پاورپوینت تحلیل بررسی معماری دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
بخشی از مطلب
دانشکده هنرهاي زيباي تهران، از بناهايي است که توسط يوگينا آفتاندليانس با همکاري ماکسيم سيرو آندره گدار و ولاند دوبول و محسن فروغي در سال 1313 طراحي شد و در سال 1328 بخشي از آن از جمله آتليه هاي معماري به بهره برداري رسيد. ديگر قسمت هاي مجموعه از جمله آتليه هاي نقاشي، کارگاه مجسمه سازي و کتابخانه و سالن اجتماعات در طي سالهاي 1328 تا 1345 احداث شد در حال حاضر اين مجموعه، متشکل از ساختمانهاي اداري، کتابخانه، نمايشگاه آمفي تئاتر و دو بخش آموزش نظري و عملي است.
آتليه هاي معماري، کارگاه مجسمه سازي، آتليه هاي نقاشي و سالن هاي تمرين نمايش، اصلي ترين فضاهاي بخش آموزش عملي هستند.
استقرار ساختمان هاي مجموعه، در طرفين يک مسير ارتباطي سر پوشيده شمالي – جنوبي و نيز شکل گيري بناهاي مجموعه به تبعيت از عمکرد اساس طراحي مجموعه دانشکده هنرهاي زيبا را مي سازد. طرح دانشکده را به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم کرده است.
بخش شمالي دانشکده هنرهاي زيبا
بخش شمالي، فضاي باز U شکلي است که از جنوب به ساختمان آتليه معماري، از شرق به ساختمان اداري – آموزشي و از شمال به سالن هاي قضاوت محدود ميگردد. با مسير سر پوشيده اي که در بدنة شرقي فضاي باز U شکل قرار دارد و بدنه آن را رديف ستون ها مي سازد، دسترسي به ساختمان هاي دانشکده ميسر ميگردد.
جنوب غربي دانشکده، از 3 بلوک مکعب مستطيل شکل، که به موازات هم در جهت شرقي – غربي قرار گرفته اند، تشکيل شده و فضاي بين اين ساختمانها به آب نما و فضاي سبز اختصاص يافته. طرح اين سه – بلوک از ابتدا کاملاً مشابه يکديگر بوده و مهم ترين ويژگي آنها از قرار زير است :
الف ) پلان تيپ طبقات، مستطيل شکل بوده که در بخش شرقي آن، پلکان ارتباطي و اتاق اساتيد، و در بخش غربي ان آتليه هاي معماري به صورت سالن هاي وسيع به ابعاد 19*12 طرح شدهاند.
ب ) در هر سه بنا، بخش وسيعي از طبقه همکف (غربي ) به پيلوت اختصاص يافته که با برقراري ارتباط بصري ميان ساختمانهاي مختلف دانشکده، پيوستگي فضايي بيشتري را ميان اجزاي مجموعه به وجود مي آورد.
ج ) در هر طرح هر سه بنا با اجزاي سيستم سازه اي کاملاً مدرن ( تر و ستون بتني ) امکان کاربرد اصول معماري مدرن، چون طراحي طبقه همکف به صورت پيلوت و پلان طبقات صورت پلان هاي باز، بوجود آمد.
د ) تفاوت هاي عملکردي، به خوبي در نماهاي بنا، بازتاب يافتند، بدين لحاظ نماها به بيان صادقانه عملکرد بيان شدند. ضمن آنکه در نماها اثري از عظمت گرايي مشاهده نميشود و تناسبات افقي حاکم ترين تناسبات در طرح نماهاي آتليه ها هستند.
با توجه به آنچه گفته شد، نفوذ مدرنيسم پيشرفته را در طرح نماها و پلانهاي آتليه هاي هنرهاي زيبا ( و نيز آينده کلي طرح دانشکده ) ميتوان بيان کرد و بدين لحاظ اين ساختمان به عنوان بنايي کاملاً مدرن از ساختمانهاي آموزشي ماقبل خود، چون دانشکده حقوق و پزشکي متمايز ميشود.
در فاصله سالهاي 1317 تا 1338 در بناهاي آموزشي، نفوذ معماري کاملاً مدرن و شکل گيري الگوي تماماً غربي و جديد را در طرح مدارس ميتوان اعلام کرد الگويي که اساس آن را سادگي، پرهيز از تزئينات و نهايتاً عملکرد گرايي تشکيل ميداد و در دوره پهلوي دوم، در طرح مدارس ابتدايي و متوسطه و در طرح موسسات آموزش عالي، چون دانشگاه شهيد بهشتي، علم و صنعت و صنعتي شريف توسعه يافت.
ـ برنامه آموزشي دانشکده :
در تابستان 1319 دانشکده ( مدرسه ) هنرهاي زيباي تهران، با 3 شعبه نقاشي – مجسمه سازي و معماري به نام هنرکده تاسيس شد . هم اکنون، خصوصيت بارز آموزشي اين دانشکده، سعي در پرورش دانشجويان در طراحي و آموزش هنر معماري است.
و......