کارآموزی سير تحول كاربرد بتن در معماري
بسمه تعالي
مقدمه 
پروژه كار آموزي : 
( توضيحات در مورد مشخصات و تاريخچه شركت ساختماني مثلث ) 
محل كار آموزي اين جانب در شهركي در حال ساخت در نزديكي محل سكونت در شهر هشتگرد بود اما ساختمان اصلي شركت در كرج بود كه در ابتدا فقط يك دفتر در يكي از ساختمانهاي در حال ساخت در ابتداي اين شهرك داشت كه در ارديبهشت ماه  كل تشكيلات شهرك به شهر هشتگرد انتقال يافت . 
اين شهرك در سال 1379 احداث شد و تاكنون همچنان به فعاليت خود ادامه مي‌دهد ، شركت مذكور با بهره گيري از چند مهندس و نيروهاي توانمند و ابزار و امكاناتي كه در اختيار داشت و با رويه اي كه براي ساخت و ساز پيش گرفته بود ( به روشي كه زمين را با مالك به صورت مشترك مي ساخت ) خيلي زود در اين شهر پا گرفت و توانست كارهاي زيادي را جذب خود كند به اين شكل كه در عين حال نزديك به 9 ساختمان را با هم بصورت همزمان اجرا مي كرد . همچنين باز سازي پادگان دژبان مركز تهران واقع در خيابان جمالزاده نيز بر عهدة اين شركت بود . 
 
زمان شروع و پايان دوره 
در اسفند ماه بودكه براي كار آموزي به اين شركت رفتم و پس از طي مراتب در تاريخ 5/1/82 شروع به فعاليت كردم و با ورود به اين شركت مسئوليتهايي به من واگذار شد و چون در ايام تعطيلات بود حجم كارهاي سپرده شده من زياد بود كه پس از تعطيلات مقداري از آن كاسته شد و مسئوليتهاي واگذار شده به من تا پايان دوره مشخص شد و اكنون كه دوره در حال پايان است چند روز پاياني را تا تاريخ 10/4/82 براي تحويل صورت وضعيتها ، برگه هاي مالي ، و متره به شركت ميروم . 
 تحقيق حاضر در چهار بخش تهيه شده كه بخش پاياني آن شامل فعاليتهايي مي باشد كه در طي دورة‌كار آموزي انجام شده است . 
 
سير تحول كاربرد بتن در معماري 
چكيده 
بتن نسبت به ديگر مصالح ساختماني نه  تنها از نظر فني مطلوب مي باشد ، بلكه از نظر زيبايي معماري مي تواند به ساختمان كيفيت طبيعي تري بدهد و به تنوع محيط بيفزايد . به طوري كه اكنون پس از گذشت يك قرن به نظر مي رسد كه چشمها از ديد طرحهاي مهندسي از زواياي 90 درجه خسته شده و آمادگي بيشتري براي طرحهاي متنوع تر احساس مي شود . در اين مقاله سعي بر اين است كه پيشينه و سير تحول كاربرد بتن در معماري مورد بررسي قرار گرفته و در اين رابطه نمونه هاي موردي از نخستين ساختمانهاي بتن طراحي شده توسط معماران برجستة دنيا معرفي خواهد شد . 
 
كليد واژه ها : معماري ، بتن ، فورتونا ، ادي استون ، فرانسوا انه بيك ،  رابرت ماير ، فرانك لويدرايت ، لوكوربوزيه . 
بتن ماده اي شبيه به سنگ است كه از گرفتن مخلوط متناسبي از سيمان ، شن ، ماسه و آب در درون قالب با شكل و ابعاد مورد نظر بدست مي آيد . پيشينة كاربرد بتن در معماري به سدهةاي 7 و 8 پيش از ميلاد و در طي مهاجرت و اقامت يونانيان در ايتالياي جنوبي و پيدايش معماري « اتروسكها » باز مي گردد . آنها از خاكستر سخت فشردة آتشفشاني ، بنام « توفا » در ساخت مقبره هاي خود استفاده مي كردند . اين ماده به سادگي تكه تكه شده و پس از تماس با هم مانند بتن سخت مي شود . توفا را مي توان بصورت قالبسنگهاي با دوام ساختماني كه نيازي به پختن ندارند نيز بريد و در ساختمان به كار گرفت . اتروسكها و روميها بصورت گسترده اي از توفا استفاده مي‌كردند . امروزه نيز در ايتاليا ، صنعت آجر سازي توفاي نسبتا كوچك و پر رونقي وجود دارد . 
از سدة پنجم پيش از ميلاد و در نخستين دوره جمهوري روم ، هويت رومي ، بخصوص در عرصه معماري و شهرسازي به نمايش گذاشته شد . در اين دوران ، روميها در ساخت ستونهاي معابد خود همانند يونانيان ، از سنگ يكپارچه و غالبا عظيم استفاده مي كردند و براي ديوار مقصوره ، بر خلاف روش يونانيان كه از سنگ تراشيده استفاده مي كردند ، از بتن بهره مي گرفتند . 
اين تفاوتهاي بنيادي با الگوي يوناني ، در پرستشگاه « فورتونا » در « پزائنسته » واضح تر ديده ميشود . اين پرستشگاه در حدود سال 80 پيش از ميلاد در نقطه اي ساخته شده بود كه از مدتها پيش ، غيبگويان در آن به پيشگويي سرنوشت مردم مشغول بودند . هفت رديف مهتابي كه بر كمركش كوه ظاهر شده ، از تقارن محوري دقيقي برخوردارند . مهتابي بالايي ، يك ستون بندي نيم دايره دوتايي داشت كه كل پرستشگاه را احتمالا به شكل يك منبع مدور كوچك در بر ميگرفت . زير ساختمانهاي اين مهتابيها از بتن ساخته شده بود و در همين جاست كه ميتوانيم استفاده از اين مصالح ساختماني مورد علاقه‌روميان را در مقياس بزرگتر ببينيم . 
بتن رومي به صورت مخلوطي از ملات آهك ، آب و خاك آتشفشاني ، روي لاشة سنگهايي كه بين تخته هاي قالب بندي بصورت رج به رج چيده ميشدند ، ريخته ميشد . اين بتن به محض سفت شدن ، چسبيده و پر قدرت شده و ظاهر زمخت و ناصافي داشت ولي در همه جا رسم بود كه سطح نا هموار مزبور را با سنگ مرمر ، گچ ، آجر تزئيني و بيا نماي سنگي ،  تزئين ميكردند . روشهاي ساختمان سازي با بتن ، وحدت شكل خاصي به مهماني رومي داد ، به نحوي كه امروزه ويرانه بناهاي رومي در هر جا كه يافت شود ، مانند فرانسه ، اسپانيا ، ايتاليا ، افريقاي شمالي و يا خاور نزديك ، بلافاصله رومي بودن‌شان روشن ميگردد . 
نخستين باري كه پس از روميها از بتن استفاده شد ، در سال 1774 ، براي ساختن برج دريايي « ادي ستون »   در انگلستان بود كه توسط « جان سميتن » يكي از بزرگترين مهندسان قرن 18 انجام گرفت . اين برج در مكاني بنا شد كه در معرض فشار شديد امواج دريا بود و طوفانهاي دريايي ، برجهايي كه قبلا در يك نقطه ساخته شده بودند از بين برده بود . اما سميتن روشي در ساختمان سنگي برج خود بكار برد كه تمام اجزاء برج را به يكديگر پيوند داد و مجموعه فوق العاده مقاومي به‌وجود آورد . وي به اصطلاح ، سنگها را به يكديگر قلاب كرد و براي شالودة اين برج و ماده اي كه پيوند سنگها را ميسر سازد تركيبي از آهك ، خاك رس ، شن  تكه هاي « آهن سوخته » يا به عبارت ديگر « بتن » بكار برد ، اين برج در سال 1774 ، پنج سال قبل از نخستين پل چدني بر رودخانه « سورن » ساخته شد . 
« بتن مسلح » براي نخستين بار در سال 1868 ساخته شدو آن هنگامي بود كه باغباني موسوم به « مونيه »   در ميان جدار گلدانهاي سيماني خود توري از آهن بكار برد . ولي استفاده از بتن در ساختمانهاي بزرگ تا حدود سال 1890 رواج نداشت. 
« فرانسوا انه بيگ »   در سال 1895 ، ويلايي براي خود ساخت كه تبليغي براي ساختمان بتن مسلح بود . برج هشت ضلعي اين ويلا دو كنسول به طول 4 متر ساخته شده است كه البته پيش آمدگي قناعت نشده و باز هم بالاتر ، در ميان فاصلة كف تا سقف برج ، كنسول ديگري ساخته شده كه پله اي مارپيچي را كه راه با باغچه بام اين بنا ميبرد دربر ميگرفت . 
پيشرفت بعدي ساختمانهاي بتن مسلح در فرانسه صورت گرفت و در همانجا بود كه از امكانات هنري آن استفاده شد . 
بعد از جنگ جهاني اول از قدرت كششي فوق العاده آهن و قدرت فوق العاده شكنندگي يا تراكم بتن ، تواما براي نگهداشتن ب و.....