طراحی پارامتری فرایندی است که مبتنی بر تفکر الگوریتمی باشد و بیان پارامترها و قوانینی را امکان پذیر می سازد که ، در کنار هم ، تعریف ، رمزگذاری و رمزگذاری رابطه بین قصد طراحی و پاسخ طراحی را انجام می دهند.
طراحی پارامتری پارادایم در طراحی است که در آن رابطه بین عناصر برای دستکاری و اطلاع رسانی در مورد طراحی هندسه ها و سازه های پیچیده استفاده می شود.
اصطلاح پارامتری از ریاضیات (معادله پارامتری) سرچشمه می گیرد و به استفاده از پارامترهای خاص یا متغیرهایی اطلاق می شود که می توانند برای دستکاری یا تغییر نتیجه نهایی یک معادله یا سیستم ویرایش شوند. در حالی که امروزه این اصطلاح در سیستمهای طراحی محاسباتی مورد استفاده قرار می گیرد ، مواردی برای این سیستم های مدرن در آثار معماران همچون آنتونی گائو وجود دارد که از مدل های آنالوگ برای کشف فضای طراحی استفاده می کنند.
سیستم های مدل سازی پارامتری می توانند به دو نوع اصلی تقسیم شوند:
سیستم های مبتنی بر انتشار که در آن شخص از افراد ناشناخته با یک مدل dataflow محاسبه می کند.
سیستم های محدودیت که مجموعه ای از محدودیت های مداوم و گسسته را حل می کنند.
یافتن فرم یکی از استراتژی های اجرا شده از طریق سیستم های مبتنی بر انتشار است. ایده اصلی در یافتن فرم ، بهینه سازی اهداف خاص طراحی در برابر مجموعه ای از محدودیت های طراحی است.
فهرست مطالب
مقدمه
ریشه های تاریخی
تغییر یافت. معماری
تصاویر طراحی پارامتریک
تعاریف پارامتریسیزم
اشکالی از فرم پارامتریک
هندسه در معماری پارامتریک
اشکالی از فرم پارامتریک
ماکت طرح پارامتریک
طراحی پارامتریک چیست؟
کاربرد ابزار های پارامتریک
روش نرم افزار های پرامتریک
نمونه های از طراحی پارامتریک
منطق الگوریتمی فرآیند طراحی پارامتریک
پیشینه معماری پارامتریک
معماری پارامتریک
فرایند طراحی خطی، پارامتریک و غیرخطی
نمونه ای از طراحی های غیرخطی دانشگاه پنسیلوانیا
عرصه های کاربرد
سیر تحول ابزارهای پردازش
چشم اندازها و آسیب ها