دانلود,بررسی پاورپوینت روشهاي مقاوم سازي در ساختمان,pptx
بخشی از مطلب
مقاوم سازي سازه‌هاي بتني
محدوده کاربرد
ضوابط اين فصل هم براي اجزاء بتني ساختمان موجود و هم براي اجزاء بتني تقويت شده يا اضافه شده به سيستم ساختماني موجود مي‌باشد.
مشخصات مصالح
براي ارزيابي ظرفيت اعضاء و اتصالات بتني موجود، حداقل به اطلاعات زير نياز مي‌باشد:
1- مقاومت فشاري مشخصه و ضريب ارتجاعي بتن.
2- تنش تسليم و مقاومت نهائي آرماتورهاي معمولي يا پيش تنيده و قطعات فلزي بکار رفته در اتصالات.
مشخصات کرانه پائين مصالح
مشخصات تعيين شده براي مصالح در دفترچه محاسبات و نقشه‌هاي اجرائي را مي‌توان بعنوان مشخصات کرانه پائين مصالح در نظر گرفت يا بر مبناي "مقدار متوسط منهاي يک انحراف معيار" تعيين گردد.
مشخصات مورد انتظارمصالح
از ضرب نمودن مشخصات کرانه پائين مصالح در مقادير جدول زير بدست مي‌آيد، يا مي‌توان آنرا آنرا بر اساس متوسط گيري از نتايج آزمايشها بدست آورد.
جدول: ضريب تبديل مشخصات کرانه پائين به مشخصات مورد انتظار مصالح
مشخصات مصالح ضريب
مقاومت فشاري مشخصه بتن 50/1
تنش کششي و تسليم ميلگرد 25/1
تنش تسليم ديگر مصالح فولادي جهت اتصال قطعات (مانند ميل مهار) 50/1
مشخصات اجزاء
جهت مطالعه سازه بايد اطلاعات زير براي اعضاء و اتصالات سازه مشخص گردد.
1- ابعاد مقطع اعضاء و پيکربندي کلي ساختمان
2- مشخصات اتصالات
3- هر گونه تغيير داده شده در اعضاء يا پيکربندي کلي ساختمان
4- وضعيت فعلي اعضاء و اتصالات و در صورت وجود خرابي و آسيب، برآورد شدت و گستره آسيب موجود.
5- وجود هر گونه شرايطي، ماند شرايط محيطي گزندوار، که بتواند بر عملکرد ساختمان تاثير بگذارد.
حداقل تعداد آزمايشها
حداقل تعداد آزمايشها به نوع برنامه تعيين مشخصات مصالح بستگي دارد. در برنامه تعيين مشخصات مصالح مي‌توان حداقل تعداد آزمايشها را با استفاده از برنامه متعارف و يا جامع در زير تعيين نمود.
آزمايشهاي متعارف
حداقل تعداد آزمايشهاي لازم براي تعيين مشخصات بتن و ميلگرد براي اطلاعات در سطح متعارف بشرح زير خواهد بود:
1- براي تعيين مقاومت طراحي بتن، حداقل دو مغزه بايد از هر نوع عضو گرفته شود. حداقل تعداد مغزه در کل ساختمان در اين حالت 6 نمونه مي‌باشد.
2- در صورتيکه مقاومت مشخصه ميلگردهاي فولادي طبق مدارک معتبر، معلوم باشد مي‌توان از مشخصات مربوطه استفاده و نيازي به انجام آزمايش نخواهد بود. در غير اينصورت حداقل دو نمونه بايد از آرماتورهاي بکار رفته آزمايش شوند.
آزمايشهاي جامع
براي برنامه جامع آزمايش ها، انجام حداقل سه آزمايش براي تعيين هر مشخصه لازم است، و چنانچه ضريب تغييرات (C.O.V) از 14 درصد بيشتر باشد، (يا اينکه در مورد بتن، نتايج مقاومت بيش از 35 کيلوگرم بر سانتي متر مربع کمتر از مقاومت مشخصه بتن باشد) آزمايشهاي اضافي لازم است تا علل آن شناسايي گردد.
مصالح بتني
از هر يک از اعضاء بتني (ستون، تير، ديوار برشي، ديافراگم و غيره) ، حداقل 3 مغزه آزمايش فشاري گردد. نمونه بايد بصورت تصادفي و از اعضاء موثر در رفتار سازه صورت گيرد. و هر گاه رده بتن در ساختمان متفاوت باشد از هر رده بايد 3 مغزه آزمايش شود.
تعيين حداقل تعداد آزمايشها با در نظر گرفتن ضوابط زير خواهد بود.
حالت اول ـ مقاومت طراحي و نتايج آزمايشهاي اعضاء بتني موجود هستند.
حداقل 3 آزمايش براي هر طبقه بازاء هر 200 مترمکعب بتن يا 700 مترمربع از سطح سازه (هر کدام که آزمايش بيشتري ايجاب نمايد) انجام شود. در صورت مطابقت نتايج، تعداد آزمايش را به مي توان کاهش داد ولي در هر حال تعداد حداقل 6 آزمايش براي يک ساختمان بايد انجام گيرد.
حالت دوم ـ مقاومت طراحي مشخص ولي نتايج آزمايشهاي اعضاء بتني موجود نمي باشند.
حداقل 3 آزمايش براي هر طبقه بازاء هر 200 مترمکعب بتن يا 700 مترمربع از سطح سازه (هر کدام که آزمايش بيشتري ايجاب نمايد) انجام شود.
حالت سوم ـ مقاومت طراحي نامشخص و نتايج آزمايشهاي اعضاء بتني نيز موجود نمي باشند.
حداقل 6 آزمايش براي هر طبقه بازاء هر 200 مترمکعب بتن يا 700 مترمربع از سطح سازه (هر کدام که آزمايش بيشتري ايجاب نمايد) انجام شود. اگر نتايج حاکي از وجود بتنهاي با رده‌هاي مختلف باشد، تعداد آزمايشها براي تعيين مشخصات هر رده افزايش خواهد يافت.
در مورد تيرها و دالها مي‌توان تعداد مغزه‌ها را به نصف تقليل داد، بنحويکه در مقابل کاهش هر يک مغزه حداقل 5 آزمايش غيرمخرب صورت گيرد.
آرماتورها و قطعات اتصال دهنده
حالت اول ـ مشخصات مورد نياز آرماتورها و مدارک فني داده شده اند.
حداقل 3 نمونه بطور تصادفي از هر نوع عضو سازه‌اي (ستونها، دالها، ديوارها، تيرها و غيره) برداشته شده و آزمايش گردند.
حالت دوم ـ مشخصات مورد نياز آرماتورها موجود نباشد.
حداقل 3 نمونه بطور تصادفي در ازاء هر سه طبقه از ساختمان برداشته شده و آزمايش گردند. در صورت يکسان نبودن مشخصات و جنس آرماتورهاي بکار رفته، تعداد نمونه گيري به 6 نمونه در ازاء هر سه طبقه براي هر نوع عضو سازه‌اي افزايش مي‌يابد.
نمونه‌هاي برداشته شده بايد با قطعات جديد با طول وصله کافي و اتصال مناسب جايگزين شوند، مگر آنکه تحليل نشان دهد نيازي به جايگزيني نخواهد بود.
ارزيابي وضعيت موجود ساختمان
ارزيابي وضعيت موجود با روش ارزيابي عيني و يا روش ارزيابي جامع صورت مي‌گيرد، در ارزيابي وضعيت موجود ساختمان در مواردي ممکن است نياز به انجام آزمايشهاي اضافي بنا به تشخيص مهندس نيز باشد.
ارزيابي عيني وضعيت موجود ساختمان
ارزيابي عيني براي اعضاء و اتصالات اصلي تکرار شونده ساختمان انجام مي‌گردد و شامل ارزيابي هندسه و پيکربندي ساختمان بلحاظ ابعاد و اندازه‌ها و مشخص نمودن موارد ضعف و آسيب و وجود تغيير شکلهاي دائمي و مقايسه آن با اطلاعات و مدارک فني مي‌باشد.
ارزيابي مي‌تواند با پوشش برداري معماري، برداشت موضعي مصالح پوششي يا ايجاد حفره در مانع انجام شود. در هر طبقه 20 درصد اعضاء، اجزاء و اتصالات سيستم‌هاي مقاوم جانبي بايد ارزيابي عيني گردند و اگر نتايج کار تفاوت قابل ملاحظه‌اي داشته باشند، تعداد نمونه‌هاي مورد ارزيابي به 40 درصد افزايش يابد.
نمونه‌هاي برداشته شده بايد با قطعات جديد با طول وصله کافي و اتصال مناسب جايگزين شوند، مگر آنکه تحليل نشان دهد نيازي به جايگزيني نخواهد بود.
ارزيابي جامع وضعيت موجود ساختمان
در ارزيابي جامع علاوه بر اطلاعات حاصله از روش ارزيابي عيني، نحوه آرماتورگذاري اعضاء نيز مطالعه مي‌شوند. براي اين منظور مي‌توان از آزمايش غيرمخرب (مثل دستگاه ردياب آرماتور) يا آزمايش مخرب (مثلاً برداشتن مقدار محدودي از بتن رويه) استفاده نمود.
براي ارزيابي اتصالات اصلي ساختمان بايد حالات زير مورد توجه قرار گيرد.
حالت اول ـ نقشه‌هاي اجرائي با جزئيات کافي موجود است.
از هر نوع اتصال اصلي (تير به ستون مياني، تير به ستون کناري، ستون به پي، تير به ديافراگم) با برداشتن بتن رويه، يک نمونه بررسي شود و هر گاه تفاوتي با نقشه‌ها ديده شود، حداقل 5 درصد اتصالات از آن نوع بررسي شوند تا ميزان تفاوت کاملاً مشخص گردد.
حالت دوم ـ نقشه‌هاي جزئيات اتصالات موجود نباشد.
از هر نوع اتصال اصلي حداقل 3 نمونه بررسي، در صورت اختلاف تعداد اتصال بيشتري بايد ارزيابي شوند تا اطلاعات دقيق حاصل گردد.
روشهاي تقويت سازه
روشهاي اصلاحي زير بعنوان راهنماي شيوه‌هاي تقويت خواهد بود که مي‌تواند با در نظر گرفتن ضوابط خاص طراحي و اجرا مورد استفاده قرار گيرد.