دانلود پاورپوینت بررسی روستای پالنگان
فهرست
معرفی استان کردستان
معرفی منطقه
معرفی روستا
فضاهای معماری مسکونی
مراحل ساخت بنا در روستا
شرایط طبیعی
جاذبه های تاریخی
برخی از ویژگی های معماری پالنگان
نتیجه
منابع
معرفی استان کردستان
استان کردستان به مرکزیت شهر سنندج، استانی سرسبز و خرم با وسعتی معادل ۲۸ هزار و ۲۰۳ کیلومتر مربع در غرب ایران و در مجاورت بخش شرقی کشور عراق قرار دارد. و از شمال به استان های آذربایجان غربی و زنجان ، از شرق به همدان و زنجان ، از جنوب به استان کرمانشاه و از غرب به کشور عراق محدود است. شهرستان های این استان شامل بانه ، بیجار ، دیواندره ، سقز ، سنندج ، قروه ، کامیاران ، مریوان و سروآباد است.
معرفی منطقه
روستای پالنگان، از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران در استان کردستان، با مختصات جغرافیایی ۴۶ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۴ دقیقه عرض شمالی، در فاصله ۵۷ کیلومتری شهر کامیاران و ۱۱۲ کیلومتری شهر سنندج قرار دارد. روستای پالنگان در محدوده ی کوهستانی استقرار یافته و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۱۰۲۰ متر است. مردم روستای پالنگان به زبان کردی و گویش اورامی سخن می گویند. مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند. بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، ۷۰۸ نفر جمعیت داشته که در سال ۱۳۸۵ به ۸۵۰ نفر افزایش یافته و جمعیت فعلی این روستا حدود ۱۰۰۰ نفر می باشد. اقتصاد روستا بر پایه زراعت ، دامداری ، مشاغل خدماتی و صنایع دستی استوار است.
معرفی روستا
روستای پالنگان در طرفین دره کم عرض با شیبی نسبتا زیاد بالای ۵۰ درصد واقع شده است. سکونت گاه های روستاییان به صورت خانه های پله ای در بدنه های شیب دار این تپه ها قرار گرفته اند و جهت عمده ساختمان ها به سمت رودخانه ای می باشد که از وسط روستا می گذرد. روستای پالنگان دارای مرکزی مانند روستاهای منطقه اقلیم گرم و خشک ایران که به صورت میدان یا میدانگاه بوده و عناصری مانند مسجد ، بازار و خدماتی دیگر حول این مرکز تعریف شده باشد نیست بلکه به دلیل صعب العبور بودن ناحیه ، نداشتن زمین، کشیدگی روستا، مرتفع بودن و بافت عمومی، مرکز به صورت خطی سازماندهی شده است. عرض این محور که همان ورودی قدیمی روستا را نیز تشکیل می داده با حداقل خدمات محل تجمعات مردم ساکن در روستا نیز می باشد. بافت روستا کاملا از شیب عمومی تبعیت کرده و عمده مسیر های حرکتی بر اساس جهت، به صورت لایه های موازی و شبکه های عمومی در هم تنیده شده درون روستا به وجود آمده است. کوچه ها در کمرکش کوه قرار گرفته و یک معبر اصلی که ورودی روستا نیز به شمار می آید با بیش ترین عرض حدود ۲ متر به عنوان محور حرکتی طرفین روستا را به یک دیگر متصل می کند. کوچه های دیگری نیز به عرض ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر به موازات آن در بافت روستا مسیرهای فرعی را تشکیل داده و همگی تابع شیب غالب هستند.
.