دانلود,بررسی پاورپوینت سوپر پنل,pptx
 
بخشی از مطلب
 
 
نصب آرماتورهای اضافی دیوارها
بعد از نصب دیوارهای سیستم می بایست به نصب آرماتورهای افقی و آرماتورهای اضافی عمودی با  توجه به جزئیات محاسبات، مبادرت نمود. اندازه و نجوه قرارگیری این آرماتورها از طریق محاسبات سازه ای تعیین می شود.
 
همانطور که گفته شد آرماتورهای افقی در دیوارهای سازه ای سیستم و همچنین در دیوارهای گوشه ها و بازشوهای درها و پنجره ها نصب می شوند. این آرماتورها درست در کنار آرماتورهای قائم سیستم که از قبل داخل دیوارها تعبیه شده اند، قرار می گیرند. برای نصب ساده تر آرماتورهای افقی و عبور دادن آنها از داخل دیوارها می توان به روش زیر عمل نمود:
الف) ابتدا لوله هایی داخل ضخامت دیوارهای نصب شده قرار می گیرند. قطر این لوله ها باید از آماتورهای افقی بیشتر بوده تا عبور آنها از داخل لوله ها به آسانی صورت گیرد. سپس می توان آرماتورهای افقی را  از داخل لوله ها عبور داد.
ب) با نصب دیوارهای مجاور لوله های مشابهی در آنها قرار گرفته و آرماتورهای مربوطه از داخل آنها عبور داده می شوند. با انجام این کار می توان لوله ها را از دیوارها خارج نمود و بدین صورت آرماتورهای افقی در محل خود و در کنار آرماتورهای قائم قرار می گیرند.
 
باید توجه داشت که آرماتورهای افقی به اندازه کافی طویل باشند و اورلپ ( Overlap) مورد نیاز را تامین کنند.
نصب تاسیسات داخل دیوارها
قبل از شروع بتن ریزی، در صورتیکه عبور تاسیسات از داخل دیوارها پیش بینی شده است، می بایست تاسیسات لازم از قبیل لوله های آب، برق و غیره از محل های مزبور عبور داده شوند. برای این کار با سوراخ کردن لایه پلی استایرن و عبور دادن یک لایه برای قرار گرفتن تاسیسات مورد نظر، مطابق شکل زیر این کار انجام می شود. لوله های مورد نظر باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا تمام تاسیسات مربوطه به آسانی از آنها عبور کنند. البته باید توجه داشت که عبور این لوله ها باعث تضعیف مقطع دیوار می شود لذا می بایست با در نظر داشتن این امر مبادرت به عبور تاسیسات نمود.
 
بتن ریزی
گزینه های زیر را می توان برای بتن ریی داخل قالب های این سیستم بکار برد:
-    بتن ریزی با باکت ( Bucket)
-    بتن ریزی با پمپ
-    استفاده از شوت ( برای بتن ریزی سطوح پایین تر از سطح زمین)
در هر صورت پیشنهاد می شود که بتن ریزی با سرعتی کمتر از 3 یا 4 متر مکعب در هر ساعت انجام نشود. البته این امر به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند ارتفاع و طول سازه، دمای هوای محیط، روش مهار کردن و نوع تکیه گاههای قالب ها و غلظت مخلوط بتن، بتن مورد استفاده برای دیوارهای باربر می بایست دارای خصوصیات زیر باشد:
-    اسلامپ بین 100 تا 210 میلیمتر داشته باشد.
-    حداکثر اندازه دانه های آن 16 میلیمتر باشد.
مقاومت بتن مورد استفاده برای هر سازه و با توجه به محاسبات متفاوت است. اما حداقل  مقاومت لازم برای بتن مصرفی این سیستم 200 مگا پاسکال در نظر گرفته شده است.
قبل از اینکه عملیات بتن ریزی آغاز شود لازم است از چند مورد اطمینان حاصل شود:
-    دیوارهای سازه های می بایست به صورت کاملا عمودی و صاف قرار گرفته باشند.
-    تمام بست ها و شمع ها به دیوارها کاملا محکم شده باشند.
-    دور تادور بازشوها و قسمت هایی که می بایست قبل از بتن ریزی بسته شوند، کاملا مسدود شده باشند.
-    تمامی لوله ها وتجهیزات لازم برای عبور تاسیسات، داخلا دیوارها تعبیه شده باشند.
-    آرماتورهای اضافی ( عمودی و افقی ) و آرماتورهای محل اتصال اعضا نصب و در محل خود محکم شده باشند.
محل های بتن ریزی و مستقر شدن پرسنل کارگاه به هنگام بتن ریزی مشخص شده باشد. به منظور کاهش سرعت و شدت بتن ریزی و روان ساختن خروج آن از پمپ و ریخته شدن آن در قالب ها می توان از یک لوله S شکل در انتهای لوله پمپ استفاده کرد که نمونه آن در اشکال زیر مشخص است.
 
 
کاهش سرعت بتن ریزی و شدت آن از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا با این کار از آسیب رسیدن به لایه فوم پلی استایرن جلوگری شده و در ضمن مانع از پرتاب شدن و پاشیدن بتن به اطراف و لایه خارجی فوم دیوار می شود. پروسه بتن ریزی هم مانند پروسه نصب، از یکی از دیوارهای گوشه ای شروع شده و با حرکات رفت و برگشت در طول مناسب، انجام می گیرد. عملیات بتن ریزی عمدتا در سه مرحله انجام می شود:
الف) بتن ریزی تا پایین تراز بازشوی پنجره ها
ب) بتن ریزی تا بالای تراز بازشوی پنجره ها
پ) بتن ریزی تا بالای ارتفاع دیوارها
زمانی که بتن ریزی گوشه ها در حال انجام است، توصیه می شود جهت ریخته شدن بتن کاملا در راستای گوشه نباشد و در حدود 60 سانتیمتر با مرکز گوشه فاصله داشته باشد. زیرا در این صورت استحکام دیوارهای گوشه در هنگام بتن ریزی بهتر حفظ می شود. اگر در ادامه بتن ریزی بتن سقف در زمان دیگری غیر از زمان بتن ریزی دیوارها انجام شود، لازم است توجه شود که بتن ریزی تا زیر سقف ادامه یابد و قبل از آن متوقف شود. زیرا در صورت ادامه تا تراز سقف، اتصال سقف و دیوارها بخوبی صورت نمی گیرد.
 
به منظور خارج کردن هوای داخل بتن لازم است از ویبراتور استفاده شود. ویبراتور مورد استفاده می بایست دارای سری با حداکثر قطر 25 میلیمتر باشد. ( با توجه به ضخامت دیوار و آرماتورهای موجود در آن ). در هنگام ویبره کردن بهترین حالت این عمل به صورتی است که کمترین تماس با آرماتورهای نصب دشه صورت گیرد و بهتر است ویبراتور ب اسرعت به پایین برده شده و به آهستگی به بالا کشیده شود.
همچنین می توان با استفاده از یک چکش چوبی یا لاستیکی و یک تخته چوبی عمل هواگیری را بهبود بخشید. این کار از طریق قرار دادن تخته روی فوم دیوار و ضربه زدن به آن با چکش انجام می شود، بطوریکه اثر ضربه در سطوح دیوار پخش شود. البته شدت ضربه نباید طوری باشد که به قالب پلی استایرن آسیب وارد نماید.
نصب تاسیسات روی دیوارها
اگر ضخامت لوله های تاسیسات از ضخامت لایه فوم پلی استایرن دیوارها تجاوز کند، همانطور که گفته شد قبل از شروع بتن ریزی می توان با تعبیه لوله ها و یا داکت هایی داخل ضخامت دیوار، مسیر هایی را برای عبور تاسیسات شامل لوله های آب وبرق در نظر گرفت. با انی حال باید توجه داشت که عبور این اعضا از داخل بتن دیوارهای سازه ای، باعث کاهش مقاومت و تضعیف  این دیوارها شده و می بایست ملاحظات و تمهیدات لازم توسط طراحان از قبل پیش بینی شده باشد.
برای عبور تاسیساتی که ضخامت آنها از ضخامت لایه فوم پلی استایرن قالب دیوارها کمتر است، می توان از خود این لایه استفاده کرد. بدین طریق که با ایجاد شیارهایی روی لایه فوم،  مسیر عبور لوله های تاسیسات مانند لوله های آب و برق و یا محل قرارگیری، سوکت های برق ایجاد شده و تاسیسات مذکور در این محل ها نصب می شوند و یا از آنها عبور داده می شوند.