درون خانه ای که در میان دره های درشتی مدیترانه ای و دیوارهای سنگی موج دار قرار دارد، یک نور کج، که توسط تیزهای تکرار ناقص باریک بی شماری سوراخ شده است، دیوارها را با دست بی دست و پا و قابل تغییر، توصیف می کند. چندین داستان احتمالی این نور را در طی یک سال بیان می کنند؟
یک دیوار منحنی با نور نور می زند. نور موجب می شود که دیوار، اما لحظه ای به جایی می رسد که در آن، فراتر از منحنی حرکت می کند، مماسی می گیرد، تصمیم می گیرد که چه چیزی روشن می شود و چه تاریکی. و این جنبش نشان می دهد که نامحدود، تغییر پذیری، سایه انداختن، بی ادبی بودن. بنابراین معماری از طریق "مفاهیم" معماری، تفسیر نور می شود. مانند سایه های گوشتی بر روی گوشت، اشکال هر دو مشخص و تعریف شده است.
بعضی معماران هنوزدرچارچوب تصویرخودرا محدودکرده اند.حال آنکه درواقع طبیعت درگذروتکامل می باشد. این جا در جوارمدیترانه خانه ای با دیوارهای مواج، نورهای مایل، سایه های مکررحاصل ازپردۀ کرکره ای، نقوش غیرقابل وصف بردیوار،وجود دارد.که نورگیرهای عجیبش در طول سال حکایات متفاوتی روایت می کند. خانه با سطوح خمیده درحومه بارسلونا با طراحی آنتونیو کاردیلو Antonino Cardillo بنا شد. سطوح انحنادارخانه بانورهای تابیده شده جالب توجه به نظرمی رسند.چراکه نورمماس با دیوارحرکت می کند و جای جای خانه را از خود سرشارمی کند و تصمیم می گیرد که جایی روشن و یا تاریک باشد.این حرکت نورباعث ارائه سایه و تصاویرغیرقابل توصیفی می شود.اینجا رقص فلامینکو اجرا می شود، درحالی که شخص ثابت ایستاده واین محیط است که حرکت می کند. هجوم نورها و سایه ها درهم مانند تسخیرجسمی توسط شخصی دیگر،غیرممکنی که در مواقعی ممکن است، می باشد. خطوط منحنی، تراکم وتداوم ومعلق بودن رابه تصویرمی کشد. درآخرباید گفت این طراحی پارادوکسی زیبا را به نمایش می گذارد.