولد 1944 رتردام هلند است. او بین سالهای 1952 تا 1956 در اندونزی اقامت داشته و سپس به عنوان خبرنگار و فیلم نامه نویس در آمستردام ساکن شد. پس از آن به لندن رفت و به تحصیل در مدرسه معماری A-A پرداخت.
 
در سال 1972 با کسب بورس تحصیلی عازم ایالات متحده شد و در آنجا اقامت گزید. کولهاس در سال 1975 دفتر معماری را در لندن تاسیس کرد و از آن هنگام پروژه های معماری، برنامه ریزی و طراحی شهری متعددی را به ثمر رسانده است. شفافیت بصری، استفاده از سطوح شیشه ای بزرگ و به کارگیری فرم های خالص از ویژگی های کارهای اولیه اوست که بیشتر تحت تاثیر آثار میس وندروهه طراحی شده اند. دفتر معماری و شهرسازی وی که همواره در مسابقات معتبر بین المللی حضوری فعال دارد، پروژه های متفاوتی را در اقصی نقاط جهان به اجرا در آورده است. در مجموعه آثار وی تعداد اندکی بنای آموزشی وجود دارد؛ از آن میان مجتمع چند منظوره آموزشی که به نام "ادیوکیتوریوم" شهرت یافته است، که به نام دانشگاه اوترخت معروف می باشد و نخستین بنای دانشگاهی طراحی شده توسط وی بوده و از لحاظ شیوه فضاسازی بسیار حائز اهمیت می باشد. هر چند که این بنا از آثار دوره میانی معماری وی محسوب می شود و کمتر در نشریات معماری به آن پرداخته شده است اما می توان نخستین رگه های گرایشات خاص کولهاس در تغییر ساختارهای رایج فرم و مقطع ساختمان را در این پروژه مشاهده نمود؛ گرایشی که بعدها در بسیاری از بناهای وی نظیر فروشگاه های زنجیره ای "پرادا" در ایالات متحده بیشتر مورد تاکید قرار می گیرد.
 
اوترخت یک شهر مهم و دانشگاهی در هلند و اروپا است و چهارمین شهر بزرگ هلند به شمار می رود. ادیوکیتوریوم (educatorium) خارج از شهر و در نزدیکی ورودی اصلی سایت دانشگاه قرار گرفته است؛ این بنا شامل سالن امتحانات، سالن کنفرانس، سالن درس جمعی، رستوران و سایر خدمات دانشجویی می باشد. پرهیز از آلایش مصالح، استفاده خلاقانه از بتن و نمایش ساختار سازه در جداره ها به گرایشات معماری بروتالیستی و تندیس گرا در آثار متاخر لوکوربوزیه شباهت دارد.
 
ساختار فضایی ساختمان به نحوی است که گویی دو حجم مستقل در یکدیگر نفوذ کرده و طبقاتی نیمه مستقل را به وجود آورده اند. یکی از این احجام مکعبی شفاف است که بر روی پیلوتی قرار گرفته و دیگری فرمی بی شکل است که توسط صفحه ای از جنس بتن ایجاد شده است. این صفحه از زیرپیلوت در تراز همکف و با شیبی ملایم آغاز می شود؛ در شاخص ترین قسمت ساختمان، سه عنصر اصلی؛ کف، دیوار و سقف، به طور یکپارچه توسط گردش و انحنای این صفحه بتنی ایجاد شده اند. ساختار متفاوت این نقطه از حجم به واسطه پیش روی از دیواره ای شیشه ای در طبقه پایین و القا حس تعلیق شاخص تر شده است. این دیواره با شیبی ملایم در زیر صفحه بتنی قرار گرفته و بر فراز آن بخشی از سطح مدور و صلب بتنی توسط باکسی مکعبی و شفاف از جنس شیشه  شکافته شده است.
 
 
 
در داخل ساختمان نیز جداره داخلی این منحنی با پانل های چوبی پوشانده شده و محیطی گرم و صمیمانه  را برای تجمع دانشجویان تعریف نموده است. از دیدگاه کولهاس پرهیز از محدودیت های فضایی رایج و دیکته شده و نیز سیالیت فضاهای آموزشی دانشجویان را واردار به گسترش روابط اجتماعی و تعامل با  یکدیگر می کند. ستون های استوانه ای شکل، باریک و سفید رنگ ساختمان به سبکی و تعلیق حجم کمک می کند. جداره های ساختمان شفاف بوده و فضاهای داخلی در شب می درخشند. با وجود تاکید بر بتن و پیچیدگی های فرمال در حجم، می توان گفت که ساختمان به سبک معماری "های- تک" نزدیک می باشد.
 
"معماری پایدار" همواره مد نظر کولهاس بوده و در این بنا نیز علاوه بر استفاده از مصالح پایدار، آب مصرفی و آب باران نیز به طور کامل بازیافت شده و مورد استفاده قرار می گیرد.