Louis Kahn لوئی کان
بیوگرافی و زندگی نامه لوئی کان
لوئي كان به سال 1901 در جزيره "ازل“(اوزل) در استوني كه در آن هنگام جزئي از امپراطوري روسيه بود تولد يافت.پدر او "لئوپلد" كه كارش ساختن شيشه هاي رنگين بود و مادرش "برتا" كه هارپ مي نواخت به سال 1905 به ايالات متحده مهاجرت كردند و در فيلادلفيا ساكن شدند.پدرش مغازه شيريني فروشي كوچكي باز كرد، اما زندگي براي خانواده "كان" مانند بسياري از مهاجرين ديگر در آن زمان، در سرزمين تازه مشكل بود و اين خانواده با گرسنگي بيگانه نبود.
وي از همان اول نوجواني در رسم و نقاشي داراي استعداد فوق العاده اي بود و در چندين مسابقه از حريفان خود پيشي گرفت. قبل از آنكه دبيرستان خود را به پايان برساند مي دانست كه در آينده چه رشته اي را دنبال خواهد كرد و با ورود به دانشگاه پنسيلوانيا در رشته معماري آغاز به تحصيل كرد تا آنكه به سال 1924 از دانشكده هنرهاي زيباي اين دانشگاه فارغ التحصيل شد.در مدرسه، وي بيشتر به شيوه "بوزآر" (مدرسه هنرهاي زيباي پاريس) كه شيوه معمول آن زمان در دانشكده هاي هنر و معماري ايالات متحده بود، تعليم يافت.قرينه سازي، فضاهاي بزرگ و حجم هاي هندسي متوازن عواملي بود كه در آن زمان وي را از پيوستن به نهضت هاي در حال توسعه مكاتب مدرن معماري باز داشت.وي به شيوه "بوزآر" به عنوان مقدمه اي براي توصيف روح معماري ، ميانديشيد.
وي در رابطه با نقش معمار به عنوان يك هنرمند گفته است:
" خلق هنر بر آوردن يك نياز نيست، بلكه آفريدن يك نياز است."
تحقيقات و مطالعات(Louis Kahn)
1912 : دبيرستان مركزي و آكادمي هنرهاي زيبا در پنسيلوانيا. براي اين مطالعه، لويي كان تعداد زيادي جايزه دريافت مي كند.
26-1925 :كان با همكاري با جان موليتوريك دفتر كار افتتاح مي كند. در اين دفتر آقاي كان مسؤوليت طرح بزرگداشت يكصد و پنجاهمين سال استقلال آمريكا را به عهده مي گيرد.
29-1928: به اروپا سفر مي كند.
1930 : با آژانس پل كرت همكاري ميكند.
1937 : مشاور مسؤول خانه سازي فيلادلفيا مي شود.
1939 : مشاور مسؤول خانه سازي ايالات متحده مي شود.
42 -1941 : شريك مؤسسه جرج ها مي شود.
43 -1942 : شريك مؤسسه جرج ها و اسكار استورنوف مي شود.
52-1946: مشاور كميسيون شهر سازي فيلادلفيا مي شود.
51-1950 : در آكادمي آمريكايي شهر رم مقيم مي شود.
1959 : سخنراني پاياني دهمين گردهم آيي بين المللي معماران را در شهر اوترلو در هلند انجام ميدهد.
1960 :در همايش جهاني طراحي در توكيو شركت مي كند.
1962: در جلسه عمومي رويال انسئيتري بريتانيا در لندن سخنراني مي كند.
1968: عضويت كميسيون هنرهاي زيباي فيلادلفيا را مي پذيرد.
57-1947 : پرفسور و مدرسه معماري و شهرسازي ميت.
1960:رئيس دانشكده هاي معماري، يال هاروارد ودانشكده هاي كاليفرنياو هوستن وكارولين شمالي
1962:رئيس دانشكده فيلادلفيا ـ اونتاريو و شيكاگو.
1964: به عضويت انستيتو ملي هنر و ادب منصوب مي گردد. دكتراي افتخاري معماري در دانشگاه كارولين شمالي به او داده مي شود.
1965:دكتراي هنرهاي زيبا در دانشگاه يال به او اعطاء مي شود.
1966: به عضويت آكادمي سوئدي هنرهاي زيبا منصوب مي شود.
1967: دكتراي حقوق دانشكده ي ساله به او تقديم مي شود.
1968: به آكادمي آمريكايي هنر و علوم مي پيوندد.
1970:به انستيتو آمريكايي معماران ملحق مي شود و عضويت انجمن پادشاهي هنر در لندن به او داده مي شود.
دكتراي هنرهاي زيبا از طرف كالج بارد به او اعطا مي شود.
معماری لوئی کان
زمان اجرای اولین ساختمانهای کان به سال ۱۹۲۵ بر می گردد ولی تا اواسط دهه ۵۰ با اجرای چند اثر توجه آمریکا و جهان را به خود جلب کرد . در آثار کان تجریبات معماری مدرن، الهامات کلاسیسم یونان و معماری قرون وسطی، معماری اسلامی و حتی آکادمیسم قرن ۱۹ اروپا را می توان دید . در کل می توان گفت او در اکثریت کارها تحت تاثیر مکتب بوزار بود و از همین روست که در کارهای او یک نوع نگرشی به تاریخ است و به خاطر همین او را به پست مدرنهای تاریخ گرا نزدیک حس می کنیم . تعدادی از کارهای او در حد پروژه باقی مانده است، پروژهها در بالاترین حد و با پیچیدگی تمام طراحی شده اند ولی در زمان اجرا، فرمها با انتخاب مصالح مناسب و غالبا طبیعی و سنتی ساده می شوند . کان برخلاف استادان برجسته پیش از خود نه در پی توضیح است و نه اثبات نوشتهها، و گفتارش با ابهام همراه است . در کارهای لوئی کان کاربرد دقیق مصالح و بیان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده کردن از مصالح مشهود است .
در کارهاي لوئي کان کاربرد دقيق مصالح و بيان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده کردن از مصالح را مشاهده مي کنيم .
از وی میتوان به عنوان معمار حلقه بین مدن و پست مدرن نام برد ،زیرا او همواره نیم نگاهی به گذشته داشت و از استفاده از عناصر تاریخی درساختمانهای خود هیچ ابایی نداشت.او درکارهای خود سنت وتاریخ را رد نمی کند ولی آنها را با نیازهای زمان معاصر تطبیق می دهد،در اکثر وی فرمها دارای احجام ساده افلاطونی میباشد،زیرا در سفری که به رم و یونان داشته بود تحت تاثیر معماری آنها قرار گرفت است.شده است. یکی از ابتکارات او اعتقاد به تقسیم بندی ساختمان به فضاهای سرویس شونده و سرویس دهنده وجداسازی این فضاها از همدیگر بود این ویژگی از مهمترین خصیصه های معماری های تک امروزی می باشد،بطور مثال در ساختمان ژرژ پمپیدو در مرکز شهر پاریس میان بافـت کهنه و فرسوده ایجاد شده و این ویژگی در زمان رعایت شده است.بهترین مثال این نمونه نمونه از کارهای وی را میتوان در ساختمان مجلس ملی بنگلادش در داکا(1962)و ساختمان تحقیقات پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا (65-1957)مشاهده کرد.وی نه تنها یک معمار عملگرا بلکه یک تئوریسین نیز بود و دارای اندیشه و فلسفه مخصوص خود بود، که در بناهای خود پیاده می کرد.اما نگرش وی تا دهه 60 مورد توجه قرار نگرفت.همچنین شهرت وی در معماری بسیار اندك بود و اکثر کارهای مهم وی بعد از 50 سالگی اجرا و ساخته شد............................................