چکیده:

روز هشتم آگوست برابر با هجدهم مرداد، بازی‌های المپیک پکن یا بیجینگ در چین آغاز شد. بازی‌هایی که در آن بیش از ده هزار و پانصد نفر ورزشکار در رشته‌های گوناگون ورزشی با هم به رقابت پرداختند. بیجینگ نام اصلی و چینی شهر پکن، پایتخت جمهوری خلق چین است.
رویدادهای بزرگ ورزشی، علاوه بر تاثیرات گسترده اجتماعی و اقتصادی، اغلب فرصتی را برای خلق طرح‌های بزرگ معماری نیز فراهم می‌کند. به خصوص آن‌که المپیک‌های ورزشی به محلی برای معرفی توانایی‌ و نمایش قابلیت‌های کشور برگزار کننده نیز تبدیل می‌شود.
مجموعه‌های المپیک با دربرداشتن ورزشگاه‌های متعدد برای رشته‌های مختلف ورزشی و همچنین محل اسکان و استقرار ورزشکاران، هیات‌های همراه و خبرنگاران جزو پروژه‌های ملی کشورهای برگزار کننده قرار گرفته و بسیاری از شرکت‌های بزرگ معماری و ساختمانی برای طراحی و اجرای این ورزشگاه‌ها با یکدیگر به رقابت می‌پردازند .

در اوایل سال 2003 مسابقه ای برای طراحی ورزشگاه المپیک پکن برگزار شد که در ان مسایقه طراحان زیادی شرکت کردند از بین طرحهای متعدد 13 طرح به مرحله حذفی راه پیدا کردند و از این 13 طرح 3 طرح نهایی به مرحله پایانی مسابقه وارد شدند و در نهایت 1 طرح بعنوان برنده نهایی انتخاب شد طرح نهایی مربوط به سویسی های سیم پیچی شده بود و این بار ساختار – فضا – نما وحدتی را تشکیل داده بودند که معماری ایده آل پست مدرنیستی بود . طراحان این شبه لانه پرندگان برندگان جایزه پرایتزیکر سال 2001 بودند هرتزوگ و دمورن دوباره در چین درخشیدند . این گروه برای طرح ورزشگاه پکن با یک گروه چینی نیز همکاری کرده و همچنین یکی از سرشناس‌ترین هنرمندان چینی معاصر به نام آی وی وی (Ai Weiwei) نیز به عنوان مشاور هنری طرح در کنار آن‌ها بوده‌است.

ساخت این ورزشگاه از اواخر سال 2003 آغاز شد و طبق برنامه ریزی از قبل تعیین شده در پایان سال 2007 به پایان رسید.

این استادیوم میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک بوده و مسابقات دو و میدانی و فینال فوتبال نیز درآن  برگزار شد.