تاريخچه سيستم گرمايش كف
سيستم گرمايش كفي در جهان جديد نمي باشد و بصورت بسيار ابتدايي و ساده مورد استفاده قرار مي گرفته است .در واقع براي اولين بار گرمايش كفي در حدود 60 سال بعد از ميلاد يعني روم باستان مورد استفاده قرار گرفته است.
روميان با سوزاندن چوب و ايجاد گازهاي مشتعل و عبور دادن اين گازها از كانالهاي هوايي موجود در كف ساختمان اقدام به گرم كردن كف منازل خود مي كردند . اين روش مدتهاي مديدي مورد استفاده قرار گرفته است.
هم اكنون نيز همين سيستم گرمايشي مورد استفاده قرار مي گيرد با اين تفاوت كه نحوه عمل مقداري تغيير كرده است و بجاي گاز داغ از آب گرم و بجاي كانالها از لوله هاي مخصوص استفاده مي كنند.
امروزه با پيشرفت تكنولوژي هزينه نصب سيستم گرمايش كفي كاهش يافته است و با استفاده از لوله هاي PEX ديگر مشكلات مربوط به لوله هاي مسي وفلزي و پلي بوتيلن را نخواهيم داشت .
لوله هاي پلي بوتيلن (PB) مدتها در اين روش مورد استفاده قرار مي گرفت اما بدليل وجود مشكلاتي مانند نشتي آب، كم كم جاي خود را به لوله هاي جديد تر دادند .
امروزه لوله هاي پليمري جديدي بنام تجاري PEX كه از جنس پلي اتيلن مشبك شده مي باشند مورد استفاده قرار مي گيرند. كه مانند لوله هاي PB نصب آنها بسيار آسان خواهد بود اما بخاطر ساختار مشبك آن خواص بهتري از خود نشان مي دهند و مشكلات لوله هاي پلي بوتلين را ندارند .
گرمايش از كف
. سيستم حرارتي گرمايش از كف كه انتقال حرارت به صورت تشعشعي (تابشي) سهم زيادي در فرآيند گرمايشي آن دارد ، درمقايسه با سايرسيستمهاي حرارتي نه تنها در صرفه جويي و بهينه سازي مصرف انرژي بلكه در مقوله رفاه و آسايش ساكنانساختمان ها داراي نقاط قوت بسياري مي باشد . در سالهاي اخير، سيستم گرمايشي از كف در كشورهاي اروپائي و آمريكا بسيار متداول شده است و دليل اين گسترش روز افزون بهينه بودن مصرف انرژي ، توزيع يكسان گرما در تمامي سطح و فضا و دوري از مشكلات موجود در ساير روش ها ، به عنوان مثال سياه شدن ديوارها، گرفتگي و پوسيدگي لوله ها و… مي باشد. استفاده از روش گرمايش از كف جهت گرمايش محل سكونت از ديرباز به طرق مختلف انجام مي گرفته است . بطوريكه رومي ها زير كف را كانال كشي كرده و هواي گرم را از آن عبور مي دادند و كره اي ها دود حاصل از سوخت را قبل از اينكه از دودكش عبور كند از زير كف انتقال مي دادند. در سال 1940 نيز فردي بنام سام لويت براي اين منظور لوله هاي آب گرم را در زير كف قرار داد. دركشور ايران نيز درمناطق كوهستاني و سردسير ازجمله آذربايجان اين روش مورد استفاده قرار مي گرفته ، كه بيشترين مورد استفاده آن درحمام ها بود .
روش گرمايش از كف به عنوان راحت ترين، سالم ترين وطبيعي ترين روش براي گرمايش شناخته شده است. همانطور كه افراد دريك روز سرد زمستاني توسط تشعشع خورشيد احساس گرما مي نمايند دراين روش نيز گرما را بوسيله انتقال حرارت تشعشعي(تابشي)از كف دريافت مي كنند و يقيناً احساس آسايش بيشتري خواهند نمود.
در اين سيستم گرمايشي معمولاً دماي آب گرم موجود در لوله هاي كف خواب بين 30 تا60 درجه سانتي گراد مي باشد كه درمقايسه با ساير روشهاي موجود، كه دماي آب بين 54 تا 71 درجه سانتي گراد است، 20 تا40 درصد در مصرف انرژي صرفه جوئي مي شود.
در ساختمان هائي كه داراي سقف بلند مي باشند استفاده از سيستم گرمايش از كف باعث كاهش مصرف انرژي و صرفه جوئي در مصرف سوخت مي شود، به اين خاطر كه در ساير روشها (مانند رادياتور و بخاري) هواي گرم در اثر كاهش چگالي سبك شده و به سمت سقف مي رود و اولين جائي را كه گرم مي كند سقف مي باشد.
مطالب مرتبط در این زمینه
روفیکس قالب " درجا "یی است که اغلب برای اجرای سقفهای مرکب بتنی و دیوارهای یک پارچه از آن استفاده می‌شود. از جمله خصوصیات روفیکس مانند سبکی، صرفه اقتصادی با توجه به شرایط اقلیمیِ اکثر مناطق ایران، سرعت و سهولت د ر نصب، نیاز به استفاده از آن را اجتنا ب ناپذیر کرده است.[۲]
مشخصات فنی
روفیکس صفحه فلزی مشبکی است با هفت ناودانی به شکل V و تعداد حداقل ۷۰۰۰ شبکه در هر متر مربع می‌باشد. مواد اولیه روفیکس ورق روغنی و یا گالوانیزه به ضخامت ۸۰/۰ یا ۷۰/۰ میلیمتر از نوع DIN 1623-1 یا ST12 فولاد مبارکه است. روفیکس موارد استفاده متفاوتی دارد. یکی از کاربردهای آن، شکل قالب برای سازه‌های مختلف بتنی است.[۲]
تاریخچه
از چهل و پنج سال پیش تا کنون از روفیکس برای ساختن سقفهای کاذب (بدون نیاز به بستن شبکه میلگرد) در کشورهای صنعتی جهان از این محصول استفاده می شده است.[۲] مقاومت خمشی قابل توجه روفیکس مهندسین و پژوهشگران را را برآن داشت تا با قراردادن روفیکس برروی تیرهای فرعی و بتن ریزی برروی آن، این محصول را به عنوان قالب و همینطور بخشی از فولاد تقویتی مورد استفاده قرار دهند. آزمایش‌های متعدد انجام شده نشان می‌دهد که ترکیب بتن با روفیکس بوسیله درگیرشدن بتن در شبکه‌های روفیکس، مقاومت قابل توجهی را در مقابل بارگذاری از خود به نمایش می‌گذارد.[۲] از دیگر خواص این روش سبکی بیش از% ۶۵ سقف با قالب فلزی مشبک روفیکس نسبت به سقفهای متداول است که حدوداً موجب کاهش% ۴۰ وزن مرده ساختمان% ۲۰ کاهش مصرف مصالح فولادی در اسکلت سازه می‌شود.[۱]
مزایا
سهولت اجرا: نصب روفیکس نیازی به نیروی ماهر از جمله قالب بند ندارد و انجام آن توسط کارگران
ساده ساختمانی بدون مشکلی امکان‌پذیر است.
ایمنی: همزمان با قرارگیری روفیکس بروی تیرها، شبکه‌ای ایمنی در زیر پای کارگران گسترده می
شده و از سقوط اجسام و افراد، جلوگیری می‌کند.
سرعت: سرعت قالب بندی با روفیکس به طور میانگین در حدود ۸۰۰ متر مربع در روز با دو کارگر می‌باشد که با
وجود پوشش روفیکس در تمام طبقات، می‌توان کلیه طبقات را همزمان بتن ریزی کرد.
قابلیت اجرا: قابلیت شکل پذیری روفیکس امکان ایجاد فرمهای پیچیده معماری
را به سهولت بوجود آورده و قالب بندی را امکان‌پذیر می‌کند.
روفیکس در کاهش وزن و تاثیر رفتار استاتیکی و دینامیک سازه ماثر است.
سهولت حمل و نقل، ضایعات و حجم ناچیز: بر خلاف مصالحی مانند بلوک سفالی و قالب‌های بتنی، بارگیری، حمل، تخلیه، نگهداری، انبار کردن و مصرف روفیکس ضایعاتی در پی نخواهد داشت. علاوه بر آن، روفیکس به فضای کمی نیازمند دارد بطوری که یک کامیون به ظرفیت ۱۰ تن قادر است۲۵۰۰ متر مربع قالب روفیکس را حمل کند ومساحت قابل توجهی از روفیکس در گوشه کارگاه ساختمانی قابل انبار کردن است.
نیاز هر چه کمتر به وسایل جانبی مانند ابزارالات، بالابر، دستگاه جوش و...
بتن: تراکم کردن بتن توسط تخته ماله نیز امکان‌پذیر است
تاسیسات: در روشهای متداول، شبکه لوله‌های برق، آب و شوفاژ روی سقف قرار می‌گیرد و پس از
پوشاندن سطح توسط پوکه و ماسه-سیمان کف سازی بوسیله موزاییک، سرامیک یا سنگ صورت می‌پذیرد. این روش ضخامت سقف را تا ۷ سانتیمتر افزایش می‌دهد و آن را سنگین تر می‌کند. با عبوردادن لوله‌های تاسیسات از فضای بین دو لایه سقف می‌توان ضخامت سقف و وزن آن را بطور همزمان کاهش داد. با استفاده از لوله‌های پلیمری و لوله کشی سرد و گرم در داخل ضخامت سقف، مشکلات ناشی ازخوردگی، پوسیدگی و تعمیرات بعدی به شدت کاهش می‌یابد.
افزایش استحکام سازه: قرار گرفتن روفیکس در سطح زیرین دال و در ناحیهایی که حداکثر تنش
کششی وجود دارد و قفل شدن بتن در شبکه‌های آن صورت می‌پذیرد و موجب می‌شود که تنشهای حاصل از بارگذاری به ناودانی‌های روفیکس منتقل شوند. هر ناودانی روفیکس سطح مقطعی برابر با ۴۰ میلیمتر مربع (معادل سطح مقطع میلگردی به قطر ۷ میلیمتر) می‌باشد.
عایق حرارتی و صوتی: بیشتر انرژی صوت، به هنگام عبور از هوای مسدود داخل سقف، جذب و به انرژی حرارتی تبدیل می‌گردد و نهایتاً میزان ناچیزی از آن به طبقه زیر می‌رسد. بنابراین میزان انرژی صوتی که مابین طبقات منتقل می‌شود، در سقفهای مرکب روفلکسی کمتر از سقفهای ضربی و بلوک سفالی است زیرا جامدات صدا را بیشتر از گازها منتقل می‌کنند. هوای مسدود داخل سقف علاوه بر صدا، عایق حرارتی خوبی در تابستان و زمستان به حساب می‌آید