نقشه های اتوکد طراحی معماری مرکز ترک اعتیاد

شامل نقشه های معماری

پلانهای معماری طبقات مرکز ترک اعتیاد 
نماهای مرکز ترک اعتیاد
برشهای  مرکز ترک اعتیاد
سه بعدی اتوکد حجمی بدون جزییات

مبارزه با مواد مخدر پس از انقلاب:
پس از انقلاب اسلامی ستاد مبارزه با مواد مخدر به منظور ایجاد هماهنگی بین سازمانهای دست اندرکار مبارزه با عرضه و تقاضای مواد مخدر بوجود آمد که تأسیس این ستاد نقطه عطفی در تاریخ مبارزه با مواد مخدر در ایران به شمار می رود. 
هنگام وقوع انقلاب اسلامی، 33 هزار هکتار زمین زیر کشت خشخاش داشتم ولی به محض وقوع انقلاب اسلامی، کشت و تولید تریاک ممنوع شد و محصول 33 هزار هکتار خشخاش معدوم گردید .
طبق برآورد اداره کل مطالعات و پژوهشهای ستاد مبارزه با مواد مخدر، خسارتهای اقتصادی ناشی از سوء مصرف مود مخدر در ایران سالانه بالغ بر 700 میلیارد تومان می باشد .
در سالهای بعد از انقلاب حدود یک هزار و سیصد تن کشفیات مواد مخدر داریم که در جهان بی نظیر است.
کار مبارزه با مواد مخدر کار یک یا چند نفر یا ستاد به تنهایی نیست، تمام افراد جامعه از هر قشر و صنفی و در سن و سال وظیفه دارند که در این امر خیر شرکت نموده، در امر ریشه زدایی و خشکاندن ریشه های اعتیاد شرکت کنند. چنانکه چند بار در این کتاب یادآوری شده است. مسئله اعتیاد تنها مسئله فرد نیست بلکه خطر بزرگ، جامعه را تهدید می کند و چنانچه در جامعه برای این موضوع فکری نشو ضرر و زیان بزرگ دامن گیر کل جامعه خواهد بود. علاوه بر این زیانهای اقتصادی و مالی بسیار نیز متوجه کشور خواهد شد.
بنا به گزارش اداره کل مطالعات و پژوهشهای ستاد مبارزه با مواد مخدر ریاست جمهوری، در حال حاضر طبق آمار موجود، قریب یک میلیون معتاد در کشور وجود دارد که در حال مرگ تدریجی هستند و نه به عنوان نیروهای مولد بلکه به عنوان نیروهای سرباز جامعه و فاقد بهره دهی مشکلات زاید الوصفی را بر کشور تحمل می کنند. اینان در کنار مصرف کنندگان تفننی مواد اعتیادآور، به عنوان متقاضیان اصلی مواد افیونی بازا ر قاچاق خرید و فروش، حمل و نگهداری انواع و اقسام مواد مخدر و قرص های آرام بخش را سر پا نگه داشته اند و بعضی برای دستیابی به مواد مخدر و نشأه شدن و خماری بیشتر، از هیچ تلاشی دریغ نمی ورزند به گونه ای که علاوه بر نابودی سرمایه زندگیشان، مرتکب جرایم دیگری مانند سرقت، قتل، فساد، فحشا و دیگر مواد خلاف نیز می شوند


انواع مواد مخدر و شرح آنها:
مواد مخدر را تاکنون بر حسب ترکیب شیمیایی، کارکرد، مصرف داوریی یا غیر دارویی اثرات سمی مواد، قانونی بودن اثرات روانی رفتاری، منشأ مواد و قدرت ایجاد وابستگی طبقه بندی کرده اند. از این رو طبقه بندی متفاوتی در مورد انواع مواد مخدر وجود دارد از دیدگاه طبی یازده طبقه برای انواع مواد مخدر مشخص شده اند که عبارتند از:
1-    مواد افیونی opio ids مشتمل بر ترکیبات تریاک، و نیز داروهای مصنوعی، مرفین، هروئین متادون.
تریاک و مشتقات آنها تنها موادی هستند که اعتیاد را به معنی واقع و کامل ایجاد می کنند. مصرف تریاک در سطح ذهنی، ادراکی و تصوری فرد اثر می گذارد. اثرات جسمی مصرف تریاک شامل تسکین سلسله اعصاب مرکزی، کاهش حرکت معدی ورودی تسکین تنفسی، بیدردی، تهوع، استفراغ، تکلم مبهم، پایین آمدن فشار خون تنگی مردمک است. اثرات ذهنی آن عبارت است از: ایجاد تشنگی، آرمش و رخوت کاهش توجه و حافظه، کندی روانی – حرکتی (پورافگاری، 1371 به نقل از کاپلان و سادوک.) طول مدت تأثیر تریاک 5 تا 6 ساعت می باشد شخص پس از مصرف تریاک احساس می کند ایده هایش روشن و تصوراتش تحریک شده و روحش در حالت کیفی لطیفی فرو می رود. اثر بسیار مهم و مشهور تریاک همان کندی روانی – حرکتی می باشد به صورتی که شخص از تأثیرات خارجی فاصله می گیرد این فاصله گیری خصوصاً در مورد تأثیراتی است که نیاز به قضاوت، تجزیه و تحلیل دارد. با ادامه مصرف تمام این حالات خود به خود از بین می روند. اما گاهی همچنان باقی می ماند و فققط همانند چشمی باز است در سیاهی و تاریکی عدم را حس می کند. در این حالت سهولت برای دستیابی به همه چیز از بین می رود و جای خود را به سخت ذهنی می دهد که معمولاً با پایین آمدن شدید میزان آگاهی همراه است. به موازات ظهور این حالات به تدریج وابستگی در حقیقت بندگی آغاز می شود و در فواصل عدم مصرف تریاک فرد انرژی خود را از دست داده و اندوهگین می شود. حالت یکنواختی در صدا و حرکاتش نمایان می گردد. گرچه لاغری و ضعف عمومی افراد آلوده رفته رفته شدید شده ولی چندان خطرناک نیست. اما ضایعات فیزیکی، روانی و اجتماعی به تدریج شدت یافته و موجبات زوال شخصی را فراهم می آورد و مرفین الکالوئید طبیعی و بسیار قوی و فعال تریاک است که اثراتش بسیار بوده و زودتر ظاهر می گردد کار کرد ذهنی در سطوح بالا مانند قدرت استدلال، نه تنها دچار اشکال نمی شود بلکه با شور و هیجان زیاد توأم است. اما پس از گذشت چند مدت از مصرف عادت پدیدار می گردد و شخص به ناچار مقدار مصرفی خود را افزایش می دهد. اعتیاد به مرفین موجب زوال سریع فعالیتهای فیزیکی – روانی و اجتماعی می گردد، به صورتیکه دگیر از آن دلنشینی های اولیه خبری نیست بلکه فقط لحظات اضطرات و سختی وجود دارد که شخص به پر کدن سرنگ فردای خود می اندیشد.
هرویئن یاد دیامرفین به نام شیمیایی (دی استیل مرفین) در قرن نوزدهم به وسیله شیمیدان انگلیسی ساخته شد. هدف از ساخت آن به دست آوردن داروی مسکن قوی تر از مرفین بود. هرویین به طور طبیعی در تریاک وجود ندارد و این ماده در آزمایشگاه از استیله کردن مرفین به دست می آید. اثرات آن بسیار خطرناک و ده برابر قوی تر از مرفین است. اعتیاد به هرویین آخرین پله نردبان اعتیاد به مواد مخدر است. زیرا شخصی که در این راه قدم می گذارد کمتر از آن به سلامت برگردد.

حشیش:
شاه دانه ماده صمغی تولید می کند که در برگ ها و گل ها مقدار آن زیادتر است و برگ خشک و شاخه های جوانی که از ریشه می رویند به نام ماروانا Marihuvana معروف است. اگر صمغ بدست آمده از این گیاه را غلیظ کنند همان حشیش است. بنگ و حشیش که آن را کانابیس می نامند، مانند تریاک از نظر داروی مسکن تاریخچه طولانی دارد. مصرف آن چهار حالت زیر را ایجاد می کند:
1- توهم زایی
2- اشتهای کاذب
3- احساس قدرت
4- خواب عمیق
مصرف مکرر آن باعث کند ذهنی و کودنی شخص می شود دو ساعت پس از مصرف حشیش حداقل دو تا از علائم زیر ظاهر می شود:
1- پر خونی ملتحمه چشم
2- افزایش اشتها
3- خشکی دهان
4- تاکیکاردی (یورافگاری، 1373 به نقل از (DSM)
ال . اس . دی (Lysergic acid diathy lamid):
مخفف اصطلاح آلمانی مواد تو هم زادی لیزرجیک اسید دی اتیل آمید است. این ماده یکی از مهم ترین و قوی تیرین ترکیبات شیمیایی تو هم زا است که در سال 1968 در کشور سویئس ساخته شده است تا به حال مکانیزم اصلی و چگونگی عملکرد ال . اس . دی در بدن شناخته شده است. مصرف آب تغییراتی در رفتار، از دست دادن حس زمان، اختلال در حواص بینایی و شنوایی، از خود بی خود شدن، اضطراب، ترس ناگهانی، تهاجم و حتی اقدام به خودکشی و جنون در فرد مصرف کننده پدید می آورد. می تواند سبب تغییرات فیزیولوژیکی مانند افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب استاع مردمک چشم، کاهش حرارت بدن توأم با حالت لرز، احساس دل آشوبی، گیجی، سردرد و تکان خفیف و غیر ارادی دستها و انگشتها گردد.
متادون، دارویی است با اثر ضد درد بی حس کننده و تخدیری که اثر ضد درد آن فوق العاده بیش از مرفین است. در برخی از برنامه های درمانی ترک اعتیاد به تریاک، هروئین و مرفین از جانشین نمودن (متادون) بهره می گیرند ولی این دارو خود اعتیاد آورنده است و از این رو مصرف آن برای معتادان بیش از شش هفته تجویز نمی شود.
ساختار شخصیتی معتادان به مواد مخدر از دیدگاه روانکاوان و روانپزشکان قابل اعتمادترین نتیجه مطالعات پیرامون ساختار شخصیتی معتادان به مواد مخدر بیانگر آن است که این افراد دارای تابلوی یکسانی از آسیب شناسی روانی نمی باشند و این مطلب همواره مورد تأیید است که وابستگی به مواد مخدر یک عارضه شایع در اختلالات روانی مختلف محسوب می گردد و در هر یک از اختلالات دارای عملکرد متفاوت است. در مطالعاتی که درباره ساختار شخصیتی معتادان صورت می گیرد، عمدتاً شاهد دو الگوی مشاهده می باشیم. اولین الگو شامل روند درمان فردی در مکتب روانکای است. دومین الگو در بر گیرنده معاینات روانپزشکی فراوانی است که با روشهای تشخیصی استاندارد از قبیل تست، پرسشنامه و ... انجام می گیرد.
تا کنون نویسندگان نادری از روانکاری در مورد تجربیات خویش با اعتیاد به مواد مخدر گزارش داده اند. به طور عموم گرایش غالب روانکاوان چنین بود که موضوع اعتیاد به مواد مخدر را به عنوان حالت تثبیت و در جان در مرحله دهانی، خود شیفتگی، اختلالات مانیک، دپرسیون و همچنین نیروی محرک قوی و مخرب مطرح می نمودند.
زیگموند فروید:
به نظر وی ویژگیهای رفتار واپس روی معتادان به مواد مخدر دارای اهمیت اند که وی از آنها به عنوان قربانی تثبیت در رشد مرحله دهانی یاد می کرد. و متعاقباً معتادان را قادر به گسست از یک شی دوست داشتنی – که هم آنها را تغذیه می نمود و هم از میزان دردشان می کاست نمی پنداشت. دلیل وی برای این رفتار واپسی و روی تقویت ساختار تحریک پذیر جنسی محدوده دهانی بود. هنگامی که این تحریک پذیری ادامه داشته باشد. کودکان در بزرگسالی وابستگی شدید به استعمال دخانیات و نوشیدن الکل پیدا می کنند. (فروید 1905)
رادو Rado (1926) که به عنوان یک روانکاو پیگیر در زمینه اعتیاد به مواد مخدر فعالیت داشت از نوعی اورگاسم (ارضاء) تغذیه ای صحبت می کند وی سپس طرح دهانی را مطرح می نمود که به عنوان مرحله ای از تثبیت روحی به جنسی نزد این بیماران عمل می کند. رادو در بررسی خود از تشابه بین مستی و شعف که توسط فروید مطر شده بود، بهره گرفت.
بر طبق این نظریه پس از حالت شعف یک فاز افسردگی ظهور می کند که بیماران برای خروج از آن به دنبال حالت شعف (مانیک) دیگری بود. فرد معتاد در اصل درصدد ایجاد سدی در برابر هجوم رنجها به سوی خود است.
رادو به عنوان اولین پیشنهاد می کند معتادان به مواد مخدر را در سه گروه تقسیم کنیم:
1- گروه روان رنجورها یا مانیک - دپرسیو
2- گروه اسکیزفرینها
3- گروه جامعه ستیزان
این تقسیم بندی سه گانه علیرغم آنکه طبقه بندیهای آسیب شناسی روانی، پیچده تر و دقیق تر گشته اند تا به امروز همچنان پا بر جا مانده است.
گلور Glover (1939) با ابزار شک در این باره چون مرحله دهانی و یا خود شیفتگی شکنند بر پایه موضوعات ژنتیک ساختاری بنا گشته اند پیشنهاد نمود مراحل اولیه رابطه مادر و فرزند در کانون توجه قرار گیرد. بنابراین وی به یادآوری مشاهداتی پرداخت که بعد از وی توسط روزنفلد Rosenfeld و اولیون اشتین Oliven Stien پیگیری شد.
به نظر روز نفلد رابطه ای بین اعتیاد به مواد مخدر و بیماری مانیک – دپرسیو موجود است. امّا این دو بیماری به هیچ وجه یکسان نمی باشند. یک فرد معتاد به علت ضعف خود باید دست به مصرف الکل و یا مواد مخدر بزند تا از طریق واکنشهای شعف زا «مانیک» به رنج و درد افسرده زای «دپرسیو» خویش چیره گردد. اما به راستی چه رابطه ای بین تسلسل شعف و افسردگی از یک سو و اعتیاد به مواد مخدر از سوی دیگر موجود می باشد؟ با مصرف مواد مخدر رویای برآورده شدن نیازها در حالت تو هم شکل می گیرد، این حالت شبیه به مکیدن انگشت بزرگ تر کودکان است که در اصل ارضای تخیلی را آن زمان که مادر دسترس وی نیست، به دنبال دارد، بدینوسیله از شدت حالتهای هراس انگیز کاسته یا کلاً می گردد همزمان با قدر قدرتی خود شیفتگی کودکانه تشدید می گردد که به طور تنگاتنگ با حالت هیجانی مانیک در ارتباط است. به نظر روز نفلد رابطه اعتیاد و افسردگی به این شرح است که فرد معتاد به مواد مخدر همانند یک انسان افسرده یک عینیت مرده و یا حداقل یک انسان به شدت بیمار احساس همانند سازی می نماید و این غیب در حالت اعتیاد به مواد مخدر، می باشد و مصرف آن به عنوان ذوب شدن و یا تحلیل رفتن تجربه گشته و از همین رو شرایط همانند سازی با این موضوع (مواد مخدر) را مساعد می گرداند به نظر این نویسنده در کنار جنبه های مانیک – دپرسیو، «خود» موجود است.
به شکل چشم گیری در ساختار شخصیتی معتادان به مواد مخدر قابل مشاهده می باشد. به اعتقاد «اولیون اشتین» Oliven Stien فردی که در آستانه اعتیاد به مواد مخدر قرار گرفته هنگام بلوغ خود را چنان نا کامل و گسسته تجربه می کند که چیرگی به «مرحله آیندگی» کودکی به نظرش غیر ممکن می رسد.
در دو سال نخست زندگی کودک لحظه ای فرا می رسد. البته این حالت در نزد کودکان متفاوت می باشد که کودک مایل به فاصله گیری از ذوب انگلی و چسبیده خود از مادر می باشد (در این مرحله تمایزی نزد «خود» مادر موجود نیست.)0بدینوسیله کودک خواهان کسب اطمینان در استعداد خود در ایجاد موجودیتی مستقل از مادر می باشد. این تجربه شباهت به آن دارد که کودک برای نخستین بار صورت خود را در آینه می بیند، آیینه ای که این نقش با اهمیت رشدی کودک را به عهده می گیرد مادر می باشد (نگاه پاسخ دهنده) چنانچه مادر منعکس کننده نیاز فرزند یعنی به رسمیت