پاورپوینت بررسی طرح جامع شهر خوانسار

شناخت تاريخچه، علل پيدايش،چگونگي توسعه شهر و روند رشد آن در ادوار گذشته يكي از منابع مهم آبي سطح درة خوانسار چشمه هاي جاري در آن بوده است و بطور كلي علت وجودي شهر خوانسار مربوط به وجود چشمه هاي متعددي است كه در همه نقاط اين دره سر سبزوجود دارد. چنانچه تعداد اين چشمه ها را بيش از 450 دهنه دانسته اند و به همين علت ريشه نامگذاري خوانسار نيز بر گرفته از چشمه و « خونسار » ،« خانسار » هاست. تلفظ هاي گوناگون از نام خوانسار در گويش ها و نوشته ها وجود دارد مانند تشكيل شده و با تلفظ هايي مانند خان، كان گفته مي « سار » و « خان » اما اصل كلمه از دو بخش .« خوسار » فراوان آمده است. قديمي ترين « خاني » و « خانيسار » به معناي چشمه است. در اشعار نيز « خان » شود. اما واژه ب ها آورده است روايت نقل شده توسط شخصي بنام Ĥ منبعي كه نام خوانسار را در سده هاي اول هجري در كت حسين بن خانسار جربادقاني از مولاعلي (ع) است كه مي فرمايد : قداوا زرنرود فان فيه شفاء كل داء . در زبان پهلوي خن، خان،خاني و خون به معناي چشمه بوده و واژه مذكور در زبان فارسي در شعر بسياري از شعرا مانند قطران تبريزي، خاقاني شرواني، نظامي گنجوي، سعدي شيرازي،خواجوي كرماني و واحدي مراغه اي آمده است. قديمي ترين مداركي كه در ارتباط با سابقه تاريخي شهر موجود مي باشد، تاريخ مهاجرت دسته اي از قوم يهودي به خوانسار و سرگذشت آنهاست كه زمان سلطنت كورش مي رسد كه اين مدارك به همراه مدارك ديگر محله » در همدان نزد خاخامهاي يهودي نگهداري مي شود. قدمت وجود محله جهودان و به لهجه خوانساري دلالت بر قدمت اين شهر و استقرار عده اي كثير يهودي در خوانسار تا سالهاي اخير دارد. هر چند بعد از « جيدا تشكيل دولت اسرائيل بتدريج مهاجرت يهوديان از خوانسار و گلپايگان و خمين شروع گرديد و در حال حاضر شايد ديگر از يهوديان كسي ساكن نباشد. آتشكده اي از دوران ساسانيان در روستاي تيه جان كه نام اصلي آن تيرگان بوده، بازمانده سابقه فرهنگي و مذهبي اين شهر در دوران قبل از اسلام است. از دوران اسلامي نيز سنگ قبرهايي از دوران سامانيان در قودجان و بيدهند بيادگار مانده است. تاريخ خوانسار همانند بسياري از شهر هاي قديمي با افسانه در هم آميخته است هرچند كه هر افسانه اي ريشه در حقيقتي دارد.ازجمله برخي روايت آن است كه اسكندر مقدوني هنگام رفتن به هگمتانه (همدان) راه عبورش از خوانسار بوده است و در اين مسير در جنگي كه با سپاهان داريوش سوم شاه ايران در منطقه بين اصفهان و كهرود اتفاق افتاد از سپاه ايران شكست خورد. در هنگام هجوم افغان ها به خوانسار دلاور مردان خوانساري درمقابل افغان هاي غارتگر بدون داشتن سالار و فرمانده مقاومت نموده اند و گاه و بيگاه به قشون آ نان حمله ور از يادگار آن ايام است. « جنگا » مي شوند و مدت ها افغان ها را معطل نگه مي داشتند كه وجود محلي بنام * در قرن هاي دهم و يازدهم در دوران صفويه درس تلمود در كنيسه هاي خوانسار تدريس مي شد و اين شهر يكي از مراكز آموزش هاي اديان و مذاهب الهي شناخته مي شد. در زمان فتحعلي شاه قاجار در اين شهر يك طبيب مشهور يهودي با نام رافائيل مي زيسته كه محل زندگي او به نام چهار باغ شهرت داشت و اكنون يكي از محلات شهر شناخته مي شود. فرزند او به نام اسحاق رافائيل پزشك دربار قاجاريه بوده است. دو مقبره قديمي به نامهاي باباترك و بابا پير در شرق و جنوب خوانسار يادگار زندگي و اقامت برخي بزرگان صوفيه و عرفاء در اين شهر و نشانه اهميت فرهنگي اين شهر در گذشته مي باشد. در دوران صفويه صنعت نساجي و پارچه بافي در خوانسار رواج و شهرت داشته است. صنعت چوبكاري و منبت سازي نيز از صنايع رايج دراين منطقه بوده و آثاري از آن در ساخت خانه هاي قديمي و ميراث فرهنگي اين شهر برجاي مانده است كه نشانه رواج فرهنگ شهرنشيني و رواج مشاغل وامور هنري – فرهنگي و صنايع گوناگون دراين شهر و اطراف آن است.
كنت دوسرسي همراه هيأت سفارت و به منظور ارتباط دولت فرانسه به ايران آمد و در سال 1255 به تبريز رسيد و در زمان سلطنت محمد شاه قاجار و صدارت حاج ميرزا آغاسي به تهران وارد شد و چون اركان دولت ايران براي فرونشاندن طغيان لوطيان اصفهان در شهر تاريخي اصفهان اردو زده بودند از طريق گلپايگان، خوشبختانه ...» : خوانسار و نجف آباد وارد اصفهان شد و درباره شهر خوانسار در سفرنامه اش چنين نوشته است شب بعد در دهكده خوانسار منزل كرديم. اين مكان در واقع شهر قابل توجهي بود كه در حدود 2800 نفر جمعيت داشت. هر قدر به آن نزديك مي شديم از عرض دره كاسته مي شد و هنگاميكه وارد كوچه هاي مرطوب آن شديم مانند اين بود كه در چاه عظيمي فرو رفته باشيم . اين شهر بسيار جالب بود و در ميان درختان انبوهي قرار داشت. تعداد زيادي جويبار در ميان آن از هر سو روان بود، كوه هاي مجاور آن را مانند نعل اسب از جنوب به مشرق محصور كرده بود و با اينكه ارتفاع آنها زياد بود، زمين ها خشك و بي حاصل بنظر مي رسيد . آن طور شهرت دارد كه مردم اين ناحيه خطرناكند و مي گفتند حتي كارگاهي براي تهيه توپ دارند و در ضمن يكي از شورش هايشان عليه فتحعليشاه مقاومت سختي به خرج داده اند ولي تعدادي كه كشته دادند ناچار شدند خراجي هم به شاه دهند. در حال حاضر مردم اين شهر آرامند . قاشق هاي چوبي مي سازند و همين صنعت براي امرارمعاششان كفايت مي كند. با اينكه مردمش مرفه بنظر ميرسند، نواحي مجاورشان به كلي به حاصل است. در طي راه فقط يك دهكده مشاهده كردم كه مانند قلعه مستحكمي برج و بارو داشت، بعلاوه اين ناحيه حاصلخيز نيست و طبيعتاً براي جادادن جمعيت زيادتري مستعد نمي باشد“.