بخشی از مطلب
مهم ترين بعد مجزاي بعد خورشيد در ارتباط با ساختمان ها، استفاده ي بصري از آن است و اين يعني نور خورشيد (آفتاب)، تابش و چشم انداز. تابش مستقيم آفتاب به بدن انسان را مي توان در نواحي خاصي محصور کرد که مردم در اين مکان ها اوقات فراغت و استراحت خود را مي گذرانند، (مثل نواحي خارج از خانه، بالکن ها، حياط، گلخانه، و ايوان ها ...). معماري خورشيدي بايد بتواند شرايط راحت و مطلوبي را براي صرف مدت زمان طولاني در چنين نواحي فراهم آورد. مهم ترين موارد در اين راستا، عبارت اند از جنبه هاي آسايش بصري (مناظر) و چشم اندازي کوتاه به خورشيد است. جنبه ي منحصر به فرد روشنايي روز در تکنولوژي خورشيدي، متأثر از تراکم نوري است. ساختمان ها بايد طوري طراحي شوند که بتوانند نور پراکنده و پخش شده ي خورشيد را دريافت کنند، که اين خود زماني حاصل مي شود که خورشيد در بالاترين نقطه در آسمان (سمت الرأس) باشد. (Behling. 1996)
يکي از اشکال استفاده از انرژي خورشيدي در ساختمان به صورت مستقيم (انفعالي) است که در آن کيفيت و چگونگي معماري ساختمان، دريافت و ذخيره ي انرژي خورشيدي را فراهم مي کند.
کاربردهاي شخصي استفاده از نور خورشيد، چون گرمايش ساختمان يا اتاق ها با تابش خورشيد را نيز مي توان جزء کاربردهاي انفعالي يا مستقيم انرژي خورشيدي به شمار آورد. (Behling. 1996)
اين نوع از گرمايش، ترکيبي است از کاربردهاي تکنيکي و شخصي تابش خورشيدي، در نگاه اول، اين شکل گرمايش، در قسمتي ساده و راحت از يک خانه مثل اتاق نشيمن براي آسايش فرد به نظر عجيب مي رسد؛ چون هيچ کس نمي خواهد در يک جمع کننده خورشيدي يا جايي که گرمايش آن کاملاً تحت کنترل خورشيد است، زندگي کند. به بيان فني، کوچک بودن ناحيه ي جذب مستقيم (منبع ذخيره ي اوليه)، محدوديت هاي گرمايي اتاق و جريان هاي همرفتي ناشي از منابع ثابت براي ورود هواي تازه جهت آسايش ساکنان، بخش داخلي ساختمان را به تنهايي و بدون اعمال و استفاده از سيستم خورشيدي انفعالي در آن، به يک جمع کننده ي بي نهايت ضعيف گرما و انرژي خورشيد تبديل مي کند.
کاربرد فني محض از انرژي خورشيدي بايد در کالکتورها (جمع کننده هاي انرژي خورشيدي) و سطوح تبديلي (مثل کالکتورهاي حرارتي) و تأسيسات فتوولتاييک (مبدل هاي انرژي خورشيدي به انرژي الکتريکي) رخ دهد، که از آن ها، انرژي به واحدهاي ذخيره يا مکان حقيقي خود جهت استفاده، انتقال مي يابد. اين يک کاربرد غيرمستقيم (يا فعال) از انرژي خورشيدي است، و تأسيسات تکنيکي آن، بر روي بدنه ي ساختمان، جايي که عاملي براي ايجاد سايه نباشد، نصب مي شوند (Behling. 1996)
از جمله نکات و مراحلي که در راستاي شکل گيري و اجراي يک پروژه ي معماري خورشيدي بايد مورد نظر قرار گيرند، مي توان به مواردي چون سايت ساختمان، شکل و فرم و مصالح ساختمان و خود ساختمان اشاره کرد که در ادامه به شرح هر يک پرداخته شده است. (Herzog, 1996
و.....