طراحی پایدار به عنوان یکی از انواع روش‌های طراحی، دربرگیرنده‌ی محصولاتی است که فقط از منابع تجدیدشدنی ساخته می‌شوند. علاوه بر این، محصولاتی که در حیطه‌ی طراحی پایدار تهیه می‌شوند، در طی روند ساخت یا در زمان استفاده، آسیب‌های جدی برای محیط‌زیست به وجود نمی‌آورند. اغلب این محصولات به گونه‌ای طراحی می‌شوند که رابطه‌ی نزدیکتری بین استفاده گر و محیط‌زیست طبیعی او ایجاد نمایند.
طراحی پایدار با عنوان طراحی دوستدار محیط‌زیست و یا طراحی سازگار با محیط‌زیست نیز خوانده می‌شود. نامِ آن، چندان مهم نیست؛ این نوع طراحی، بیشتر به عنوان یک نوع فلسفه شناخته می‌شود تا عملِ طراحی. طراحی پایدار بر اساس اصول اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی و با توجه به اهمیت مبحث پایداری در طراحی، پایه ریزی شده است. محصولاتی که در این نوع طراحی مطرح هستند، همه‌ی محصولات را، چه کوچک و چه بزرگ، شامل می‌شوند. یک ساک دستی که از محصولات بازیافت شده تهیه شده است و به جای ساک‌های پلاستیکی یا کاغذی مورد استفاده قرار می‌گیرد، نمونه ای از طراحی پایدار است. این محصولِ کوچک روزمره، که می تواند تا شده و درون کیف پول نیز قرار گیرد، مثال کاملی از فلسفه‌ی طراحی پایدار است.
طراحی پایدار می‌تواند محصولات بسیار بزرگتری را نیز خلق کند. در واقع این نوع طراحی می‌تواند برای ساخت ساختمان‌ها و حتی آسمان‌خراش‌ها هم مورد استفاده قرار گیرد. در حقیقت می‌توان از این فلسفه‌ی طراحی برای برنامه‌ریزی و توسعه‌ی کل یک شهر نیز استفاده کرد. این تفکر در رشته‌های مختلف از جمله طراحی‌صنعتی، معماری و مهندسی شهری کاربرد دارد. طراحان داخلی هم با به کارگیری مواد دوستدار طبیعت، در پارچه‌ها، پوشش دیوارها، کف‌سازی بناها و سایر مصالح مورد استفاده‌ی خود، از این شیوه بهره می‌گیرند.
در طی چند دهه‌ی گذشته، این مطلب کاملاً روشن شده که حفاظت از کره‌ی زمین و منابع آن، مسئله‌ی بسیار مهمی است. بسیاری از پژوهشگران و فعالان در این زمینه، به این نکته اشاره کرده‌اند که اگر همه‌ی منابع زمین را درو کنیم، دیگر محلی برای زندگی نخواهیم داشت. فلسفه‌ی طراحی پایدار، منجر به ایجاد شیوه‌ای از زندگی و تولید محصولاتی می‌شود که در زندگی روزمره کاربرد داشته و از زمین و منابع آن حفاظت می‌کند؛ به گونه‌ای که ادامه‌ی زندگی انسان با منابع کافی، میسر گردد.
و.....