بخشی از مطلب
خانه شماره 57 ، كه در سال 77 پايان كار گرفته ، يك مجتمع 12واحدي 6 طبقه شمالي است ودر هر طبقه 2واحد دارد . مساحت زمين هزار متر مربع و سطح زير بنا 3هزار متر مربع است . آپارتمانها هر كدام حدود 197 متر مربع مساحت دارند . اما پيش از ورود به ساختمان ، وضعيت پياده رو مقابل مجتمع ، كه در تهران كم نظير است ، نظر را به خود جلب مي كند . معمار علاوه بر طراحي ساختمان ، پياده رو را هم طراحي كرده كه شامل كف سازي ، طراحي سبد زباله ، باغچه وحتي انتخاب درختان مي شود . دارش مي گويد : براي پياده رو مصالحي انتخاب كرديم كه جابه جا كردن آن به دليل حفاريهاي مكرر پياده روها آسان باشد : در وسط بلوكهاي سيماني است ودر طرفين بلوكها با سطوح بتوني كادر بندي شده است . با اين طراحي مسير حركت را مشخص تر كرده ايم . براي زباله هم فشرده ترين ظرف زباله را با كف شيب دار طراحي كرديم تا امكان شستن آن هم باشد . سطل زباله را درست كنار باغچه و هم عرض باغچه گذاشتيم كه جاي كمي را بگيرد و براي رهگذران مشكلي ايجاد نكند . 
. در طراحي نماي يك ساختمان علاوه بر زيبايي و تناسب فردي ، بايد به دنبال هماهنگي با بدنه شهري همجوار آن باشيم . با توجه به اينكه برج سفيد رنگ ملك غربي بنا به هيچ وجه قابل هماهنگ شدن با يك اثر معماري واجد ارزش نيست ، تنها ملك شرقي بنا را ، كه اتفاقا كار قبلي معمار است ،در نظر مي گيريم . به دليل هماهنگي و تناسب طرح و مصالح به كار گرفته در دو بنا ، انتطار هماهنگي خطوط افقي همسطح دو
ساختمان نيز مي رود كه اين مهم انجام نشده است و تير هاي بتوني دو ساختمان ،كه به عنوان خطوط اصلي بدنه ساختمان ابراز وجود مي كنند ،در امتداد هم نيستند . در طرح ساختمان با وجود محدوديتهايي از قبيل رعايت قوانين شهرداري و مسايل ديگر ، معمار به خوبي توانسته است محيطي انساني براي زندگي خلق كند .
و.....