پاورپوینت بررسی معماری خانه نگهداري معلولان ذهنی در میشیگان شمالی
بخشی از مطلب
خانه نگهداري معلولان ذهنی "میشیگان شمالی" در سال 1885 ، به دنبال نیازهاي ضروري جامعه براي نگهداري این بیماران، به عنوان سومین آسایشگاه روانی در آمریکا در کنار ساختمانهایی که در مناطق کالامازو و پونتیاك ساخته شده بود تاسیس شد.
"پري هانا" به عنوان سرمایه گذار این پروژه از آنجا که خود ساکن منطقه میشیگان شمالی بود از تمام نفوذ سیاسی خود براي احداث سومین آسایشگاه روانی آمریکا در منطقه سکونت خود استفاده نمود
این ساختمان توسط معماري برجسته با نام گوردون ویلد با نام "ساختمان 50 "مشهور شد و از سبک ویکتوریاي ایتالیایی در آن استفاده شده است.شکل کلی آن در پلان به شکل پرنده است که دو بال خود را باز کرده است.این ساختمان در سال 1963 به خاطر ترس از آتش سوزي در منطقه، تخریب و بازسازي گردید.
در طی سالهاي 1885 تا 1924 ، بر اثر تلاش هاي دکتر جیمز دکر ، 12 بناي کوچک مجزا براي درمان بیماریهاي خاص به مجموعه اضافه گردید که به جز مناطق شمالی ، بقایاي آن همچنان در منطقه موجود است.این بنا، بتدریج به یکی از بزرگترین ساختمانهاي اداري منطقه نیز تبدیل شد و همچنان به رشد اقتصادي و علمی خود ادامه داد.
ساختمان با کاربري شبه دانشگاهی در اطراف این سایت بنا شد که در سال 1950 به خاطر عدم سازگاري با ، در سال 1930 دیگر کاربري ها تخریب شد.
فلسفه اي که در درمان معلولان ذهنی پیش از دهه 1950 و ظهور دارودرمانی وجود داشت ،زیبایی درمانی بود.در این شیوه درمان ، بیماران دیگر از طریف ایجاد ترس ناگهانی و یا موانع مورد آزاد قرار نمی گرفتند، بلکه ازطریق انجام "کاردرمانی"و و از طریق فعالیتهایی مانند کشاورزي، ساخت مبلمان، پخت کنسرو میوه دچار نوعی حس هدفمندي در زندگی می شدند و درمان آنها از این طریق صورت می پذیرفت. این ساختمان همچنان به طور خودکفا ، نیروي برق و آسایش حرارتی خود را تامین می نماید.
در حالیکه هدف اولیه احداث این بنا، مراقبت از معلولان ذهنی بود ولی بعدا براي درمان بیماریهایی مانند سل،حصبه،دیفتري،آنفولانزا و فلج اطفال و درمان معتادین نیز مورد استفاده قرار گرفت.
با افزایش روند موفقیت دارو درمانی در دهه 1970 و کمبود بودجه و تغییر فلسفه مراقبت هاي روانی و بهداشتی، بسیاري از معلولان ذهنی بهبود مختصر یافتند. .
و...